Αιώνια ζωή

Αιώνια ζωή

Από  Αργύρης Σιμώνης  

Όπως ήδη έχω αναφέρει, η προηγούμενή μου ανάρτηση ήταν ο πρόλογος από κάποιες θεμελιώδεις βιβλικές αρχές με τις οποίες πρόκειται να ασχοληθώ, όπως η αιώνια ζωή, η αναγέννηση, το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος και πώς κινούμαστε στα πνευματικά χαρίσματα και ιδιαίτερα στο χάρισμα των γλωσσών. Θα το κάνω αυτό σε ξεχωριστές ενότητες, με ένα θέμα την κάθε φορά.

Πριν προχωρήσω, θέλω να σας προκαλέσω με μία ερώτηση:

Τι θα λέγατε σε  έναν μη χριστιανό ώστε να τον πείσετε να δεχτεί τον Ιησού Κύριο στη ζωή του και να σωθεί σύμφωνα με τη Ρωμαίους 10:9, αν είχατε μία και μοναδική ευκαιρία να του μιλήσετε; Αυτή η ερώτηση μου έδωσε πολύ χρόνο για να σκεφτώ και να προσευχηθώ, και κατέληξα σε αυτό: 

Αν είχα μόνο μία ευκαιρία, θα του μιλούσα για την αιώνια ζωή!

Πρώτα απ'όλα θα ήθελα να ρίξω λίγο φως σε μια παρεξήγηση που έχει δημιουργηθεί όσον αφορά την αιώνια ζωή. Πολύς κόσμος (συμπεριλαμβανομένου χριστιανών) πιστεύει ότι η αιωνιότητα είναι μια μελλοντική εμπειρία, κάτι το οποίο θα συμβεί αφού πεθάνουμε. Είναι όμως έτσι; Ας αφήσουμε το Λόγο του Θεού να μας διαφωτίσει:

"Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και Εκείνον τον οποίον απέστειλες, τον Ιησού Χριστό." (Ιωάν. 17:3)

Η λέξη "γνωρίζω" εδώ είναι η ίδια λέξη που χρησιμοποιήθηκε στη Γενεση 4:1 όταν ο Αδάμ "γνώρισε" την Εύα  κι εκείνη συνέλαβε, και γέννησε τον Κάιν. Είναι κάτι περισσότερο από απλή αναγνώριση κάποιου. Έχει να κάνει με το να γνωρίζεις κάποιον στενά, να έχεις μια βαθιά, άνευ όρων,  προσωπική σχέση αγάπης  μαζί του. 

Ας εφαρμόσουμε τώρα τον ορισμό αυτό αντί του "αιώνια ζωή"  στο Ιωάν. 3:16, ένα από τα πιο δημοφιλή και δυναμικά εδάφια της Βίβλου, το οποίο είμαι σίγουρος γνωρίζετε όλοι καλά:

"Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει μία στενή, βαθιά, άνευ όρων προσωπική σχέση αγάπης μαζί Του." (Ιωάν. 3:16)

Ελπίζω να πιάσατε το νόημα! Δεν το βλέπετε από διαφορετική προοπτική τώρα;

Πρέπει να καταλάβεις ότι είτε μας αρέσει είτε όχι, όλοι μας θα ζήσουμε αιώνια. Είτε θα περάσουμε το υπόλοιπο της αιωνιότητάς μας μαζί με τον Κύριο (Α' Θεσσαλονικείς 4:16-17) ή μακρυά από Αυτόν στη λίμνη της φωτιάς (Αποκάλυψη 20:10, 15).

Εσύ πού θα ήθελες να περάσεις το υπόλοιπο της αιωνιότητάς σου;

Ας διαβάσουμε από το κατά Μάρκο 10:17-22: Βλέπουμε τον πλούσιο νέο να έρχεται στον Ιησού κάνοντάς Του μία ερώτηση:

"Και ενώ έβγαινε έξω στον δρόμο, κάποιος έτρεξε, και γονατίζοντας μπροστά του, τον ρωτούσε: Δάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;" (Μάρκ. 10:17)

Έκανε τη λάθος ερώτηση! Πολλοί πιστεύουν ότι πρέπει να είναι άξιοι και να κερδίσουν την εύνοια του Θεού. Αν υπολογίζεις τον εαυτό σου ένα καλό άτομο, καλύτερο τουλάχιστον από τους περισσότερους, αυτό δεν αρκεί να κάνει το Θεό να σε αποδεχτεί. Στο κατά Λουκά 18:9-14 στην παραβολή του τελώνη και του Φαρισαίου βλέπουμε ότι ο τελώνης δε ζήτησε δικαιοσύνη. Ζήτησε έλεος και έφυγε δικαιωμένος (Λουκ. 9:14). 

Στη προς Ρωμαίους 3:23 διαβάζουμε: "δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού." 

και στην προς Εφεσίους 2:3 διαβάζουμε επίσης: "... και ήμαστε από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι."

Αυτό που προσπαθώ να επισημάνω εδώ είναι ότι αν παίρναμε αυτό που μας αξίζει , θα έπρεπε να πάμε κατ'ευθείαν στη κόλαση!

Γι αυτό, όταν ο πλούσιος νέος έκανε αυτήν την ερώτηση, ο Ιησούς τον παρέπεμψε στον Νόμο. Ο Νόμος δεν δόθηκε για να παράγει σωτηρία ή σχέση με το Θεό. Δόθηκε για να αφαιρέσει την αυτοδικαίωση και την αντίληψη ότι με τις πράξεις μου θα μπορέσω να κερδίσω την εύνοια του Θεού. 

Και συνεχίζει λέγοντας: "Και εκείνος, απαντώντας, είπε σ' αυτόν: Δάσκαλε, όλα αυτά τα τήρησα από τη νιότη μου." (Μάρκ. 10:20)

Αυτός ο άνθρωπος ζούσε σε πλάνη! Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να τηρήσει όλες τις εντολές από τη νιότη του! Μόνο ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος, "...ο οποίος «δεν έκανε αμαρτία ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του»." (1Πέτ. 2:22)

Μπορεί να έχουμε κάνει καλά πράγματα, αλλά κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να τηρήσει το Νόμο στην εντέλεια. Τα πρότυπα του Θεού είναι τόσο υψηλά, που ήταν αδύνατο! Και στην Καινή Διαθήκη μάλιστα, ο Ιησούς ανέβασε τον πήχυ ακόμα πιο ψηλά. Στο κατά Ματθαίο 5:21-22 και 27-28, διαβάζουμε ότι ακόμα και αν μισήσεις κάποιον στην καρδιά σου είσαι ένοχος φόνου και αν έστω επιθυμήσεις μια γυναίκα έχεις ήδη διαπράξει μοιχεία. 

"Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας." (Ρωμ. 6:23)

Ή θα πρέπει να εμπιστευτείς τον Ιησού για τη σωτηρία σου, ή να εμπιστευτείς τον εαυτό σου και να πιστέψεις ότι ο Θεός σου χρωστάει τη σωτηρία επειδή είσαι αρκετά καλός και την αξίζεις.

 Στο Μάρκο 10:17 ο πλούσιος νέος αποκαλεί τον Ιησού "δάσκαλε αγαθέ" και αμέσως παρακάτω στο εδ. 20 τον αποκαλεί σκέτο "δάσκαλε" χωρίς το "αγαθέ". Ήταν πρόθυμος να υψώσει τον Ιησού πάνω από ένα συνηθισμένο άτομο, τον αναγνώριζε σαν κάποιο ιδιαίτερα ξεχωριστό άτομο, ότι ο Ιησούς είχε μια ιδιαίτερη σχέση με το Θεό, αλλά αρνήθηκε να Τον δεχτεί σαν Κύριο και Θεό. Ξέρετε γιατί; Η απάντηση βρίσκεται εδώ: 

"... για το ότι οι Ιουδαίοι είχαν ήδη συμφωνήσει, αν κάποιος τον ομολογήσει [ως] Χριστό, να γίνει αποσυνάγωγος." (Ιωάν. 9:22)

Αυτός ο νέος φοβόταν ότι αν αναγνώριζε τον Ιησού σαν Θεό θα εξοστρακιζόταν, θα αφοριζόταν από τη Συναγωγή και θα έπαυε να είναι Ιουδαίος. Θα έχανε την ταυτότητά του και την εθνικότητά του. Ήταν μια πολύ σοβαρή τιμωρία. 

Αυτός ο πλούσιος νέος δεν ήταν πρόθυμος να κάνει τον Ιησού Κύριο. (Ρωμ. 10:9)

Γι αυτό και ο Ιησούς βλέποντάς το αμέσως τον προκαλεί: "...Γιατί με λες αγαθό; Κανένας δεν είναι αγαθός, παρά μονάχα ένας, ο Θεός." (Μάρκ. 10:18)

Με άλλα λόγια, Του είπε ή να σταματήσει να Τον αποκαλεί καλό ή να αρχίσει να Τον αποκαλεί Θεό!

Παρακάτω διαβάζουμε:

"Και ο Ιησούς, αφού τον κοίταξε καλά, τον αγάπησε, και του είπε: Ένα σού λείπει· πήγαινε, πούλησε όσα έχεις, και δώσε στους φτωχούς· και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό· και έλα, ακολούθα με, αφού σηκώσεις τον σταυρό." (Μάρκ. 10:21)

 Ο Ιησούς ποτέ δεν είχε αυτή την απαίτηση από κάποιον. Στο Λουκά 19:2-10 βλέπουμε ότι παρ'όλο που ο Ζακχαίος ήταν πολύ πλούσιος, ο Ιησούς δεν του ζήτησε να πουλήσει τίποτα. Ο Θεός δεν είναι ενάντια στην ευημερία, αλλά αυτός ο νέος βασιζόταν στα πλούτη του. Το χρήμα δίνει στον άνθρωπο υψηλό κύρος. Πιστεύουν ότι τα πλούτη τους θέτουν σε πλεονεκτικότερη θέση έναντι των άλλων. Είπε ότι τήρησε όλες τις εντολές του Θεού, αλλά στην Έξοδο 20:3 διαβάζουμε: "ΜΗ έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα." (Έξ. 20:3)

Στηριζόταν στα πλούτη του και στη κοινωνική του  θέση ,   αλλά η   πλεονεξία    είναι ειδωλολατρία (Κολοσσαείς 3:5).  Ο Θεός δεν είναι ενάντιος στο να έχεις χρήματα, αλλά δεν θέλει να σε έχει το χρήμα! Θέλει να ευημερούμε, πνευματικά και υλικά και αυτό είναι και μια υπόσχεση σε όσους Τον ακολουθούν (Mαρκ. 10:29-30).

Ο Ιησούς το ζήτησε αυτό γιατί τον αγάπησε, αλλά τελικά αυτός ο νέος  "γινόμενος σκυθρωπός εξαιτίας αυτού τού λόγου, αναχώρησε λυπούμενος" δίχως να αποδεχτεί τον Ιησού. Δεν ήταν πρόθυμος να κάνει τον Ιησού Κύριο σύμφωνα με τη Ρωμ.10:9: "... αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς·" 

Αυτό είναι κάτι περισσότερο από λόγια. Αυτό δηλώνει ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός. 

"Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και τον Μαμμωνά." (Ματθ. 6:24)

Επισυνάπτω τα κυριότερα σημεία από αυτά που είπα μέχρι στιγμής:

• Ο Ιησούς είναι ο παντοδύναμος Θεός: "Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας· και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του· και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας τού Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης." (Ησ. 9:6)
•  Ήρθε με τη μορφή ανθρώπου: "Και αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο· ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε με Πνεύμα, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα." (1Τιμ. 3:16)
• Πέθανε για τις αμαρτίες μας και πλήρωσε για αυτές: "...όταν εξάλειψε το χειρόγραφο με τα διατάγματα, [που ήταν] εναντίον σας, και το αφαίρεσε από το μέσον, καρφώνοντάς το επάνω στον σταυρό· και αφού απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες, τις καταντρόπιασε δημόσια, όταν, επάνω του, θριάμβευσε εναντίον τους. (Κολ. 2:14-15) 
• Είναι  η μόνη οδός προς τον Πατέρα: "Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού·" (Ιωάν. 14:6) 

Αν δεν  κάνεις τον Ιησού Κύριο με αυτόν τον τρόπο και δεν Τον εμπιστευτείς τελείως για αυτό που έκανε για σένα, δεν μπορείς να σωθείς. Το να πηγαίνεις στην εκκλησία, να δίνεις τον οβολό σου και το να προσπαθείς να είσαι καλός δεν πρόκειται να σου δώσουν εισιτήριο για τον  ουρανό. Απλά δεν είναι αρκετό. Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι χριστιανοί αλλά βασανίζονται επειδή δεν είναι σίγουροι για το αν μετά θάνατο θα είναι με τον Κύριο ή όχι. Δεν έχουν βεβαίωση της σωτηρίας τους. Θέτουν την πίστη τους στον εαυτό τους και δεν είναι σίγουροι αν έχουν κάνει αρκετά.

Σε διαβεβαιώνω ότι ποτέ δεν έχεις κάνει αρκετά, ούτε και πρόκειται ποτέ να κάνεις! Δεν μπορείς να κερδίσεις τη σωτηρία σου. Πρέπει να την δεχτείς σαν δώρο "Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας." (Ρωμ. 6:23)

Και πρέπει να έρθεις στον Ιησού σαν Θεό και να θέσεις την πίστη σου σε Αυτόν και σε αυτό που Εκείνος έκανε για σένα, όχι αυτό που εσύ κάνεις γι Εκείνον!

Όλες οι θρησκείες βάζουν το φορτίο της σωτηρίας επάνω σου. Η σωτηρία σου δηλαδή εξαρτάται από τις επιδόσεις σου. Αναγνωρίζουν ένα είδος Θεού (Αλλάχ, Βούδας, Κρίσνα κτλ). Αναγνωρίζουν μια μορφή ανώτερης δύναμης αλλά λένε ότι βασικά πρέπει να κερδίσεις τη σωτηρία σου είτε κάνοντας τζιχάντ (ιερό πόλεμο) σκοτώνοντας όλους τους άπιστους, είτε φορώντας ειδικούς μανδύες (σαφράν), είτε παίρνοντας όρκο πενίας, είτε αρνούμενοι τον εαυτό τους, είτε κάνοντας ένα σωρό τελετές και διάφορα άλλα. Βάζουν το βάρος της σωτηρίας επάνω σου και κατά κάποιο τρόπο γίνεσαι ο σωτήρας του εαυτού σου. Μόνο στον Χριστιανισμό ο ίδιος ο θεός έσωσε την ανθρωπότητα κάνοντας θυσία για τις αμαρτίες μας. Παρέδωσε τον ίδιο Του τον Υιό στο θάνατο και Τον τιμώρησε για αυτό που άξιζε εμείς να τιμωρηθούμε. Μόνο στον Χριστιανισμό θα βρεις Σωτήρα. 

Ας το θέσω κάπως έτσι: Φαντάσου κάποια στιγμή να στέκεσαι μπροστά στο Θεό και να σε ρωτάει: "Τι σε κάνει άξιο να εισέλθεις στον Ουρανό;¨

Αν αρχίσεις να υποδυκνύεις όλα αυτά που έκανες ή που δεν έκανες, αν αρχίσεις να προβάλεις τον εαυτό σου για δικαίωση και ότι αξίζεις γι αυτό να μπεις, τότε σημαίνει ότι δεν εμπιστεύτηκες τον Ιησού! Πρέπει να θέσεις την πίστη σου στον Ιησού και αν δεν το κάνεις δεν μπορείς να έχεις σχέση με το Θεό. Δεν υπάρχει άλλη οδός για το Θεό εκτός από το να θέσεις την πίστη σου στον Ιησού σαν Κύριο και Σωτήρα σου.

Αμήν! 

Εύχομαι να ευλογήθηκες διαβάζοντας αυτό το μήνυμα. Είναι καλό να γνωρίζεις αυτά τα πράγματα για να μπορείς να υπερασπιστείς την πίστη σου. Στο επόμενο μήνυμά μου θα ασχοληθώ με την εμπειρία της αναγέννησης ή της γέννησης από "άνωθεν". Είμαι σίγουρος ότι παρακολουθώντας αυτή τη διδασκαλία θα διευρύνεις την κατανόησή σου σε θεμελιώδεις και βασικές αρχές της πίστης σου.

Ο Κύριος να ευλογεί!