Ζήτημα Ζωής και Θανάτου

 Από Αργύρης Σιμώνης

Σήμερα θα ήθελα να επικεντρωθώ σε δύο μεγάλες προσωπικότητες της Βίβλου. Τον απόστολο Παύλο και τον απόστολο Ιωάννη. 

Ο Παύλος, άλλοτε Σαύλος, ξεκίνησε σαν φαρισαίος, φανατικός διώκτης των χριστιανών, επειδή έτσι πίστευε ότι επιτελεί το θέλημα του Θεού: 

"Ο δε Σαύλος, πνέοντας ακόμα από απειλή και φόνο ενάντια στους μαθητές τού Κυρίου, ήρθε στον αρχιερέα,

και ζήτησε απ' αυτόν επιστολές για τις συναγωγές στη Δαμασκό, προκειμένου, αν βρει μερικούς από τούτο τον δρόμο, και άνδρες και γυναίκες, να τους φέρει δεμένους στην Ιερουσαλήμ." Πράξ. 9:1-2

Στην πορεία βλέπουμε πώς ο Θεός με θαυμαστό τρόπο τον μετατρέπει στον απόστολο Παύλο, τον απόστολο των εθνών. Η μετατροπή αυτή ξεκινά όταν ο Παύλος ξεκινά την αποστολή του σταλμένος από τους φαρισαίους να φυλακίσει και να εκτελέσει χριστιανούς και στο δρόμο για τη Δαμασκό του παρουσιάζεται ο Ιησούς:

"Και καθώς πορευόταν, πλησίαζε στη Δαμασκό, και ξαφνικά άστραψε γύρω του φως από τον ουρανό·

και πέφτοντας κάτω στη γη, άκουσε μια φωνή να του λέει: Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις;

Και είπε: Ποιος είσαι, Κύριε; Και ο Κύριος είπε: Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίο εσύ καταδιώκεις· είναι σκληρό σε σένα να κλοτσάς σε καρφιά." Πράξ. 9:3-5 

Από εκεί και μετά βλέπουμε την πορεία του Παύλου και την πνευματική του ωριμότητα να "χτυπάει" κόκκινο, όταν ο ίδιος αναφέρει στην επιστολή του στη Β' Κορ. 12:7 για την "υπερβολή των αποκαλύψεων" που είχε λάβει από τον Κύριο. Συστήνεται στην εκκλησία των Κορινθίων ως εξής: 

"Αλλά, στοχάζομαι ότι, δεν είμαι σε τίποτε κατώτερος από τους πρώτιστους αποστόλους." 2Κορ. 11:5 

αλλά με ταπεινότητα δηλώνει και αυτό:

"έπειτα, (ο Ιησούς) φάνηκε στον Ιάκωβο, ύστερα σε όλους τούς αποστόλους·

και τελευταίον απ' όλους, φάνηκε και σε μένα, σαν σε έκτρωμα." 1Κορ. 15:7-8

Πραγματικά η πνευματική ωριμότητα του Παύλου ήταν πολύ υψηλή, αλλά ξέρετε ποιά, κατά τη γνώμη μου, ήταν η κορυφή των αποκαλύψεων αυτών; Διαβάζουμε τα λόγια του:

"επειδή, σε μένα το να ζω είναι ο Χριστός, και το να πεθάνω είναι κέρδος.

Αλλά, αν το να ζω μέσα στη σάρκα, αυτό συμβάλλει σε καρποφορία του έργου μου, και τι να εκλέξω δεν γνωρίζω·

επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Χριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα·

το να μένω, όμως, μέσα στο σώμα είναι για σας αναγκαιότερο." Φιλ. 1:21-24 

Με λίγα λόγια εδώ ο Παύλος μας λέει πως δεν είναι σίγουρος τι να επιλέξει: Τον θάνατο για να "αναχωρήσει" και να είναι με τον Χριστό ή να παραμείνει για την οικοδομή της εκκλησίας; Τελικά και τα δύο εκπληρώθηκαν, αλλά για σκεφτείτε λίγο βαθύτερα. Ποιός είναι αυτός που προτιμάει το θάνατο, ώστε να "αναχωρήσει" και να ζει με τον Χριστό, από τη ζωή εδώ στη γη; Μόνον κάποιος που του έχει αποκαλυφθεί ο θησαυρός της αγάπης του Θεού. Πώς είναι δυνατόν να εξαναγκάσεις ή να εκφοβίσεις έναν τέτοιον άνθρωπο; Αυτή η αποκάλυψη της αγάπης του Θεού και της ουράνιας βασιλείας έκανε τον Παύλο να γράψει τη μισή Καινή Διαθήκη και να αποκαλεστεί ο "απόστολος των εθνών". 

Μια που μιλάμε για αγάπη, ας εξετάσουμε και τον απόστολο Ιωάννη, τον μαθητή της αγάπης. Ο Ιωάννης είχε παρόμοιες αποκαλύψεις με αυτές του Παύλου.  

"Κράξε σε μένα, και θα σου απαντήσω, και θα σου δείξω μεγάλα και απόκρυφα πράγματα, που δεν γνωρίζεις." Ιερ. 33:3 

Ξέρετε ποιά κατά τη γνώμη μου ήταν η μεγαλύτερη αποκάλυψη του Ιωάννη; 

"Καθόταν δε γερμένος στον κόρφο τού Ιησού ένας από τους μαθητές του, τον οποίο αγαπούσε ο Ιησούς." Ιωάν. 13:23 

Αυτό αναφέρεται στον Απόστολο Ιωάννη. Μιλάει άλλες 5 φορές για το ίδιο (Ιωάννης 19:26, 20:2, 21:7, 20 και 24). Αυτό αποκαλύπτει πολλά για τον ίδιο, να αναφέρεται πάντα στον εαυτό Του ως τον μαθητή που αγαπούσε ο Ιησούς. Είμαι σίγουρος ότι ο Ιησούς αγαπούσε το ίδιο όλους τους μαθητές, αλλά ο Ιωάννης έλαβε αυτήν την αποκάλυψη με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Με αυτήν την αποκάλυψη έγινε ο συγγραφέας του ενός από τα 4 ευαγγέλια. Έγραψε επίσης και 3 επιστολές (Α', Β' και Γ' Ιωάννου), καθώς και το βιβλίο της Αποκάλυψης, όταν ο ίδιος ο Κύριος τον επισκέφτηκε στο νησί της Πάτμου όπου ήταν εξόριστος και του φανέρωσε τα μέλλοντα. Eίναι ο μαθητής που ο Κύριος του εμπιστεύτηκα τη μητέρα Του: 

"Ο Ιησούς, λοιπόν, καθώς είδε τη μητέρα του και τον μαθητή, που αγαπούσε, να στέκεται δίπλα, λέει στη μητέρα του: Γυναίκα, να! ο γιος σου.

Έπειτα, λέει στον μαθητή: Να! η μητέρα σου. Και από την ώρα εκείνη ο μαθητής την πήρε στο σπίτι του." Ιωάν. 19:26-27

Πόσο πραγματικά αλλάζει η ζωή μας όταν γνωρίσουμε την αγάπη του Θεού! 

"αλλά, η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο· επειδή, ο φόβος έχει κόλαση· και εκείνος που φοβάται δεν έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μέσα στην αγάπη." 1Ιωάν. 4:18 

Είναι  ζήτημα ζωής και θανάτου να γνωρίσουμε την πραγματική αγάπη του Θεού σε όλη της τη διάσταση. Μελετάμε τις Γραφές ώστε να γνωρίσουμε το Θεό μέσα από τον Λόγο Του και αφήνουμε το Πνεύμα Tου να μας Τον αποκαλύψει στην καρδιά μας. Θα κλείσω αυτό το μήνυμα με κάτι αγαπημένο από τη Γραφή:

"Και αν διανείμω όλα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, αλλά δεν έχω αγάπη, τίποτε δεν ωφελούμαι.

Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται,

δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό·

δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.

Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει." 1Κορ. 13:3-7

Αμήν!

Υποταγή & Υπακοή.

 Από Αργύρης Σιμώνης

Η αδυναμία κατανόησης της διαφοράς μεταξύ υποταγής και υπακοής έχει δημιουργήσει μεγάλη σύγχυση και έχει γεννήσει πολλές ψευδείς διδασκαλίες που οδήγησαν κάποιους ανθρώπους να υπακούσουν σε εντολές άλλων και να πέσουν σε αμαρτία. Υπάρχει μια χαρακτηριστική διαφορά μεταξύ τους και αυτό θα εξετάσουμε εδώ.

Η έννοια της υποταγής ορίζεται ως εξής:

Υποταγή είναι η αποδοχή ή υποχώρηση σε ανώτερη δύναμη ή στη θέληση ή εξουσία άλλου προσώπου. 

Η υπακοή από την άλλη πλευρά είναι η εκτέλεση μιας εντολής.

Αν και φαίνονται συνώνυμες οι δύο αυτές λέξεις, υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά μεταξύ τους: 

Η υποταγή είναι στάση καρδιάς, ενώ η υπακοή είναι πράξη, η εκτέλεση δηλαδή μιας εντολής. 

Η υποταγή στις ανώτερες εξουσίες είναι όχι απλά υποχρέωση, αλλά και εντολή του Θεού. Μας το εξηγεί ο απόστολος Παύλος παρακάτω:

"Κάθε ψυχή ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες· επειδή, δεν υπάρχει εξουσία, παρά μονάχα από τον Θεό· και οι υπάρχουσες εξουσίες, είναι ταγμένες από τον Θεό. Ώστε, εκείνος που εναντιώνεται στην εξουσία, εναντιώνεται στη διαταγή τού Θεού· κι αυτοί που εναντιώνονται θα πάρουν επάνω τους καταδίκη. Επειδή, οι άρχοντες δεν είναι φόβος για τα αγαθά έργα, αλλά για τα κακά. Θέλεις, όμως, να μη φοβάσαι την εξουσία; Κάνε το καλό, και θα έχεις έπαινο απ' αυτή· επειδή, ο άρχοντας είναι υπηρέτης τού Θεού σε σένα για το καλό. Αν, όμως, κάνεις το κακό, να φοβάσαι· για τον λόγο ότι, δεν φοράει μάταια τη μάχαιρα· επειδή, είναι υπηρέτης τού Θεού, εκδικητής, για να εκτελεί την οργή ενάντια σ' εκείνον που κάνει το κακό. Γι' αυτό, είναι ανάγκη να υποτάσσεστε, όχι μονάχα για την οργή, αλλά και για τη συνείδηση." Ρωμ. 13:1-5 

Το θέμα της υποταγής στην εξουσία είναι μία πολύ βασική διδασκαλία της Βίβλου. Μερικοί από τους σημαντικότερους τομείς υποταγής που αναφέρονται στις Γραφές είναι 

(1) υποταγή στον Θεό (Εφεσίους 5:24 και Ιακώβου 4:7), 

(2) υποταγή στην αστική ή κυβερνητική εξουσία (Ρωμαίους 13:1-7), 

(3 ) υποταγή στην εκκλησία ή τη θρησκευτική αρχή (Εβραίους 13:17), 

(4) γυναίκες που υποτάσσονται στους συζύγους τους (Εφεσίους 5:22-24 και Κολοσσαείς 3:18), 

(5) παιδιά υποτάσσονται στους γονείς τους (Εφεσίους 6:1 και Κολοσσαείς 3:20), (6) σκλάβοι που υποτάσσονται στους κυρίους τους (το σημερινό ισοδύναμο θα ήταν οι υπάλληλοι που υποτάσσονται στους εργοδότες), (Α' Πέτρου 2:18), (7) οι νεότεροι υποτάσσονται στους μεγαλύτερους (Α' Πέτρου 5:5), και 

(8) όλοι υποτάσσονται με αγάπη ο ένας στον άλλον. (Εφεσίους 5:21 και Α' Πέτρου 5:5). 

Παρόμοια μας το εξηγεί και ο απόστολος Πέτρος. Στην Α' Πέτρου 2:13-15 διαβάζουμε:

"Υποταχθείτε, λοιπόν, σε κάθε ανθρώπινη διάταξη για τον Κύριο· είτε σε βασιλιά, ως υπερέχοντα,

είτε σε ηγεμόνες, ως αποστελλόμενους απ' αυτόν για εκδίκηση μεν των κακοποιών, προς έπαινο όμως των αγαθοποιών·

επειδή, έτσι είναι το θέλημα του Θεού, αγαθοποιώντας να αποστομώνετε την αγνωσία των άφρονων ανθρώπων". 

Στο αμέσως προηγούμενο εδάφιο, στο εδ. 12, ο Πέτρος λέει στους πιστούς να ζουν έντιμα και "να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη". Συνεχίζει, εξηγώντας πώς γίνεται πρακτικά η εφαρμογή του: "Υποταχθείτε, λοιπόν, σε κάθε ανθρώπινη διάταξη για τον Κύριο". 

Μην ξεχνάτε ότι οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν κάτω από διεφθαρμένη ρωμαϊκή εξουσία. Ο αυτοκράτορας διακήρυττε τον εαυτό του θεό και απαιτούσε να τον προσκυνούν και να τον λατρεύουν σαν θεό. 

Ο ίδιος απόστολος Πέτρος, όταν απευθύνθηκε στους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής εκείνης, οι οποίοι τους απαγόρευσαν να μιλάνε για τον Χριστό, είπε τα εξής:

"Αν είναι δίκαιο μπροστά στον Θεό, να ακούμε εσάς μάλλον παρά τον Θεό, κρίνετέ το εσείς. Επειδή, εμείς δεν μπορούμε να μη λέμε όσα είδαμε και ακούσαμε." Πράξεις 4:19-20

Εδώ φυσικά δεν υπάρχει ασυμφωνία στα λόγια του Πέτρου και στις πράξεις του, και θα το εξηγήσω. Το κλειδί για την κατανόηση αυτού είναι να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ υποταγής και υπακοής. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η υποταγή, όπως φαίνεται και από τον ορισμό που ανέφερα στην αρχή του μηνύματος είναι στάση καρδιάς. Η υπακοή είναι μια πράξη. Η στάση της υποταγής επηρεάζει τις πράξεις μας, αλλά μπορείτε να μην υπακούτε σε άτομα με εξουσία και να εξακολουθείτε να υποτάσσεστε σε αυτά. 

Πώς γίνεται αυτό;

Όταν ο Πέτρος δεν υπάκουσε στην εντολή των ηγεμόνων να μην διδάξουν άλλο στο όνομα του Ιησού (Πράξεις 4:18), δεν επαναστάτησε στην εξουσία τους. Δεν επέστρεψε στους πιστούς για να υποκινήσει εξέγερση ούτε επέκρινε τις πράξεις τους. Αντίθετα, οι πιστοί προσευχήθηκαν για τόλμη ανεξάρτητα από το τι έκαναν οι ηγεμόνες (Πράξεις 4: 23-30). Αυτό είναι υποταγή χωρίς υπακοή. Δεν πρέπει ποτέ να παραβιάζουμε τους νόμους του Θεού λόγω των νόμων του ανθρώπου. Αλλά στη διαδικασία του να πράττουμε το σωστό, πρέπει να παραμείνουμε υποταγμένοι στην αρχή. Κάθε μορφή διακυβέρνησης είναι ανώτερη από την αναρχία. 

Το ίδιο βλέπουμε και στην περίπτωση που ο Φαραώ της Αιγύπτου διέταξε να θανατώσουν όλα τα αρσενικά βρέφη: 

"Όταν μαιεύετε τις Εβραίες, και τις δείτε επάνω στη γέννα, αν μεν είναι αρσενικό, να το θανατώνετε· αν, όμως, είναι θηλυκό, τότε ας ζήσει.

Και οι μαμές φοβήθηκαν τον Θεό, και δεν έκαναν όπως είχε πει σ' αυτές ο βασιλιάς τής Αιγύπτου, αλλά άφηναν τα αρσενικά να ζουν." Έξοδος 1:16-17 

Ποιά στάση λοιπόν πρέπει να κρατήσουμε σαν χριστιανοί; Ακολουθούμε αυτό που ο Θεός μας καλεί να κάνουμε: Υποταγή στην εξουσία και υπακοή στις εντολές του Θεού. Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό που τονίζει ο απόστολος Παύλος:

"Παρακαλώ, λοιπόν, πρώτα απ' όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες, για όλους τούς ανθρώπους,

για βασιλιάδες, και όλους εκείνους που είναι σε αξιώματα, ώστε να ζούμε βίο ατάραχο και ήσυχο με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα.

Επειδή, αυτό είναι καλό και ευπρόσδεκτο μπροστά στον Σωτήρα μας Θεό." 1Τιμ. 2:1-3 

Αμήν!  

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

Περί συνείδησης

Από Αργύρης Σιμώνης

Στο προηγούμενο μήνυμα "Θεός & επιστήμη" αναφέρθηκα στο ρόλο της επιστήμης στη ζωή μας και κατά πόσο ευθυγραμμίζεται και εναρμονίζεται με το Λόγο του Θεού. Όλα όσα έγραψα απευθύνονται σε ανθρώπους που έχουν φόβο Θεού στη συνείδησή τους και αναζητούν πραγματικά να έρθουν στην επίγνωση της αλήθειας. Υπάρχουν όμως και πολλοί άνθρωποι που δεν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, με τους οποίους και θα ασχοληθώ σήμερα. Το θέμα μας είναι η συνείδηση του ανθρώπου κάτω από το φως του Λόγου του Θεού.

Παραθέτω την έννοια της συνείδησης:

"Συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα ενός οργανισμού η οποία του επιτρέπει, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του και να έχει το δυνατόν την αίσθηση της «θέσης» και της σημασίας του στον κόσμο καθώς και του αντίκτυπου των πράξεών του." Πηγή: Βικιπέδια

Στην προς Ρωμαίους επιστολή ο απόστολος Παύλος γράφει:

"Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.

Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους· για τον λόγο ότι, ο Θεός το φανέρωσε σ' αυτούς.

Δεδομένου ότι, τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι.

Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν· αλλά, μέσα στους μάταιους συλλογισμούς τους, αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους." Ρωμ. 1:18-21

Ο σκοπός του Παύλου στα εδάφια 18-20 ήταν να εξηγήσει γιατί το Ευαγγέλιο είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία (Ρωμαίους 1:16). Το πρόβλημα ήταν ότι τότε, όπως και σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι πίστευαν ότι ο τρόπος για να φτάσει κάποιος στον Θεό ήταν να καταδικαστεί και να τρομάξει από τη φόβο της κόλασης. Οι άνθρωποι αμφέβαλλαν ότι τα καλά νέα του Παύλου για την αγάπη του Θεού θα ήταν αρκετά για να προκαλέσουν μετάνοια. Επομένως, ο Παύλος άρχισε να αποδεικνύει ότι κάθε άτομο έχει ήδη μια ενστικτώδη γνώση της οργής του Θεού ενάντια στην αμαρτία του. 

Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε την οργή του Θεού. Ο Θεός το έχει κάνει ήδη. Δεν χρειάζεται να είσαι χριστιανός για να γνωρίζεις ότι ο φόνος, το ψέμα και η κλεψιά για παράδειγμα δεν είναι σωστά.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι άνθρωποι είναι τα καλά νέα, το ευαγγέλιο, το ότι δηλαδή ο Θεός έθεσε όλη Του την οργή για τις αμαρτίες μας στον δικό του Υιό, έτσι ώστε να μπορέσουμε να λάβουμε πλήρη συγχώρεση. Αυτά είναι τα καλά νέα που θα προσελκύσουν τους ανθρώπους στον Θεό και όχι τα κακά νέα, δηλαδή ο φόβος της κόλασης:

"Η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο· επειδή, ο φόβος έχει κόλαση· και εκείνος που φοβάται δεν έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μέσα στην αγάπη." A' Ιωάν. 4:18

" Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;" Ρωμ. 2:4

Στη Ρωμαίους 1:18-20, ο Παύλος δηλώνει ότι ο Θεός αποκαλύφθηκε σε όλη την ανθρωπότητα. Οι Γραφές στην Παλαιά Διαθήκη διακηρύττουν ότι ο Θεός αποκαλύφθηκε σε όλους μέσω της φύσης: 

"Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα τού Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργο των χεριών του. Η ημέρα προς την ημέρα εκφράζει λόγο, και η νύχτα προς τη νύχτα αναγγέλλει γνώση.

Δεν υπάρχει λαλιά ούτε λόγος, που η φωνή τους δεν ακούγεται." Ψαλμοί 19:1-3 

Ο απόστολος Παύλος δήλωσε ότι υπάρχει μια "διαίσθηση", μια αποκάλυψη του Θεού μέσα σε κάθε άτομο. Αυτή η ενστικτώδης γνώση που έχει δοθεί σε όλους μας λέγεται συνείδηση και το εξηγεί πολύ ωραία ο Παύλος παρακάτω:

"Επειδή, όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση τους εκείνα που ανήκουν στον νόμο, αυτοί, ενώ δεν έχουν νόμο, οι ίδιοι είναι νόμος στον εαυτό τους·

οι οποίοι δείχνουν το έργο τού νόμου να είναι γραμμένο μέσα στις καρδιές τους, έχοντας τη συνείδησή τους να συμμαρτυρεί, και τους λογισμούς να κατηγορούν ή και να απολογούνται αναμεταξύ τους" Ρωμ. 2:14-15

Στη Ρωμαίους 1:20, ο Παύλος είπε ότι αυτή η εσωτερική μαρτυρία του Θεού κάνει το άτομο να δει καθαρά τα αόρατα πράγματα του Θεού και να κατανοήσει την έννοια της Θεότητας. Επομένως, κανείς δεν θα μπορεί να σταθεί ενώπιον του Θεού την Ημέρα της Κρίσης και να πει: «Ο Θεός δεν είναι δίκαιος». Έδωσε σε όλους τους ανθρώπους που έχουν ζήσει, ανεξάρτητα από το πόσο απομακρυσμένοι ή απομονωμένοι μπορεί να ήταν, την ευκαιρία να Τον γνωρίσουν. Δεν υπάρχει δικαιολογία!

Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι: Εάν όλα αυτά είναι αληθινά, τότε γιατί δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε περισσότερο αυτήν τη διαισθητική γνώση του Θεού στη ζωή εκείνων που δεν έχουν ακούσει το Ευαγγέλιο; Ο Παύλος απαντάει και σε αυτό: 

"Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν· αλλά, μέσα στους μάταιους συλλογισμούς τους, αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους. Ενώ έλεγαν ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί.

Και άλλαξαν τη δόξα τού άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, και πουλιών και τετράποδων και ερπετών." Ρωμ. 1:23 

"Το Πνεύμα, μάλιστα, λέει με σαφήνεια, ότι στους έσχατους καιρούς μερικοί θα αποστατήσουν από την πίστη, προσέχοντας σε πνεύματα πλάνης και σε διδασκαλίες δαιμονίων, διαμέσου τής υπόκρισης ψευδολόγων, που έχουν τη συνείδησή τους καυτηριασμένη." 1Τιμ. 4:1-2

Η αποστασία είναι σημείο των εσχάτων καιρών. Ο Παύλος προειδοποιεί να μην εξαπατηθούμε "Επειδή, το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται"  Β' Θεσ. 2:7 

Αν και η προέλευση της ψευδούς διδασκαλίας προέρχεται από αυτά τα πονηρά πνεύματα, άνθρωποι είναι αυτοί που χρησιμοποιούνται για να διαδώσουν τις διδασκαλίες αυτές. Αυτοί οι προπαγανδιστές είναι υποκριτές και έχουν καυτηριάσει τη συνείδησή τους. Είναι άνθρωποι οι οποίοι μιλούν, εμπνευσμένοι από δαιμόνια.

Γι' αυτό λοιπόν είναι πολύ σημαντικό, ειδικά στους πονηρούς καιρούς που ζούμε, να εξετάζουμε τα πάντα κάτω από το φως των Γραφών με συνείδηση και φόβο Θεού για να μην παρασυρόμαστε από κάθε άνεμο πλάνης και εκφοβισμού. 

Θα κλείσω εδώ αυτό το μήνυμα με ένα αγαπημένο εδάφιο και με την ευχή ότι το φως του Λόγου του Θεού θα φωτίσει και τη δική σου καρδιά: 

"Όμως, χάρη στον Θεό, που μας κάνει πάντοτε να θριαμβεύουμε διαμέσου τού Χριστού, και σε κάθε τόπο φανερώνει μέσα από μας την οσμή τής γνώσης Του.

Επειδή, είμαστε ευωδία Χριστού προς τον Θεό ανάμεσα σ' εκείνους που σώζονται και σ' εκείνους που χάνονται. σε τούτους μεν, οσμή θανάτου για θάνατο· σ' εκείνους δε, οσμή ζωής για ζωή." 2Κορ. 2:14-16 

Αμήν!

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

 

Θεός & Επιστήμη

Από Αργύρης Σιμώνης

"Ο όρος επιστήμη με την ευρεία έννοια αρχικά δήλωνε το οργανωμένο σώμα της εξακριβωμένης και τεκμηριωμένης γνώσης... 

...Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος είναι πιο περιορισμένος και δηλώνει το σύστημα απόκτησης γνώσης με βάση την επιστημονική μεθοδολογία που βασίζεται στην επιστημονική έρευνα, καθώς και στην οργάνωση και ταξινόμηση της αποκτώμενης με αυτόν τον τρόπο γνώσης." Πηγή: Βικιπαίδια

Καλά και σωστά όλα αυτά, αλλά αναρωτηθήκατε για το ποιός τελικά είναι ο σκοπός για την απόκτηση γνώσης; Να έχουμε γνώση για ποιό πράγμα; Για την αλήθεια φυσικά. Η τεκμηριωμένη γνώση σκοπό έχει να μας φέρει στην επίγνωση της αλήθειας.

Ας εξετάσουμε όλα αυτά κάτω από το φως του Λόγου του Θεού. Ξέρετε, η επιστήμη είναι δώρο δοσμένο από το Θεό με σκοπό όχι να αντιταχθεί στην αλήθεια, αλλά να συμβάλλει στην επίγνωσή της. Ο Ιησούς είπε "Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή..." Ιωάν. 14:6

Με λίγα λόγια, η επιστήμη θα πρέπει να είναι ταγμένη στο να συμβάλλει στην επίγνωση του προσώπου του Θεού. Και αυτό επειδή η αλήθεια δεν είναι μια σχετική έννοια που για τον καθένα έχει άλλη ερμηνεία, αλλά η αλήθεια είναι πρόσωπο και έχει και όνομα: Ιησούς Χριστός. Δεν αλλοιώνεται με την πάροδο του χρόνου και δε μεταβάλλεται με τον κάθε άνεμο που φυσάει: "Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα, και στους αιώνες." Εβρ. 13:8 

Στην προς Εβραίους επιστολή στο 11:1 διαβάζουμε: "Είναι δε η πίστη, πεποίθηση γι' αυτά που ελπίζονται, βεβαίωση για πράγματα που δεν βλέπονται."

Η πίστη είναι πραγματική. Έχει ουσία και αποδείξεις. Είναι η ουσία και η απόδειξη πραγμάτων που δεν φαίνονται, αλλά υπάρχουν. Ο ορισμός της πίστης εδώ έρχεται σε τέλεια αρμονία με τον ορισμό της επιστήμης που αναφέρθηκα στην αρχή. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα ότι η πίστη πιστεύει πως κάτι είναι αληθινό ακόμα και όταν δεν είναι, και αν το πιστέψουμε δυνατά  και για μεγάλο χρονικό διάστημα θα γίνει πραγματικό. Αυτό δεν είναι πίστη. Είναι ο ορισμός της "θετικής σκέψης". Η πίστη έχει οπωσδήποτε θετική σκέψη, αλλά βασίζεται σε αποδείξεις και έχει ουσία.

Υπάρχουν πνευματικές πραγματικότητες που υφίστανται ακόμα και εν αγνοία μας. Απλώς υπάρχουν σε μια σφαίρα που δεν μπορούμε να τις δούμε ή να τις αντιληφθούμε με τις πέντε αισθήσεις μας. Είναι ανόητο να πιστεύουμε ότι κάτι δεν υπάρχει πραγματικά επειδή δεν μπορούμε να το δούμε, να το γευτούμε, να το ακούσουμε, να το μυρίσουμε ή να το νιώσουμε. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να δούμε τα σήματα της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου, αλλά υπάρχουν. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε για να αποδείξουμε την ύπαρξή τους είναι να πάρουμε μια τηλεόραση, να την συνδέσουμε, να την ενεργοποιήσουμε και να τη ρυθμίσουμε σε μια συχνότητα. Έτσι θα έχουμε τη φυσική απόδειξη ότι κάτι που βρίσκεται στον αθέατο κόσμο πραγματικά υπάρχει.

Ομοίως, όλα όσα μας έχει προσφέρει ο Ιησούς είναι ήδη αληθινά. Υπάρχουν, αλλά βρίσκονται σε μια πνευματική μορφή που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε με τις πέντε αισθήσεις μας. Πρέπει να πιστέψουμε ότι αυτά τα πράγματα υπάρχουν. Η πίστη μας γίνεται τότε αυτός ο δέκτης που παίρνει αυτό που είναι ήδη αληθινό στον πνευματικό χώρο και το κάνει να εκδηλωθεί στη φυσική σφαίρα.

                                                                                                        

Το ίδιο ισχύει και για την ύπαρξη του Θεού. Παρόλα τα φοβερά επιτεύγματά της, όσες φορές η επιστήμη προσπάθησε να εξηγήσει την δημιουργία του σύμπαντος και της ζωής φτάνει σε αδιέξοδο όταν δεν συμπεριλάβει το Θεό μέσα στην εξίσωση. Αυτό που πιστεύω είναι ότι τόσο οι Γραφές, όσο και η επιστήμη, είναι είναι δύο εργαλεία που δόθηκαν στην ανθρωπότητα από το Θεό. 

"Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη" Β΄Τιμ. 3:16

Υπογραμμίζω τη λέξη "διδασκαλία" εδώ που υποδηλώνει συστηματικές ή οργανωμένες πληροφορίες ή πεποιθήσεις. Ο Λόγος του Θεού πρέπει να είναι το θεμέλιο κάθε διδασκαλίας. Να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος. Σκεφτείτε την ποιότητα ζωής που υπάρχει σε κοινωνίες και κράτη που το σύνταγμα και οι νομοθεσίες τους έχουν σαν βάση τα θεμελιώδη διδάγματα του Λόγου του Θεού και σκεφτείτε και τα κράτη στα οποία δεν ισχύει αυτό. Σε ποιο κράτος θα προτιμούσες να ζεις με την οικογένειά σου; 

Αφήνω αυτό το ερώτημα σαν τροφή για σκέψη και προβληματισμό...

Όσον αφορά και τη λέξη "δικαιοσύνη" στο Β' Τιμ. 3:16, θέλω να θέσω και το ερώτημα για το τί είναι νόμιμο και τί ηθικό, επειδή κάθε νόμος που ψηφίζεται δεν είναι απαραίτητα και ηθικός. Αν η νομοθετική και πολιτική επιστήμη  δεν συμβουλεύεται και δεν εναρμονίζεται με το Λόγο του Θεού, θα συνεχίσουν να πέφτουν στην παγίδα του "νόμιμου και μη ηθικού" με όλες τις επιπτώσεις που ακολουθούν. Αντί για δικαιοσύνη και ελευθερία θα επιφέρουν δεσμά και θλίψη στους ανθρώπους:

"Ο άφρονας είπε στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός. Διαφθάρηκαν· έγιναν βδελυροί στα έργα· δεν υπάρχει κανένας, που να πράττει το αγαθό." Ψαλ. 14:1

"Αρχή σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου· οι άφρονες καταφρονούν τη σοφία και τη διδασκαλία." Παρ. 1:7

Το ίδιο ισχύει πιστεύω και για κάθε είδους επιστήμη που επιτελείται και επικεντρώνεται στη συλλογή πληροφοριών, γνώσης και σοφίας δίχως να δίνει χώρο στην αλήθεια. Και όπως εξήγησα πιο πάνω, η αλήθεια είναι ο ζωντανός Θεός, ο Ιησούς Χριστός μας:

"Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού." Ιωάν. 14:6 

"Το πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί, η σάρκα δεν ωφελεί τίποτε· τα λόγια που εγώ σας μιλάω, είναι πνεύμα και είναι ζωή" Ιωάν.6:63

Η ευχή μου και η προσευχή μου είναι η επιστήμη να πάρει τη σωστή θέση για την οποία έχει δημιουργηθεί και να επιτελέσει το έργο της σαν δορυφόρος σε ένα σύμπαν που έχει κέντρο τον δημιουργό του, τον Ιησού Χριστό. Εύχομαι τα λόγια του αποστόλου Ιωάννη να φωτίζουν πάντα τη συνείδηση όλων μας:

" Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.

Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν.

πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν." 

Αμήν!

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube: