Όχι κάτω από Νόμο αλλά κάτω από Χάρη

  Από Αργύρης Σιμώνης

"Επειδή, η αμαρτία δεν θα σας κυριεύσει· για τον λόγο ότι, δεν είστε κάτω από νόμο, αλλά κάτω από χάρη." Ρωμ. 6:14

O Νόμος δόθηκε για να ενισχύσει την αμαρτία, δημιουργώντας ενοχή, η οποία μας καταδίκαζε και έφερνε οργή Θεού εναντίον μας:

"Επειδή, ο νόμος επιφέρει οργή· για τον λόγο ότι, όπου δεν υπάρχει νόμος ούτε παράβαση υπάρχει".  Ρωμ. 4:15 

Μόλις όμως δεχτούμε την εξιλέωση του Χριστού για τις αμαρτίες μας, δεν χρειάζεται πλέον να φοβόμαστε την οργή του Θεού. Γιατί όλη αυτή η οργή κατευνάστηκε πάνω στον Ιησού. Δεν χρειαζόμαστε επίσης τον Νόμο για να μας καταδικάσει. Έχουμε ήδη έρθει στον Χριστό για σωτηρία, και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που δημιουργήθηκε ο Νόμος:

"Ώστε, ο νόμος έγινε παιδαγωγός μας στον Χριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι διαμέσου τής πίστης" Γαλ. 3:24 

Ο Νόμος κηρύχθηκε ως ο "παιδαγωγός" μας, φέρνοντάς μας στον Χριστό για να δικαιωθούμε από την πίστη σε Αυτόν. Παιδαγωγός είναι αυτός που επιβλέπει τη ζωή και την ηθική του παιδιού μέχρι να ωριμάσει, διαμέσου αυστηρής επιβολής κανόνων και περιορισμών.

Έτσι, μέχρι να έρθει ο Χριστός, ο Νόμος ήταν ένας παιδαγωγός που προσπαθούσε να μας κάνει να συμπεριφερθούμε σωστά. Ο Νόμος μας παρουσίασε την πραγματική αγιότητα, για να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι κάτι που δεν μπορούμε να το πετύχουμε μόνοι μας. Αυτό μας προετοίμασε για το μήνυμα του Χριστού που φέρνει τη σωτηρία ως δώρο. Η σχέση μας με το Θεό βασίζεται πλέον σε αυτό που έκανε ο Χριστός για εμάς και την πίστη μας σε Αυτόν:

"Τώρα, όμως, που ήρθε η πίστη, δεν είμαστε πλέον κάτω από παιδαγωγό."  

Γαλ. 3:25 

Πότε "όλα συνεργούν προς το αγαθό";

 Από Αργύρης Σιμώνης

"Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του." Ρωμ. 8:28

Αυτό είναι ένας από τα πιο "κακοποιημένα" εδάφια της Αγίας Γραφής. Πολλοί το χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν πως ό, τι μας συμβαίνει, λειτουργεί για το καλό μας. Ας το εξετάσουμε λίγο καλύτερα.

Πρώτα απ' όλα το εδάφιο ξεκινάει με τη λέξη "ΚΑΙ", που σημαίνει ότι είναι η συνέχεια των προηγούμενων εδαφίων:

"Παρόμοια, όμως, και το Πνεύμα συμβοηθάει στις ασθένειές μας· επειδή, το τι να προσευχηθούμε, καθώς πρέπει, δεν ξέρουμε, αλλά το ίδιο το Πνεύμα ικετεύει για χάρη μας με στεναγμούς αλάλητους.

Κι αυτός που ερευνά τις καρδιές ξέρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι ικετεύει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού για χάρη των άγιων." Ρωμ. 8:26-27 

Αν δεν επιτρέπουμε στο Πνεύμα να ενεργεί μέσα από εμάς, αν δηλαδή δεν υποτασσόμαστε στο θέλημα του Θεού και δεν συνεργαζόμαστε με τον Κύριο, τότε δεν θα "συνεργούν όλα προς το αγαθό".

Κάτι άλλο πολύ σημαντικό που Δεν λέει αυτό το εδάφιο, είναι ότι όλα προέρχονται από τον Θεό. Αυτό που εννοεί είναι απλά ότι όταν προσευχόμαστε εν Πνεύματι και επιτρέπουμε το Πνεύμα του Θεού να μεσιτεύει για εμάς με "στεναγμοῖς ἀλαλήτοις" όπως λέει το αρχαίο κείμενο, τότε οτιδήποτε στέλνει ο διάβολος στη ζωή μας, ο Κύριος θα το κάνει να συνεργήσει προς το αγαθό. 

Εάν  αυτό το εδάφιο ερμηνευτεί πως ό, τι έρχεται στο δρόμο μας είναι από τον Θεό, τότε γινόμαστε παθητικοί, υποκύπτουμε και αγκαλιάζουμε προβλήματα τα οποία ο Κύριος μας δίνει ρητή εντολή να αντισταθούμε:

"Υποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από σας." Ιακ. 4:7 

Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: 

"όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό"

Να μην ξεχνάμε πως δεν αγαπούν όλοι τον Θεό. Και επίσης το εδάφιο αυτό ισχύει 

"στους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του". 

"Γι' αυτό φανερώθηκε ο Υιός τού Θεού, για να καταστρέψει τα έργα τού διαβόλου." 1Ιωάν. 3:8 

Όσοι δεν αντιστέκονται αλλά υποτάσσονται στα προβλήματά τους δεν λειτουργούν στο ίδιο κάλεσμα με τον Ιησού.

Έτσι, ό, τι έρχεται στο δρόμο μας συνεργεί για το καλό μας, μόνο αν:

- συνεργαζόμαστε με το Άγιο Πνεύμα,

- αγαπάμε τον Θεό και 

- αντιστεκόμαστε στον διάβολο και εργαζόμαστε για να καταστρέψουμε τα έργα του.

Αμήν!

Ποιός είσαι;

 Από Αργύρης Σιμώνης

"Και το πονηρό πνεύμα, απαντώντας είπε: Τον Ιησού τον γνωρίζω, και τον Παύλο τον ξέρω· εσείς, όμως, ποιοι είστε;" Πράξ. 19:15 

Αυτή νομίζω είναι μια πολύ καλή ερώτηση που πρέπει όλοι μας να κάνουμε μπροστά στον καθρέφτη.

Εσύ ποιός είσαι; 

Οι επτά γιοί του Ιουδαίου αρχιερέα Σκευά προσπάθησαν να γίνουν "εξορκιστές" νομίζοντας ότι το όνομα του Ιησού είναι "μαγικό" και κάνει θαύματα όταν το χρησιμοποιείς. Ο Πέτρος εξηγεί ότι αυτό γίνεται μόνο διαμέσου της πίστης στο όνομά Του:

"Και διαμέσου τής πίστης στο όνομά Του, αυτόν που βλέπετε και γνωρίζετε, το δικό του όνομα στερέωσε· και η πίστη, που ενεργείται διαμέσου αυτού, έδωσε σ' αυτόν τούτη την τέλεια υγεία μπροστά σε όλους εσάς." Πράξ. 3:16 

Η πίστη στο όνομα του Ιησού είναι αυτό που θα φέρει αποτέλεσμα. Φυσικά ο διάβολος και τα δαιμόνια γνωρίζουν τον Ιησού, που έχει τα κλειδιά τού άδη και του θανάτου (Αποκ. 1:18) και που τα καταντρόπιασε δημόσια (Κολοσ. 2:15)  

Αναρωτηθήκατε γιατί τα δαιμόνια γνωρίζουν τον Παύλο και όχι τους επτά γιους του Σκευά; Την απάντηση μας τη δίνει ο Ιησούς όταν οι 70 μαθητές Του επέστρεψαν: 

"Και οι 70 επέστρεψαν με χαρά, λέγοντας: Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσονται σε μας στο όνομά σου." Λουκ. 10:17 

"Εντούτοις, μη χαίρεστε σ' αυτό, ότι τα πνεύματα υποτάσσονται σε σας· αλλά, να χαίρεστε περισσότερο ότι, τα ονόματά σας γράφτηκαν στους ουρανούς." Λουκ. 10:20 

Υπάρχουν πολλές αναφορές στις Γραφές για το Βιβλίο της Ζωής, ότι δηλαδή ο Θεός έχει ένα βιβλίο όπου καταγράφει τα ονόματα αυτών που πραγματικά Τον ακολουθούν. (Φιλιπ. 4:3, Αποκ. 3:5, 13:8, 17:8, 20:12, 22:19) Αυτό το βιβλίο καθορίζει ποιοί θα διασωθούν από τους καιρούς θλίψης που μιλάει ο προφήτης Δανιήλ:  

"και κατά τον καιρό εκείνο ο λαός σου θα διασωθεί, κάθε ένας που θα βρεθεί γραμμένος μέσα στο βιβλίο." Δανιήλ 12:1

Όσοι βρεθούν γραμμένοι στο Βιβλίο της Ζωής ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς θα ομολογήσει τα ονόματά τους μπροστά στον Πατέρα και στους αγγέλους Του: 

"Όποιος νικάει, αυτός θα ντυθεί με λευκά ιμάτια· και δεν θα εξαλείψω το όνομά του από το βιβλίο τής ζωής, και θα ομολογήσω το όνομά του μπροστά στον Πατέρα μου, και μπροστά στους αγγέλους του." Αποκ. 3:5 

και θα εισέλθει στη Νέα Ιερουσαλήμ

"Και μέσα σ' αυτή δεν θα μπει τίποτε που μολύνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψέμα· αλλά, μονάχα οι γραμμένοι μέσα στο βιβλίο τής ζωής τού Αρνίου." Αποκ. 21:27 

Υπάρχει και μια πολύ αυστηρή προειδοποίηση:

"Και αν κάποιος αφαιρέσει από τα λόγια τού βιβλίου τής προφητείας αυτής, ο Θεός θα αφαιρέσει το μέρος του από το βιβλίο τής ζωής, και από την άγια πόλη, και από τους γραμμένους στο βιβλίο αυτό." Αποκ. 22:19 

Θα κλείσω εδώ επαναλαμβάνοντας την ίδια ερώτηση: 

Εσύ ποιός είσαι; 

Θέλεις το όνομά σου να γίνει γνωστό στα επουράνια και στα καταχθόνια; Προς γιορτή για τα επουράνια και προς τρόμο για τα καταχθόνια;  Μην αναβάλεις τη σωτηρία της ψυχής σου για "κάποια στιγμή αργότερα". Η αιώνια ζωή ξεκινάει εδώ και τώρα:

"αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς·

επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία" Ρωμ. 10:9-10

Αμήν!

Νεκρές εκκλησίες

  Από Αργύρης Σιμώνης

Ο Παύλος όταν γράφει τη δεύτερη επιστολή του στον Τιμόθεο αναφέρεται στις έσχατες μέρες και μιλάει για ανθρώπους  

"φίλαυτους, φιλάργυρους, αλαζόνες, υπερήφανους, βλάσφημους, απειθείς στους γονείς, αχάριστους, ανόσιους, άσπλαχνους, ασυμφιλίωτους, συκοφάντες, ακρατείς, άγριους, αφιλάγαθους, προδότες, προπετείς, τυφλωμένους από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονους παρά φιλόθεους,"... Β' Τιμ. 3:2-4

Παρατηρώντας τη σημερινή κοινωνία, βλέπουμε πόσο διαχρονικά είναι τα λόγια αυτά του αποστόλου Παύλου. Το λυπηρό είναι ότι ούτε η σημερινή εκκλησία εξαιρείται από αυτήν την εικόνα και εδώ είναι που θα ήθελα να επικεντρωθώ. Καταλαβαίνω πόσο εύκολο είναι σε έναν άνθρωπο χωρίς Χριστό να πέσει σε αυτές τις παγίδες, αλλά να συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό και μέσα στην ίδια την εκκλησία Του,  προκαλεί μεγάλη ανησυχία. 

Το κλειδί της κατανόησης του προβλήματος είναι στο επόμενο εδάφιο:

"ενώ μεν έχουν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· κι αυτούς, απόφευγέ τους." 2Τιμ. 3:5 

Ο Παύλος εδώ αναφέρεται σε αυτούς τους "θρησκευόμενους" ανθρώπους, των οποίων η θρησκεία είναι απλά μια "μορφή ευσέβειας". Δεν υπάρχει πραγματικότητα ή αλήθεια σε αυτό. 

Τέτοιους υποκριτές ο Παύλος συμβουλεύει να τους αποφεύγουμε. Το ερώτημα είναι τί κάνουμε εμείς σαν πιστοί; Θα πρέπει να αποφεύγουμε αυτούς που αρνούνται τη δύναμη του Ευαγγελίου; Υπάρχουν εκατομμύρια χριστιανών που μένουν σε "νεκρές" εκκλησίες με την ελπίδα να τις αλλάξουν. 

Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν τέλειες εκκλησίες ή τέλειοι άνθρωποι. Οπωσδήποτε υπάρχει χώρος να επεκτείνουμε χάρη στους αδερφούς και αδερφές εν Χριστώ, αλλά υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το "αποδεκτό" από το "μή ανεκτό", εκεί δηλαδή που δεν υπάρχει πλέον περιθώριο συμβιβασμού. Σε αυτό το "μη ανεκτό"  αναφέρεται ο Παύλος όταν συμβουλεύει τον Τιμόθεο "αυτούς, απόφευγέ τους." 

Στο βιβλίο των Πράξεων διαβάζουμε:

"Και μπαίνοντας μέσα στη συναγωγή μιλούσε με παρρησία, συζητώντας τρεις μήνες, και πείθοντας για τα ζητήματα της βασιλείας τού Θεού.

Επειδή, όμως, μερικοί σκληρύνονταν και δεν πείθονταν, κακολογώντας τόν δρόμο τού Κυρίου μπροστά στο πλήθος, αφού απομακρύνθηκε απ' αυτούς, αποχώρισε τους μαθητές, συζητώντας καθημερινά στη σχολή κάποιου που λεγόταν Τύραννος." Πράξ. 19:8-9 

Εδώ βλέπουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα από τη ζωή του Παύλου, που ενώ ήταν στην Έφεσο, "αποχώρισε τους μαθητές" από αυτούς που πεισματικά αντιστεκόταν στο Ευαγγέλιο. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που ο Παύλος ζήτησε από τους μαθητές του να απομακρυνθούν από τέτοιους ανθρώπους:

"Σας παρακαλώ, μάλιστα, αδελφοί, προσέχετε αυτούς που κάνουν τις διχοστασίες και τα σκάνδαλα ενάντια στη διδασκαλία που μάθατε, και απομακρύνεστε απ' αυτούς". Ρωμ. 16:17 

"Αλλά, τώρα σας έγραψα, να μη συναναστρέφεστε, αν κάποιος, που ονομάζεται αδελφός, είναι πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή κακολόγος ή μέθυσος ή άρπαγας· με τον άνθρωπο αυτής τής κατηγορίας ούτε να συντρώγετε". 1Κορ. 5:11 

"Σας παραγγέλλουμε μάλιστα, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να απομακρύνεστε από κάθε έναν αδελφό, που περπατάει άτακτα, και όχι σύμφωνα με την παράδοση που παρέλαβε από μας." 2Θεσ. 3:6 

"μάταιες συζητήσεις ανθρώπων με διεφθαρμένον τον νου, και οι οποίοι έχουν αποστερηθεί την αλήθεια, νομίζουν δε την ευσέβεια ότι είναι μέσον για πλουτισμό. Από τέτοιου είδους ανθρώπους να απομακρύνεσαι." 1Τιμ. 6:5 

Για όσο καιρό οι άνθρωποι της συναγωγής ήταν ανοιχτοί διδαχής, ο Παύλος παρέμενε και μοιραζόταν το Ευαγγέλιο. Όταν όμως άρχισαν να του εναντιώνονται και να τον κακολογούν, αυτός έφυγε παίρνοντας μαζί του και τους μαθητές του. 

Ποιό είναι λοιπόν το μήνυμα του Παύλου όσον αφορά εμάς;

Οι συναγωγές στις μέρες του Παύλου, επέτρεπαν τόσο σε μέλη, όσο και σε επισκέπτες να διακονήσουν (Πράξεις 13:5).  

Στις περισσότερες εκκλησίες σήμερα μόνο ο ποιμένας και σε κάποιες ο "ειδικός ιερέας" έχει αυτό το προνόμιο, οπότε τα μέλη της εκκλησίας δεν έχουν την ευκαιρία να συμβάλλουν ή να επηρεάσουν στο βαθμό που ο Παύλος μπορούσε τότε να κάνει. Από αυτό που βλέπω μέχρι σήμερα, χρειάζεται πραγματικά ένα θαύμα για να έρθει αλλαγή σε μια τέτοια εκκλησία. Και αυτή η αλλαγή έρχεται μόνο από τον εκάστοτε ποιμένα ή υπεύθυνο και όχι από τα απλά μέλη. 

Αν νοιώθεις ότι είσαι μέλος μιας τέτοιας "νεκρής" εκκλησίας ο Παύλος συμβουλεύει να φύγεις και να πας εκεί που θα μπορέσεις να τραφείς και να αυξηθείς από το Λόγο του Θεού και που θα μπορέσεις και με τη σειρά σου να συμβάλλεις στην πνευματική αύξηση άλλων ανθρώπων και να φέρεις καρπό.

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

Η πίστη παράγει καλά έργα

 Από Αργύρης Σιμώνης

"Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή." Ιακ. 2:17 

Όπως ο αέρας που αναπνέουμε μας σώζει από τον θάνατο, με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και η πίστη σύμφωνα με τον Ιάκωβο. Ο αέρας είναι αυτό που μας σώζει, αλλά εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να τον αναπνεύσουμε.

Έτσι λοιπόν, η πίστη είναι αυτό που μας σώζει,

"Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος διαμέσου τής πίστης, χωρίς τα έργα τού νόμου." Ρωμ. 3:28 

"Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού" Εφεσ. 2:8 

αλλά η αληθινή και γνήσια πίστη πρέπει να δράσει, να έχει έργο για να είναι ζωντανή. Το να ενεργούμε σύμφωνα με την πίστη μας είναι σαν να αναπνέουμε. Αυτό είναι που κάνει την πίστη να ζωντανεύει και της δίνει τη δυνατότητα να παράγει και να φέρνει στο φυσικό αυτό που υπάρχει στο αόρατο.

Συνεχίζουμε να διαβάζουμε:

"Εσύ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ένας· καλά κάνεις· και τα δαιμόνια πιστεύουν, και φρίττουν." Ιακ. 2:19 

Αυτή πιστεύω είναι μια από τις πιο σαρκαστικές δηλώσεις στη Βίβλο. Αν πιστεύεις στην ύπαρξη του ενός και αληθινού Θεού, καλά κάνεις, αλλά δεν έχεις κάνει τίποτα περισσότερο από αυτό που έχουν κάνει και τα δαιμόνια, τα οποία γνωρίζουν πολύ καλά ποιος είναι ο Θεός και ότι υπάρχει. Αλλά τα δαιμόνια δεν σώζονται. Όλες οι πράξεις τους είναι ενάντια στην κυριαρχία του Ιησού. Είναι εντελώς αντίχριστα.

Αυτό που διαφοροποιεί εμάς τους πιστούς εν Χριστώ από το διάβολο και τα δαιμόνια, είναι ότι οι πράξεις μας αντιστοιχούν στην πίστη μας στον Κύριο. Με λίγα λόγια, οι πράξεις μας είναι ο καρπός της πίστης μας στον Κύριο. Αυτό προσπαθεί να εξηγήσει εδώ ο Ιάκωβος λέγοντας ότι " η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή."

Η απλή αναγνώριση της ύπαρξης του Θεού χωρίς αντίστοιχες πράξεις υποταγής στην κυριαρχία Του μας βάζει στην ίδια κατηγορία με τον διάβολο και τους δαίμονές του. Η κόλαση θα είναι γεμάτη από ανθρώπους που αναγνώρισαν τον Πατέρα και τον Ιησού, αλλά που δεν έκαναν ποτέ πράξη την πίστη τους αυτή με ταπεινή υποταγή.

Aμήν!

Θεός και Πεπρωμένο

Από Αργύρης Σιμώνης

"ο οποίος θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, και να έρθουν στην επίγνωση της αλήθειας." 1Τιμ. 2:4 

Εδώ βλέπουμε ξεκάθαρα ότι είναι στο θέλημα του Θεού να σωθούν όλοι οι άνθρωποι. Παρ' όλα αυτά όμως αυτό δεν συμβαίνει, επειδή είναι δική μας επιλογή για το αν το θέλημα του Θεού θα πραγματοποιηθεί στη ζωή μας. Ο Κύριος δεν ασκεί κυριαρχικό έλεγχο επάνω μας, αλλά έχει ένα σχέδιο για τη ζωή μας,

"Επειδή, εγώ γνωρίζω τις βουλές που βουλεύομαι για σας, λέει ο Κύριος, βουλές ειρήνης, και όχι κακού, για να σας δώσω το προσδοκώμενο τέλος." Ιερ. 29:11

και είναι στο χέρι μας να το αποδεχτούμε ή όχι. Παρ' όλο που ο Κύριος θέλει όλοι να σωθούν, ο Ιησούς μας αποκαλύπτει ότι αυτό δε θα συμβεί:

"Μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ' αυτή.

Επειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν." Ματθ. 7:13-14 

Το θέλημα του Θεού δεν πραγματοποιείται αυτόματα και αυτό γιατί υπάρχει ο παράγοντας "ελεύθερη βούληση" που έχει δώσει στον άνθρωπο. Ο Κύριος δε θα αποφασίσει για σένα, αλλά ούτε και ο διάβολος μπορεί να σε αναγκάσει να πας στην κόλαση. Είναι δική σου επιλογή:

"Επικαλούμαι σήμερα σε σας μάρτυρες τον ουρανό και τη γη, ότι έβαλα μπροστά σας τη ζωή και τον θάνατο, την ευλογία και την κατάρα· γι' αυτό, διαλέξτε τη ζωή, για να ζείτε, εσύ και το σπέρμα σου" Δευτ. 30:19 

Διδασκαλίες που υποστηρίζουν ότι ο Θεός προκαθορίζει ποιός θα σωθεί και ποιός θα απωλεσθεί είναι δαιμονικές και άκρως επικίνδυνες!

Το ίδιο μας λέει και ο Πέτρος:

"Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσή του, όπως μερικοί το θεωρούν αυτό βραδύτητα· αλλά μακροθυμεί σε μας, μη θέλοντας μερικοί να απολεστούν, αλλά όλοι νάρθουν σε μετάνοια." 2Πέτ. 3:9

Ο λόγος που ο Κύριος καθυστερεί τη Δευτέρα Παρουσία Του είναι να δώσει στην ανθρωπότητα την ευκαιρία να μετανοήσει. Θέλει να σωθούν όλοι και να μη χαθεί κανένας, αλλά  δεν ελέγχει τα πάντα. Eίναι πανίσχυρος, αλλά δεν επιλέγει να χρησιμοποιήσει τη δύναμή Του με τρόπο που καταργεί το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης που μας έχει δοθεί. Δεν είναι στο θέλημά Του να χαθεί κανένας, αλλά κάποιοι χάνονται. Γιατί; Λόγω της δικής τους επιλογής τους και όχι του Θεού.

Οι διδασκαλίες του τύπου "τίποτα δεν συμβαίνει παρά μόνο αυτό που θέλει, ή επιτρέπει ο Θεός" είναι τελείως λανθασμένες. Το ότι ο Θεός "επιτρέπει" να συμβαίνουν πράγματα στον κόσμο έχει την έννοια του ότι έδωσε στην ανθρωπότητα εξουσία πάνω σε αυτή τη γη και στη δική τους ζωή. Ο Θεός λοιπόν επιτρέπει αυτό που επιτρέπουμε εμείς.

Ζούμε σε έναν έκπτωτο κόσμο με έναν διάβολο, που μας μισεί θανάσιμα, να αλωνίζει.

"Εγκρατευθείτε, αγρυπνήστε· επειδή, ο αντίδικός σας ο διάβολος περιτριγυρίζει, σαν ωρυόμενο λιοντάρι, ζητώντας ποιον να καταπιεί." 

1Πέτ. 5:8 

Πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ποιανού δακτυλικά αποτυπώματα βρίσκονται στον τόπο του κάθε εγκλήματος. Ο Κύριος έχει τον απόλυτο έλεγχο και θα πραγματοποιήσει όλες τις υποσχέσεις Του, αλλά δεν μπορούμε να Τον κατηγορούμε για ότι κακό συμβαίνει. 

Δεν είναι μόνο στο θέλημα Του να σωθούν όλοι, αλλά θέλει επίσης όλοι να έρθουν στη γνώση της αλήθειας. Η προσωπική σου σχέση με τον Κύριο είναι κάτι περισσότερο από το να σωθείς. Σαν πιστός πρέπει να ανανεώνεις το νου σου μέσω της αλήθειας του Λόγου του Θεού, έτσι ώστε η σωτηρία που υπάρχει μέσα σου να φανεί εξωτερικά και να φέρεις καρπό.

Αμήν!

Θαυμάσια Χάρη

 Από Αργύρης Σιμώνης

"Ω, ΑΝΟΗΤΟΙ, Γαλάτες, ποιος σας βάσκανε, ώστε να μη πείθεστε στην αλήθεια, εσείς, μπροστά στα μάτια των οποίων ο Ιησούς Χριστός σκιαγραφήθηκε ανάμεσά σας σταυρωμένος;" Γαλ. 3:1

Ο Παύλος εδώ χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα στους Γαλάτες. Δεν αφήνει περιθώρια για οποιουδήποτε είδους συμβιβασμό. Μιλάει για βασκανία, ένα είδος μαγείας που το ύπουλο πνεύμα της θρησκοληψίας έχει επιφέρει μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο "γράμμα του Νόμου":

"Μονάχα τούτο θέλω να μάθω από σας: Από έργα τού νόμου λάβατε το Πνεύμα ή από ακοή τής πίστης;" Γαλ. 3:2 

Με λίγα λόγια αυτό που ο Παύλος επισημαίνει εδώ είναι ότι όποιος έχει ξεκαθαρισμένο μέσα του το μήνυμα του ευαγγελίου του Χριστού και μετά στρέφεται από τη Χάρη του Θεού στα έργα του Νόμου, είναι ανόητος και έχει πλανηθεί από τον διάβολο.

"Τόσο ανόητοι είστε; Αφού αρχίσατε με το Πνεύμα, τώρα τελειώνετε με τη σάρκα;" Γαλ. 3:3 

Εάν κατανοούμε πραγματικά το μήνυμα του σταυρού, τότε καταλαβαίνουμε και τη Θεία Χάρη. Η θυσία του Ιησού μας δεν ήταν απλά μια συμβολική πράξη. Τα πλήρωσε όλα! Δεν υπάρχει καμία θυσία που μπορούμε να κάνουμε που θα προσθέσει ή θα αντικαταστήσει τη θυσία του Χριστού. Το κήρυγμα ότι η δική μας αγιότητα απαιτείται για να λάβουμε από τον Θεό, ακυρώνει τη θυσία του Χριστού:

"Δεν αθετώ τη χάρη τού Θεού· επειδή, αν η δικαίωση γίνεται διαμέσου τού νόμου, άρα ο Χριστός μάταια πέθανε." Γαλ. 2:21 

Ωστόσο, είναι ένα συνηθισμένο λάθος για τον άνθρωπο που έρχεται στον Κύριο 

" έτσι όπως είμαι επειδή ο Θεός με αγαπά και με συγχωρεί " 

να πέσει πίσω στην εξαπάτηση ότι πρέπει να είναι αρκετά άγιοι για να ανταποκρίνεται ο Κύριος στις προσευχές τους. Αυτό ακριβώς επισημαίνει και ο Παύλος εδώ. 

Συχνά επεκτείνουμε τη χάρη στους μέθυσους ή τις ιερόδουλες που δεν είναι αναγεννημένοι. Τους λέμε για την αγάπη του Θεού και πώς θέλει να τους βοηθήσει. Αλλά ας αναγεννηθούν και μετά αμαρτήσουν ξανά,  οι ίδιοι οι άνθρωποι που τους είπαν πόσο πολύ τους αγαπούσε ο Θεός πριν σωθούν, είναι έτοιμοι να τους "πετροβολήσουν" για την παραμικρή παράβαση που θα κάνουν. Αυτό δεν είναι το αληθινό ευαγγέλιο. Δεν σωζόμαστε κατά χάρη και στη συνέχεια διατηρούμαστε από τα έργα. 
"Αλλά, και αν εμείς ή άγγελος από τον ουρανό κηρύττει σε σας ένα άλλο ευαγγέλιο, παρά εκείνο που σας κηρύξαμε, ας είναι ανάθεμα." Γαλ. 1:8 

Προσοχή πολύ σε αυτό το ύπουλο και δαιμονικό πνεύμα της θρησκοληψίας! Ο μόνος τρόπος για να το αναγνωρίσεις και να το αντιμετωπίσεις είναι η επίγνωση του Λόγου του Θεού:

" και θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει." Ιωάν. 8:32 
Αμήν!