Από Αργύρης Σιμώνης
Η Εκκλησία έχει αποδώσει στο διάβολο πολύ περισσότερη δύναμη από αυτή που πραγματικά έχει. Και αυτό επειδή συνήθως είναι ο εύκολος τρόπος να δικαιολογηθεί η αναποτελεσματικότητά της ενάντια στην ασθένεια, στα προβλήματα και σε όλες τις μεθοδείες του διαβόλου.
Υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που ο κύριος έχει αναθέσει σε εμάς τους πιστούς να κάνουμε.
"Υποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από σας." Ιακ. 4:7
Το "αντισταθείτε στον διάβολο" που μας γράφει ο Ιάκωβος εδώ δεν είναι προτροπή, αλλά εντολή. Ο Κύριος μας προστάζει να αντισταθούμε εμείς στον διάβολο με την δύναμη και την εξουσία που μας έχει δώσει. Πρέπει να μάθουμε ποιά είναι αυτή η εξουσία και η δύναμη που μας έχει δοθεί και να αρχίσουμε να τη χρησιμοποιούμε:
"ώστε να φωτιστούν τα μάτια τού νου σας, στο να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα τής πρόσκλησής του, και ποιος ο πλούτος τής δόξας τής κληρονομιάς του στους αγίους·
και ποιο είναι το υπερβολικό μέγεθος της δύναμής του σε μας που πιστεύουμε, σύμφωνα με την ενέργεια της κυρίαρχης εξουσίας τής δύναμής του·" Εφεσ. 1:18-19
Κυκλοφορεί μια πολύ λανθασμένη διδασκαλία που υποστηρίζει ότι τίποτα δεν γίνεται στον κόσμο δίχως να είναι στο θέλημα του Θεού. Ο Θεός δεν μας μεταχειρίζεται σαν μαριονέτες. Μας έχει δώσει το προνόμιο της ελεύθερης βούλησης. Ακόμα και αν εμείς πάρουμε την λάθος απόφαση, ο Κύριος θα τιμήσει το Λόγο Του, επειδή δεν μπορεί να τον πάρει πίσω:
"Δεν θα παραβώ τη διαθήκη μου ούτε θα αθετήσω ό,τι βγήκε από τα χείλη μου." Ψαλ. 89:34
Όπως έχω τονίσει και σε προηγούμενα μηνύματα, ο διάβολος και τα δαιμόνια είναι πνεύματα που από μόνα τους δεν έχουν καμία εξουσία να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους στο φυσικό (εδώ συμπεριλαμβάνεται το σώμα, ο νους και τα συναισθήματά μας). Μπορούν να το κάνουν μόνο μέσω κάποιου ατόμου που είτε εις γνώσιν του, αλλά είτε και εν αγνοία του θα συνεργαστεί μαζί τους.
Να σας δώσω ένα πολύ απλό παράδειγμα: Όταν θεωρείς τη γνώμη του κόσμου σημαντικότερη από αυτό που λέει ο Θεός και αγνοείς το Λόγο Του, έχεις ήδη συνεργαστεί με τον διάβολο. Όταν ας πούμε πιστεύεις τον κόσμο που σου λέει ότι έχεις μείνει μόνος και κανένας δε νοιάζεται για σένα και δε σε αγαπά, o Κύριος σου λέει:
"...Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω" Εβρ. 13:5
"Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη τού Χριστού; Θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότητα ή κίνδυνος ή μάχαιρα;" Ρωμ. 8:35
Αν αγνοήσεις αυτό που ο Κύριος σου λέει μέσα από τον Λόγο Του και πιστέψεις τον κόσμο, έχεις ήδη πέσει στην παγίδα του πονηρού και συνεργάζεσαι μαζί του.
Κάτι άλλο εξίσου σημαντικό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι ο Ιησούς με τον σταυρικό θάνατο και την Ανάστασή Του πήρε πίσω από τον διάβολο την εξουσία που του είχε παραδοθεί από τον Αδάμ και την Εύα εξ' αιτίας της παρακοής τους:
"Και καθώς ο Ιησούς τους πλησίασε, τους μίλησε, λέγοντας: Δόθηκε σε μένα κάθε εξουσία στον ουρανό και επάνω στη γη." Ματθ. 28:18
Την εξουσία αυτή την παρέδωσε και σε εμάς:
"Δέστε, σας δίνω εξουσία στο να πατάτε επάνω σε φίδια και σκορπιούς, κι επάνω σε όλη τη δύναμη του εχθρού· και τίποτε δεν θα σας βλάψει." Λουκ. 10:19
Η δύναμη που χρειάζεται για την εφαρμογή αυτής της εξουσίας μας δόθηκε με το Άγιο Πνεύμα:
"αλλά, θα πάρετε δύναμη, όταν έρθει επάνω σας το Άγιο Πνεύμα· και θα είστε μάρτυρες για μένα και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια, και μέχρι το τελευταίο άκρο τής γης." Πράξ. 1:8
Η χρήση εξουσίας και δύναμης όμως απαιτούν ευθύνη. Στο προηγούμενο εδάφιο βλέπουμε ότι μας δίνεται η δύναμη του Πνεύματος ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε μάρτυρες του Ιησού "μέχρι το τελευταίο άκρο τής γης."
Το υπογραμμίζω αυτό επειδή στην προσευχή έχει δοθεί μια πολύ λανθασμένη εικόνα. Οι άνθρωποι δεν αναγεννούνται από την προσευχή, αλλά όταν γνωρίσουν την αλήθεια (Ιωάν. 8:32), και για να γίνει αυτό κάποιος πρέπει να τους την πει:
"Επειδή, «καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου, θα σωθεί».
Πώς, λοιπόν, θα επικαλεστούν εκείνον στον οποίο δεν πίστεψαν; Και πώς θα πιστέψουν σ' εκείνον, για τον οποίο δεν άκουσαν; Και πώς θα ακούσουν, χωρίς να υπάρχει εκείνος που κηρύττει;" Ρωμ. 10:13-14
Αν προσεύχεσαι για κάποιον να αναγεννηθεί χωρίς ποτέ να του κυρήξεις το ευαγγέλιο, δε θα έχεις αποτέλεσμα. Αν κάποιος λόγος δεν σου επιτρέπει να το κάνεις (λόγω αποστάσεως για παράδειγμα) μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό:
"Τότε, λέει στους μαθητές του: Ο μεν θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως είναι λίγοι·
παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του θερισμού να βγάλει εργάτες στον θερισμό του." Ματθ. 9:37-38
Η ευθύνη της διάδοσης του ευαγγελίου έχει δοθεί στους ανθρώπους και όχι στους αγγέλους. Οι άγγελοι είναι πνεύματα χωρίς φυσικά σώματα και δεν έχουν τέτοια αρμοδιότητα. Δείτε το παράδειγμα του Κορνήλιου στο κεφ. 10 των Πράξεων. Ο άγγελος του Κυρίου ήρθε και του είπε να πάει στον Πέτρο για να του κηρύξει το ευαγγέλιο.
Ο Πέτρος επίσης μας γράφει στην επιστολή του:
"επειδή, αναγεννηθήκατε όχι από φθαρτό σπέρμα, αλλά από άφθαρτο, διαμέσου τού λόγου τού ζωντανού Θεού και ο οποίος μένει στον αιώνα." 1Πέτ. 1:23
Όπως δεν μπορεί να συλληφθεί ένα μωρό στη μήτρα δίχως σπέρμα, το ίδιο συμβαίνει και με το Λόγο του Θεού. Πρέπει να σπαρθεί στην καρδιά κάποιου πριν μπορέσει να φέρει καρπό.
Δύο παρατηρήσεις μέχρι εδώ:
1. η προσευχή δίχως τις ανάλογες ενέργειες δεν φέρνει αποτελέσματα.
2. Θα υπάρξει φυσικά και στιγμή που θα επιτιμήσουμε τον διάβολο, πρωταρχικά όμως η προσευχή δεν προορίζεται για πνευματικό πόλεμο, αλλά περισσότερο για να έχουμε κοινωνία με το Κύριο και να αφιερώνουμε χρόνο μαζί Του.
Ο Παύλος γράφει στους Εφεσίους:
"Και σ' αυτόν που μπορεί με υπερπερίσσιο τρόπο να κάνει παραπάνω από όλα όσα ζητάμε ή αντιλαμβανόμαστε με τον νου, σύμφωνα με τη δύναμη που ενεργείται μέσα μας," Εφεσ. 3:20
Πολλοί σταματούν στη μέση και αφήνουν απ' έξω το τελευταίο σκέλος του εδαφίου "σύμφωνα με τη δύναμη που ενεργείται μέσα μας". Αν δεν υπάρχει ενεργούμενη δύναμη μέσα σου, αν δηλαδή δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη της εξουσίας που ο Κύριος σου έχει δώσει και δεν κάνεις αυτό που σου λέει, κατά κάποιο τρόπο του "δένεις" τα χέρια και περιορίζεις αυτό που ο Κύριος μπορεί να κάνει στη ζωή σου, επειδή δεν συνεργάζεσαι μαζί Του.
"Έτσι λέει ο Κύριος, ο Άγιος του Ισραήλ, και ο Πλάστης του: Ρωτάτε με για τα μέλλοντα, για τους γιους μου, και προστάξτε με για το έργο των χεριών μου." Ησ. 45:11
Ο Θεός έχει δώσει σε εμάς τους πιστούς δύναμη και εξουσία να είμαστε η προέκταση των χεριών Του εδώ στη Γη, και είναι πολύ σημαντικό να το αναγνωρίσουμε και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας!
Θα ακολουθήσουν μηνύματα όπου θα εμβαθύνω περισσότερο στο θέμα της εξουσίας που έχουμε ως πιστά παιδιά του Θεού.
Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:
