Η σωτηρία είναι μία σχέση

   Από Αργύρης Σιμώνης

Η λέξη "γνωρίζω" έχει αποκτήσει την απλή συνηθισμένη έννοια του "έχω κάποια γνώση, έστω και περιορισμένη, επάνω σε κάτι." Η Βιβλική έννοια όμως της λέξης αυτής είναι διαφορετική:

"ΚΑΙ ο Αδάμ γνώρισε τη γυναίκα του Εύα· κι εκείνη συνέλαβε, και γέννησε τον Κάιν..." Γέν. 4:1 

Εδώ βλέπουμε ότι η λέξη "γνωρίζω" έχει μια πολύ βαθύτερη έννοια. Δεν  είναι απλώς εγκεφαλική ή διανοητική γνώση, αλλά μια προσωπική, οικεία κατανόηση. Δείτε πώς δίνει ο ίδιος ο Ιησούς την ερμηνεία της αιώνιας ζωής:

"Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίον απέστειλες, τον Ιησού Χριστό." Ιωάν. 17:3

Αιώνια ζωή είναι να έχεις μια οικεία, προσωπική σχέση με τον Πατέρα και τον Υιό. Αυτή η οικεία σχέση μας με τον Θεό είναι η πραγματική σωτηρία. Φυσικά λαμβάνουμε και τη συγχώρεση των αμαρτιών μας, αλλά αυτό είναι ένα υποπροϊόν του σωτηριακού μας πακέτου. Η αμαρτία ήταν ένα εμπόδιο που βρισκόταν ανάμεσα στον Θεό και σε εμάς, οπότε έπρεπε να αφαιρεθεί. Αυτό έκανε ο Ιησούς μας επάνω στο Σταυρό. Όποιος όμως βλέπει τη σωτηρία μόνο ως άφεση αμαρτιών και σταματά εκεί, χάνει το πραγματικό νόημα της αιώνιας ζωή.

Αντί η σωτηρία να παρουσιάζεται ως ο τρόπος αποκατάστασης της κατεστραμμένης μας σχέσης με τον Θεό και η επαναφορά μας σε αρμονία μαζί Του, η πλειοψηφία της Εκκλησίας σήμερα παρουσιάζει τη σωτηρία 

ως τον τρόπο για να ξεφύγουμε από τα προβλήματα αυτής της ζωής και αργότερα από την κρίση της κόλασης. Αυτός πιστεύω είναι και ο λόγος της αναποτελεσματικότητας του Σώματος του Χριστού σήμερα. Δίνεται έμφαση στον ευαγγελισμό περισσότερο, χωρίς όμως να υπάρχει μαθητεία. Η εντολή που άφησε ο Κύριος στους μαθητές Του: 

"Αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη..." Ματθ. 28:19

Ο Ιησούς τους είπε να κάνουν μαθητές και όχι απλά προσήλυτους. Μαθητής είναι αυτός που θα πολλαπλασιάσει τον εαυτό του και θα κάνει και άλλους μαθητές. Έτσι βλέπουμε σήμερα ανθρώπους που ναι μεν έχουν αναγεννηθεί, αλλά παθητικά περνούν τη ζωή τους περιμένοντας να πεθάνουν και να πάνε στην παρουσία του Κυρίου. Οι άνθρωποι που σώζονται με αυτού του είδους τη νοοτροπία, βλέπουν τον Κύριο απλά ως κάποιον που τους βοηθά σε περιόδους κρίσης. Δεν έχουν αυτήν την οικειότητα που περιγράψαμε προηγουμένως μαζί Του.

Ο Ιησούς πέθανε για εμάς από αγάπη (Ιωάν. 3:16). Μια αγάπη με την οποία λαχταρούσε να έχει βαθιά σχέση και κοινωνία με τον άνθρωπο. 

Ο χριστιανισμός δεν είναι απλά μια ακόμα θρησκεία. Είναι μία βαθιά, προσωπική σχέση με τον Πατέρα και τον Υιό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι στον κόσμο, μακρυά από τον Θεό,  είναι τόσο απασχολημένοι με την κόλαση που ζουν καθημερινά, που δεν σκέφτονται καθόλου για το αιώνιο μέλλον τους. Έχουν βαρεθεί τη θρησκεία. Αναζητούν κάτι που θα γεμίσει το κενό μέσα τους. Μόνο μια βαθιά και οικεία σχέση (αιώνια ζωή) με τον Πατέρα και τον Υιό μπορεί να το κάνει αυτό. Πρέπει να τους το πούμε!