Τι διδάσκουν οι Γραφές για την κόλαση;

 Από Αργύρης Σιμώνης

Στο προηγούμενο μήνυμα υπογράμμισα πόσο σημαντική είναι η κατανόηση της αποκαλυπτικής γνώσης έναντι της διανοητικής ή ακαδημαϊκής γνώσης που αποκτούμε. 

Η αποκαλυπτική γνώση ΔΕΝ μπορεί να διδαχθεί. Έρχεται από το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα στην καρδιά μας και επηρεάζει το νου μας και τον τρόπο που σκεφτόμαστε:  

"Και ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο, που ο Πατέρας θα στείλει στο όνομά μου, εκείνος θα σας τα διδάξει όλα, και θα σας υπενθυμίσει όλα όσα είπα προς εσάς." Ιωάν. 14:26

Σε αυτό το μήνυμα θα μιλήσω για την κόλαση. Τι μας διδάσκουν λοιπόν οι Γραφές για την κόλαση και πώς οι αποκαλύψεις αυτές μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας; 

------------

Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση, και ότι οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον Παράδεισο και οι κακοί στην Κόλαση. 

Ξέρετε όμως τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; 

Οι ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟΙ είναι αυτοί που πηγαίνουν στον Παράδεισο και όσοι ΔΕΝ δέχτηκαν τη ΔΩΡΕΑ της σωτηρίας που πρόσφερε ο Ιησούς Χριστός, καταλήγουν στην Κόλαση.  

Με άλλα λόγια, όσο καλός και αν είναι κάποιος σε σχέση με άλλους, αν ΔΕΝ έχει αποδεχτεί το απολυτρωτικό έργο του Χριστού θα καταλήξει στην Κόλαση. Αυτό μας διδάσκουν οι Γραφές.

"δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23

ΟΛΟΙ οι άνθρωποι ανεξαιρέτως είναι ένοχοι και βαδίζουν προς την Κόλαση, εκτός και αν αποδεχτούν τη σωτηρία που προσφέρει ο Ιησούς:

"Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας." Ρωμ. 6:23

Η σωτηρία είναι δώρο και όχι μισθός που κερδίζει κάποιος:

"Επειδή, ΚΑΤΑ ΧΑΡΗ είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι ΔΩΡΟ τού Θεού·" Εφεσ. 2:8

"ΟΧΙ ΑΠΟ ΕΡΓΑ, ώστε να μη καυχηθεί κάποιος." Εφεσ. 2:9

Γι' αυτό ο Παύλος συνεχίζει στο 3ο κεφ. στην Εφεσίους και λέει ότι η χάρη του Θεού είναι ένα μυστήριο που ο Κύριος του φανέρωσε:

"ΓΙ' ΑΥΤΟ, εγώ ο Παύλος, ο φυλακισμένος χάρη τού Ιησού Χριστού για σας τους εθνικούς," Εφεσ. 3:1

"επειδή, ακούσατε την οικονομία τής χάρης τού Θεού που μου δόθηκε για σας," Εφεσ. 3:2

"ότι διαμέσου αποκάλυψης μου φανέρωσε ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ, (όπως με συντομία σάς έγραψα πριν·" Εφεσ. 3:3

Ο Παύλος μας γράφει στην προς Ρωμαίους κάτι εξίσου σημαντικό:

"Αλλά, δεν είναι όπως το αμάρτημα, έτσι και το χάρισμα· επειδή, αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο η ΧΑΡΗ τού Θεού και η ΔΩΡΕΑ διαμέσου τής χάρης τού ενός ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, περίσσευσε στους πολλούς." Ρωμ. 5:15

Να εξηγήσω ότι η φράση "αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί," ο Παύλος εννοεί τον Αδάμ. Δεν γίναμε αμαρτωλοί από κάτι που κάναμε εμείς, αλλά εξ' αιτίας αυτού που έκανε ο Αδάμ. Όταν αμαρτάνουμε εμείς δηλαδή, στην ουσία εκδηλώνεται η αμαρτωλή φύση μας που κληρονομήσαμε από τον Αδάμ. 

Από τη φύση μας έχουμε γεννηθεί αποχωρισμένοι από τον Θεό. Αυτό υπογραμμίζει και ο Παύλος όταν λέει:

"... ΟΛΟΙ εμείς (εγώ κι εσύ) συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμαστε από τη φύση μας ΤΕΚΝΑ ΟΡΓΗΣ, όπως και οι υπόλοιποι." Εφεσ. 2:3

"Ο Θεός, όμως, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας τής πολλής του αγάπης, με την οποία μάς αγάπησε," Εφεσ. 2:4

"και ενώ ήμασταν νεκροί εξαιτίας των αμαρτημάτων, μας ζωοποίησε μαζί με τον Χριστό· (κατά χάρη είστε σωσμένοι)·" Εφεσ. 2:5

Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το κατανοήσουμε:

~~ Δεν αποκτούμε αμαρτωλή φύση επειδή αμαρτάνουμε, αλλά αμαρτάνουμε εξ' αιτίας της αμαρτωλής μας φύσης που έχουμε κληρονομήσει από τον Αδάμ. ~~

"Επειδή, αν και για το αμάρτημα του ενός βασίλευσε ο θάνατος διαμέσου τού ενός, πολύ περισσότερο, αυτοί που παίρνουν την αφθονία τής χάρης και της δωρεάς τής δικαιοσύνης, θα βασιλεύσουν με ζωή διαμέσου τού ενός Ιησού Χριστού)." Ρωμ. 5:17

"Όπως, λοιπόν, εξαιτίας ενός αμαρτήματος ήρθε κατάκριση σε όλους τούς ανθρώπους, έτσι και εξαιτίας μιας δικαιοσύνης ήρθε σε όλους τους ανθρώπους δικαίωση για ζωή." Ρωμ. 5:18

------------

Δείτε τι γράφει ο Δαυίδ στον ψαλμό του:

"Δες, είχα συλληφθεί με ανομία, και με αμαρτία με γέννησε η μητέρα μου." Ψαλ. 51:5

Εδώ δεν εννοεί ότι η μητέρα μοίχευσε και έμεινε έγκυος, αλλά αναφέρεται σε αυτό που γράφει ο Παύλος:

"Τώρα, όμως, ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΝΟΜΟ, φανερώθηκε η δικαιοσύνη τού Θεού, έχοντας τη μαρτυρία τού νόμου και των προφητών·" Ρωμ. 3:21

"δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·" Ρωμ. 3:22

"δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23

Αυτό θα το εξηγήσω λίγο καλύτερα. Δείτε τι γράφει ο Παύλος εδώ:

"Και εγώ ζούσα κάποτε χωρίς νόμο· αλλά, όταν ήρθε η εντολή, η αμαρτία ξαναζωντάνεψε, και εγώ πέθανα·" Ρωμ. 7:9

Αυτό που εννοεί ο Παύλος εδώ είναι ότι η αμαρτωλή φύση ΔΕΝ καταλογίζεται σε κάποιον μέχρις ότου το άτομο αυτό φτάσει στην ηλικία και στην διανοητική ικανότητα να γνωρίζει τι κάνει και ότι αμαρτάνει ενάντια στον Θεό, οπότε αυτόματα γίνεται και υπόλογο στον Θεό για τις πράξεις του. 

Μη σας φανεί παράξενο, αλλά ξέρετε ότι σύμφωνα με τη Ρωμ. 3:23 που διαβάσαμε προηγουμένως, ακόμα και ένα νεογέννητο μωρό έχει αμαρτωλή φύση; 

Ένα μωρό φέρεται εντελώς εγωιστικά και δεν ενδιαφέρεται για κανέναν άλλον. Δεν το νοιάζει καθόλου αν μέσα στη νύχτα δεν αφήσει τους γονείς του να κλείσουν μάτι επειδή πείνασε ή θέλει να του αλλάξουν την πάνα. 

Φυσικά τα μωρά δεν προσπαθούν εσκεμμένα να κάνουν κακό, αλλά έχουν αυτήν την αμαρτωλή φύση, όσο αθώα και χαριτωμένα και αν φαίνονται. 

Εδώ θα καταρρίψουμε και έναν μύθο, που κάποιοι ρασοφόροι χρησιμοποιούν έντεχνα για να φοβίσουν τους πιστούς να βαφτίζουν τα μωρά τους (φυσικά με το αζημίωτο). Οι Γραφές μας διδάσκουν ότι αν ένα αβάφτιστο μωρό πεθάνει (γενετική ανωμαλία, ασθένεια, έκτρωση), ΔΕΝ πηγαίνει στην κόλαση, εξ' αιτίας του ακαταλόγιστου. Δηλαδή, 

~ ~ Όταν ένα μωρό πεθάνει, ΔΕΝ έχει φτάσει στο σημείο να είναι υπόλογο για τις πράξεις του, οπότε η αμαρτωλή του φύση ΔΕΝ του καταλογίζεται από τον Θεό. ~~ 

"Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·" Ρωμ. 5:12

"(επειδή, μέχρι τον νόμο υπήρχε στον κόσμο η αμαρτία· αμαρτία, όμως, ΔΕΝ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΤΑΙ όταν δεν υπάρχει νόμος." Ρωμ. 5:13

Ένα μωρό δεν αντιλαμβάνεται ούτε νόμο, ούτε αμαρτία.

Όταν ο βασιλιάς Δαυίδ έχασε το παιδί του, δείτε τι είπε:

"... Ενώ ακόμα ζούσε το παιδί, νήστεψα και έκλαψα, επειδή είπα: Ποιος ξέρει; Ίσως, ο Θεός με ελεήσει, και ζήσει το παιδί·" Β'Σαμ. 12:22

"αλλά, τώρα, πέθανε· γιατί να νηστεύω; Μήπως μπορώ να το φέρω πάλι πίσω; ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΩ ΠΡΟΣ ΑΥΤΌ, αυτό όμως δεν θα επιστρέψει προς εμένα." Β'Σαμ. 12:23

Αυτό που εννοεί ο Δαυίδ εδώ είναι ότι όταν πέθαινε και θα πήγαινε στον Παράδεισο, στην παρουσία του Κυρίου, θα έβρισκε και το παιδί του εκεί.  

--------------------

Θα το ξαναπώ:

~~ ΔΕΝ πηγαίνουν στον Παράδεισο οι καλοί άνθρωποι, αλλά οι σωσμένοι, όπως και στην Κόλαση ΔΕΝ πηγαίνουν οι κακοί, αλλά όσοι έχουν αρνηθεί τον Χριστό και τη σωτηρία που προσφέρει. ~~

Όταν κάποια στιγμή παρουσιαστούμε στο βήμα του Θεού την ημέρα της κρίσης, ο Κύριος δεν θα πάρει μια ζυγαριά για να δει αν τα καλά μας έργα είναι περισσότερα από τα κακά. Ένα είναι το κριτήριο που θα καθορίσει αν περάσουμε το υπόλοιπο της αιωνιότητας μαζί με τον Θεό ή μακρυά Του:

"Και όταν έρθει Εκείνος, (ο Παράκλητος, το Πνεύμα του Θεού) θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία, και για δικαιοσύνη, και για κρίση·" Ιωάν. 16:8

"για αμαρτία μεν, επειδή δεν πιστεύουν σε μένα·" Ιωάν. 16:9

Ελπίζω να τα εμπεδώσετε αυτά, επειδή είναι μεγάλες αλήθειες που θα σας ελευθερώσουν από πλάνες, και από φορτία, και από τις ενοχές που φέρει το πνεύμα της θρησκοληψίας.  

Όταν ο Ιησούς ήρθε σαν άνθρωπος πλήρωσε ένα χρέος που εμείς ΔΕΝ μπορούσαμε να το πληρώσουμε. Πέθανε και πήγε στην Κόλαση υπέφερε την τιμωρία που κανονικά ΕΜΕΙΣ αξίζαμε να υποφέρουμε: 

"Γι' αυτό, λέει: «Καθώς ανέβηκε σε ύψος, αιχμαλώτισε αιχμαλωσία, και έδωσε χαρίσματα στους ανθρώπους»." Εφεσ. 4:8

"Και το, ανέβηκε, τι είναι, παρά ότι και κατέβηκε πρώτα στα κατώτερα μέρη τής γης; (Κόλαση)" Εφεσ. 4:9

Γι' αυτό δεν έχει να κάνει με το αν τα καλά μας έργα είναι μεγαλύτερα από τα κακά, αλλά με το αν έχουμε αποδεχτεί την πληρωμή της αμαρτίας που ο Κύριος έκανε για χάρη μας. 

Όλες οι άλλες θρησκείες διδάσκουν ότι πρέπει να κάνεις καλά έργα για να σωθείς.

Μόνον στον Χριστιανισμό προσφέρεται η σωτηρία μέσω ενός Σωτήρα!

"Και ο Ιησούς, απαντώντας, είπε σ' αυτούς: Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι ήσαν αμαρτωλοί περισσότερο από όλους τούς Γαλιλαίους, επειδή έπαθαν τέτοια πράγματα;" Λουκ. 13:2

"Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε." Λουκ. 13:3

"Ή, εκείνοι οι 18, επάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στον Σιλωάμ, και τους θανάτωσε, νομίζετε ότι αυτοί ήσαν περισσότερο αμαρτωλοί από όλους τούς ανθρώπους, που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ;" Λουκ. 13:4

"Όχι, σας λέω· αλλά, ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε." Λουκ. 13:5 

Αυτή η αποκάλυψη ήταν που με έκανε να καταλάβω ότι από μόνος μου δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω. 

Χρειαζόμουν έναν Σωτήρα για να μπορέσω να πάω στον Παράδεισο και να είμαι αιώνια με τον Κύριο.

Όταν προσευχήθηκα και ζήτησα τον Ιησού να έρθει στην καρδιά μου, μπορεί να μην είχα την εμπειρία του αποστόλου Παύλου στον δρόμο για τη Δαμασκό, αλλά μια υπερφυσική ειρήνη ήρθε μέσα μου: 

"Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ΕΙΡΗΝΗ με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού," Ρωμ. 5:1

και ένοιωσα τη βεβαιότητα ότι έχω 

"... ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή." Ιωάν. 5:24

-------------

Αυτό που πιστεύω ότι λείπει από τη ζωή πολλών ανθρώπων σήμερα είναι η επίγνωση ότι μας περιμένει ένας Παράδεισος για να τον απολαύσουμε ή μια κόλαση για να χαθούμε αιώνια. 

Δεν έχουν κανέναν φόβο Θεού. Νομίζουν ότι δεν είναι υπόλογοι σε κανέναν και ότι δε θα λογοδοτήσουν ποτέ μπροστά στο Θεό για τις πράξεις τους. 

Έτσι, ζουν μια εντελώς αντίχριστη ζωή μέσα στην αμαρτία,  χωρίς να τους καίγεται καρφί, αγνοώντας ότι οι αποφάσεις τους σε αυτήν τη ζωή θα καθορίσουν το που θα περάσουν το υπόλοιπο της αιωνιότητας, στον ουρανό ή στην κόλαση.

Οι Γραφές δεν είναι μόνο λουλούδια και αγάπες. Υπάρχουν και σοβαρές προειδοποιήσεις, που όσοι τις αγνοήσουν, θα αντιμετωπίσουν και τις συνέπειες, οι οποίες έχουν αιώνιες προεκτάσεις. 

Δείτε ένα παράδειγμα:

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε το Ιωάν. 3:16:

"Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή." Ιωάν. 3:16

Δείτε όμως τι γράφει πιο κάτω ο Ιωάννης:

"Δεδομένου ότι, ο Θεός ΔΕΝ απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ο κόσμος διαμέσου αυτού." Ιωάν. 3:17

"Όποιος πιστεύει σ' αυτόν, ΔΕΝ κρίνεται· όποιος, όμως, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού τού Θεού." Ιωάν. 3:18

Δεν έχει λοιπόν σημασία αν κάποιος έχει ζήσει μια σχετικά καλή ζωή έναντι κάποιων άλλων ανθρώπων που έχουν ληστέψει ή έχουν σκοτώσει για παράδειγμα, επειδή

"... όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23

Και αυτό είναι κάτι που προέρχεται από την προειδοποίηση που έδωσε ο Κύριος στον Αδάμ στον κήπο της Εδέμ:

"από το δέντρο τής γνώσης τού καλού και του κακού, όμως, δεν θα φας απ' αυτό· επειδή, την ίδια ημέρα που θα φας απ' αυτό, ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ." Γέν. 2:17

Εδώ να ξεκαθαρίσω κάτι: Ο θάνατος δεν είναι παύση της ύπαρξης όπως υποστηρίζουν κάποιοι, αλλά ο αποχωρισμός από τον Θεό. 

~~ Το πνεύμα του ανθρώπου δεν πεθαίνει, είναι αιώνιο.  ~~

ΟΛΟΙ οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί με αμαρτωλή φύση και κατά συνέπεια είναι πνευματικά νεκροί, δηλαδή αποχωρισμένοι από τον Θεό και αν δεν δεχτούν το σωτηριακό έργο του Χριστού σε αυτή τη ζωή, θα περάσουν το υπόλοιπο της αιωνιότητας στην κόλαση, αποχωρισμένοι από τον Θεό.  

Αυτό εννοεί ο Ιωάννης εδώ:

"Όποιος πιστεύει σ' αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΚΡΙΘΕΙ, επειδή ΔΕΝ πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού τού Θεού." Ιωάν. 3:18

Πολλοί πιστεύουν ότι την ημέρα της Kρίσης ο Θεός θα συγκρίνει τα έργα τους με αυτά των άλλων ανθρώπων, και αν είναι σχετικά καλύτερα, θα μπουν στον Παράδεισο. 

Αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα:

"... ΟΛΟΙ αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23

"... «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας·" Ρωμ. 3:10

ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στον Θεό βάσει της δικής του δικαιοσύνης, επειδή ΚΑΝΕΙΣ με τα δικά του έργα δεν πληρεί τα στάνταρ που έθεσε ο Θεός για τη δικαιοσύνη, όσο καλά και αν είναι τα έργα του. 

Συνεπώς, όλα επικεντρώνονται σε ένα πράγμα: Έχεις αποδεχτεί τον Ιησού στην καρδιά σου; Ακόμα και αν βοηθάς ανθρώπους με εθελοντισμό ή με χρήματα, αν ποτέ δεν έκλεψες, δεν σκότωσες, δεν αδίκησες, τίποτε από αυτά ΔΕΝ μετράει. 

Η μεγαλύτερη αμαρτία όλων είναι να ΜΗΝ αποδεχτείς τον Ιησού Χριστό. Να μην αναγνωρίσεις δηλαδή ότι ΔΕΝ μπορείς από μόνος σου να σωθείς, αλλά χρειάζεσαι έναν Σωτήρα. 

Είναι σα να λες 

- Ο Ιησούς δεν μετράει. 

- Τζάμπα ήρθε και πέθανε. 

- Μπορώ και μόνος μου να σωθώ κάνοντας καλά έργα. 

 

Αυτό λέγεται αυτοδικαίωση και είναι η μεγαλύτερη αμαρτία όλων!

"Και όταν έρθει Εκείνος (ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα), θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία, και για δικαιοσύνη, και για κρίση·" Ιωάν. 16:8

"για αμαρτία μεν, επειδή δεν πιστεύουν σε μένα·" Ιωάν. 16:9

Αυτή η αμαρτία είναι μεγαλύτερη της αμαρτίας του φόνου, της μοιχείας, της ομοφυλοφιλίας, της υπερηφάνειας, της κλεψιάς, του ψέματος, της αδικίας και ό,τι άλλο κακό μπορείτε να σκεφτείτε. 

Είναι βασικά Η ΜΟΝΗ αμαρτία που θα στείλει κάποιον στην Κόλαση. 

~~ Που θέτεις την πίστη σου; Στον Σωτήρα Ιησού ή στον εαυτό σου; ~~

ΟΛΕΣ οι άλλες αμαρτίες έχουν πληρωθεί επάνω στον σταυρό του Γολγοθά και η συγχώρεση διά μέσω του Ιησού Χριστού είναι διαθέσιμη σε όσους Τον αποδεχτούν στη ζωή τους. 

~~ Όποιος όμως ΔΕΝ αποδεχτεί τον Σωτήρα, ΔΕΝ μπορεί να λάβει ούτε τη σωτηρία και τη συγχώρεση που προσφέρει. ~~

"... όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή ΔΕΝ πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού τού Θεού." Ιωάν. 3:18

---------------

Υπάρχουν και κάποιοι που πιστεύουν ότι ο Ιησούς απλά είναι το κερασάκι στην τούρτα της καλής και ευσεβούς ζωής τους. Όσοι το πιστεύουν αυτό, πραγματικά αμφιβάλλω αν έχουν ποτέ αναγεννηθεί. Είναι πολύ σημαντικό όλοι μας να κατανοήσουμε ότι ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι πραγματικότητα και όχι συμβολισμοί, και ότι όλοι όσοι έχουν ζήσει επάνω σε αυτόν τον πλανήτη σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, γεννήθηκαν με αμαρτωλή φύση. 

Εξ' αιτίας του Αδάμ, ΟΛΟΙ μας γεννηθήκαμε αμαρτωλοί και οδεύαμε ολοταχώς για την Κόλαση. Ο Ιησούς όμως ήρθε και πέθανε για εμάς, πήρε επάνω του όλη την αμαρτία και έκανε τη συγχώρεση διαθέσιμη σε όλους μετανοήσουν και Τον αποδεχτούν σαν Σωτήρα τους. 

Δείτε και κάτι άλλο τώρα:

"Επειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του." Ιωάν. 3:20

Aυτό ακριβώς συμβαίνει στην σημερινή κοινωνία. Όλοι αυτοί οι αντίχριστοι που κυκλοφορούν εκεί έξω, που ανοιχτά πλέον διώκουν τους χριστιανούς, εναντιώνονται στις Γραφές και κάνουν μια έξαλλη και ασεβή ζωή, σε βάθος συνείδησης γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα έργα τους είναι κακά. Δεν αντέχουν τον έλεγχο που ασκείται στη συνείδησή τους από ανθρώπους με ηθικές αξίες που πιστεύουν στον Θεό, που ζουν ευσεβώς και κηρύττουν ότι ο άνθρωπος χρειάζεται έναν Σωτήρα για να σωθεί.  

Αν πριν από 20-30 χρόνια κάποιος έβγαινε δημόσια να παρελάσει γυμνός, θα τον συλλάμβαναν για προσβολή της δημοσίας αιδούς.  

Σήμερα όμως χειροκροτούν αυτές τις παρελάσεις ντροπής που τις ονομάζουν και παρελάσεις υπερηφάνειας (gay pride) και λένε ότι η ομοφυλοφιλία, o διεμφυλισμός (transgenderism), η παιδοφιλία, η κτηνοβασία και ένα σωρό άλλες ανωμαλίες είναι φυσιολογικά.  

Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο του να παντρεύονται άντρες με άντρες και γυναίκες με γυναίκες αρχίζει να καταντάει ντεμοντέ. Τελευταία, υπάρχουν άνθρωποι που άρχισαν να παντρεύονται με δέντρα, με ζώα, ακόμα και με τον ίδιο τους τον εαυτό! Ο κόσμος έχει ξεφύγει πολύ! Αυτή είναι η κατάντια και ο εξευτελισμός του ανθρώπου εξ' αιτίας της αμαρτίας:

"Ουαί σ' εκείνους που λένε το κακό καλό, και το καλό κακό· αυτοί που βάζουν το σκοτάδι για φως, και το φως για σκοτάδι· αυτοί που βάζουν το πικρό για γλυκό, και το γλυκό για πικρό!" Ησ. 5:20

Ξέρετε γιατί γίνoνται όλα αυτά; Το διάβασα προηγουμένως:

"Επειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του." Ιωάν. 3:20

Γι' αυτό λοιπόν είναι τόσο σημαντικό να έχουμε αυτήν την αποκάλυψη, ότι υπάρχει ένας πραγματικός Παράδεισος και μια πραγματική Κόλαση, και ότι ΟΛΟΙ μας οδεύουμε για την Κόλαση, εκτός και αν αποδεχτούμε τη σωτηρία που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός.  

Έχω πολλά ακόμα να πω για το θέμα αυτό, γι' αυτό θα το συνεχίσω και στο επόμενο μήνυμα. 

Συνεχίζεται...

Η επίγνωση πάνω από τις γνώσεις.

 Από Αργύρης Σιμώνης

Το μήνυμα αυτό είναι η εισαγωγή σε μια σειρά μηνυμάτων, όπου θα αναφέρω κάποιες από τις σημαντικότερες αποκαλύψεις από τον λόγο του Θεού  που άλλαξαν τη ζωή μου, και το ίδιο εύχομαι να κάνουν και στη δική σας ζωή. 

           /~~~~~~~~~/

Το να αισθανόμαστε την παρουσία του Κυρίου και να βιώνουμε όλα αυτά τα συναισθήματα χαράς και της αγάπης του Θεού, είναι σίγουρα μια πολύ όμορφη και δυνατή εμπειρία που μπορούμε να έχουμε. 

Αυτό όμως που πραγματικά αλλάζει τη ζωή μας είναι η αποκαλυπτική γνώση που αποκτούμε από το Άγιο Πνεύμα διά μέσω του λόγου του Θεού. 

Ο Παράκλητος, το Πνεύμα του ζωντανού Θεού είναι Αυτός που θα πάρει τον λόγο του Θεού που μελετούμε και θα τον μετατρέψει σε αποκάλυψη και ζωή μέσα μας. 

Αυτή είναι η διαφορά της επίγνωσης, δηλαδή της αποκαλυπτικής γνώσης, έναντι της διανοητικής γνώσης που αποκτά κάποιος με το διάβασμα και την ακαδημαϊκή μελέτη.  

Ο Θεός μας αποκαλύπτει πράγματα μέσα στην καρδιά μας και όχι απλά στο νου μας και υπάρχουν πολλές Βιβλικές αναφορές επάνω σε αυτό. 

Στα πρώτα τέσσερα κεφάλαια της Α' Κορ. επιστολής, ο Παύλος προσπαθεί να θέσει τέλος στη διαίρεση που είχε δημιουργηθεί στην εκκλησία της Κορίνθου, όταν οι πιστοί άρχισαν να χωρίζονται σε στρατόπεδα:

"Επειδή, μου έγινε γνωστό από τους οικείους τής Χλόης για σας, αδελφοί μου, ότι υπάρχουν αναμεταξύ σας φιλονικίες." Α'Κορ. 1:11

"Και το λέω αυτό, επειδή κάθε ένας από σας λέει: Εγώ μεν είμαι τού Παύλου, εγώ δε του Απολλώ, εγώ δε του Κηφά, εγώ δε του Χριστού." Α'Κορ. 1:12

"Κομματιάστηκε ο Χριστός; Μήπως ο Παύλος σταυρώθηκε για σας; Ή, στο όνομα του Παύλου βαπτιστήκατε;" Α'Κορ. 1:13

Στο 3ο κεφ. μάλιστα ο Παύλος τους ονομάζει σαρκικούς:

"για τον λόγο ότι, είστε ακόμα σαρκικοί· καθόσον, ενώ υπάρχει ανάμεσά σας φθόνος και φιλονικία και διχόνοιες, δεν είστε σαρκικοί, και περπατάτε κατά άνθρωπο;" Α'Κορ. 3:3

"Επειδή, όταν κάποιος λέει: Εγώ μεν είμαι τού Παύλου· και άλλος: Εγώ είμαι τού Απολλώ· δεν είστε σαρκικοί;" Α'Κορ. 3:4

"Ποιος είναι, λοιπόν, ο Παύλος, και ποιος είναι ο Απολλώς, παρά υπηρέτες διαμέσου των οποίων πιστέψατε, και όπως ο Κύριος έδωσε σε κάθε έναν;" Α'Κορ. 3:5

Κοιτάζοντας τις διαιρέσεις, το μίσος και τις φιλονικίες που υπάρχουν σήμερα στο σώμα του Χριστού, βλέπουμε πόσο διαχρονικά ήταν τα λόγια του Παύλου τότε.  

Ο επικρατέστερος τρόπος που οι περισσότεροι εδραιώνουν την εξουσία τους κάπου είναι ότι συστήνονται σαν αρχηγοί και κρύβουν τις αδυναμίες τους. Κι όμως, ο Παύλος κάνει ακριβώς το αντίθετο:

"Αδελφοί, και εγώ, όταν ήρθα σε σας, ήρθα όχι με υπεροχή λόγου ή σοφίας, κηρύττοντας σε σας τη μαρτυρία τού Θεού." Α'Κορ. 2:1

"Επειδή, αποφάσισα να μη ξέρω ανάμεσά σας τίποτε άλλο, παρά μονάχα τον Ιησού Χριστό, κι αυτόν σταυρωμένον." Α'Κορ. 2:2

"Και εγώ ήρθα σε σας με ασθένεια, και με φόβο, και με πολύν τρόμο." Α'Κορ. 2:3

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν πολλοί είναι ότι η προαγωγή στην βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με το να προσπαθείς να υψώσεις τον εαυτό σου και να δείξεις στους άλλους πόσο καλός είσαι, αλλά με το να ταπεινωθείς. 

~ Όταν ταπεινωθούμε, εκεί είναι που ο Κύριος θα εκτείνει τη χάρη Του και θα μας υψώσει.  ~

"Ταπεινωθείτε, λοιπόν, κάτω από το πανίσχυρο χέρι τού Θεού, για να σας υψώσει εν καιρώ·" Α'Πέτ. 5:6

Ο Παύλος συνεχίζει στην επιστολή του:

"Και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου δεν γίνονταν με καταπειστικά λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά με απόδειξη Πνεύματος και δύναμης·" A'Κορ. 2:4

"ώστε η πίστη σας να είναι όχι διαμέσου τής σοφίας των ανθρώπων, αλλά διαμέσου τής δύναμης του Θεού." A'Κορ. 2:5

Αυτό που δυστυχώς συμβαίνει σήμερα, είναι ότι η πλειοψηφία του σώματος του Χριστού λειτουργεί  μόνο βάσει λογικής. 

Ο Κύριος έδωσε σε όλους μας έναν νου για να τον χρησιμοποιούμε, αλλά αν δεν είναι νους Χριστού, δεν μας ωφελεί πουθενά. Είναι αυτό που λέμε δώρον άδωρο. 

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι η πραγματική σχέση μας με τον Κύριο δεν πρέπει να είναι διανοητική, αλλά σχέση καρδιάς:

"επειδή, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη..." Ρωμ. 10:10

O Παύλος συνεχίζει και διαχωρίζει την σοφία του κόσμου από τη σοφία του Θεού:

"Μάλιστα, μιλάμε σοφία ανάμεσα στους τελείους· σοφία, όμως, όχι τούτου τού αιώνα, ούτε των αρχόντων τούτου τού αιώνα, που φθείρονται·" A'Κορ. 2:6

Η σοφία του κόσμου βασίζεται μόνο στη λογική και στα πράγματα που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις 5 αισθήσεις μας. 

Εμείς όμως σαν πιστοί πρέπει να ξεπεράσουμε όλους αυτούς τους περιορισμούς του φυσικού μας νου και της κατανόησής μας, επειδή πιστεύουμε σε έναν Θεό που δεν μπορούμε να Τον δούμε με τα μάτια μας.   

  ~ Πιστεύουμε σε έναν Θεό που δεν αλλάζει το φυσικό μας σώμα, αλλά όλον τον εσωτερικό μας άνθρωπο. ~

Όλα αυτά τα αόρατα πράγματα στα οποία πιστεύουμε είναι αυτά που θα αλλάξουν ΚΑΙ τη συμπεριφορά μας, αλλά ΚΑΙ όλα αυτά που βλέπουμε με τα φυσικά μας μάτια. 

Όταν λοιπόν ξεκινούμε να περπατούμε με τον Κύριο, είναι αδύνατο να έχουμε μαζί Του μια σχέση που στηρίζεται σε μια τετράγωνη λογική, αλλά βαδίζουμε μαζί Του δια πίστεως:

"Χωρίς, μάλιστα, πίστη είναι αδύνατον κάποιος να Tον ευαρεστήσει..." Εβρ. 11:6

 ~ Ξέρετε γιατί πιστεύω ότι η Αγία Γραφή είναι εμπνευσμένη από τον Θεό; Επειδή πρώτα-πρώτα εμπνέει εμένα  και μου έχει αλλάξει τη ζωή! ~

"Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις έννοιες της καρδιάς." Εβρ. 4:12

Γι' αυτό όταν μελετάς τον λόγο του Θεού, ο Κύριος σου μιλάει και σου δίνει αποκαλύψεις. Ένας άθεος ποτέ δεν θα μπορέσει να το καταλάβει αυτό, επειδή προσπαθεί (χωρίς επιτυχία φυσικά) να εξηγήσει την ανυπαρξία του Θεού, τη στιγμή που εσύ βιώνεις τον Θεό καθημερινά επειδή Τον γνωρίζεις και ζει μέσα σου!

Αυτό ακριβώς είναι που θα ελκύσει έναν τέτοιον άνθρωπο στον Κύριο. Όταν δει αυτήν την ζωντανή εμπειρία που έχεις μαζί Του.  

Ο λόγος που τα αναφέρω όλα αυτά είναι ότι υπάρχουν πράγματα που έρχονται σε εμάς μόνον μέσω αποκάλυψης, με την έμπνευση δηλαδή του Αγίου Πνεύματος. 

Αυτό εννοούσε ο Παύλος:

"Μάλιστα, μιλάμε σοφία ανάμεσα στους τελείους· σοφία, όμως, όχι τούτου τού αιώνα, ούτε των αρχόντων τούτου τού αιώνα, που φθείρονται·" Α'Κορ. 2:6

Μην ξεχνάτε ότι τα λόγια αυτά έρχονται από τον απόστολο Παύλο, έναν από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του. Δείτε τι λέει: 

"όμως, εκείνα που ήσαν σε μένα κέρδη, αυτά τα θεώρησα ζημία για τον Χριστό." Φιλ. 3:7

"Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι ΣΚΥΒΑΛΑ, για να κερδίσω τον Χριστό," Φιλ. 3:8

Ξέρετε τι είναι το σκύβαλο; 

- ό,τι μένει στο κόσκινο μετά από το κοσκίνισμα του σταριού ή άλλων δημητριακών,

- απόρριμμα, σκουπίδι.

"και να βρεθώ σ' αυτόν, μη έχοντας δική μου δικαιοσύνη, αυτή από τον νόμο, αλλά εκείνη διαμέσου τής πίστης τού Χριστού, τη δικαιοσύνη, αυτή από τον Θεό διαμέσου τής πίστης·" Φιλ. 3:9

O απόστολος Παύλος, ο άνθρωπος που εξέταζε τα πάντα υπό του πρίσματος της μόρφωσής του, έφτασε στο σημείο να τα αναλύει μέσα από την αποκαλυπτική γνώση του Κυρίου!

Έχετε σκεφτεί ότι ο Παύλος ΔΕΝ ήταν ένας από τους 12 μαθητές του Κυρίου; Οι 12 μαθητές, πέρα του Ιούδα που κρεμάστηκε, ήταν 3μιση χρόνια μαζί με τον Ιησού, μέρα και νύχτα. Κι όμως ο Πέτρος, ένας από τους μαθητές του ιδιαίτερου κύκλου του Κυρίου, όταν διάβασε τα γραπτά του Παύλου είπε:

"... ανάμεσα στα οποία (που σας έγραψε) είναι και μερικά ΔΥΣΝΟΗΤΑ, τα οποία οι αμαθείς και αστήρικτοι στρεβλώνουν, όπως και τις υπόλοιπες γραφές, για τη δική τους απώλεια." Β'Πέτ. 3:16

Με άλλα λόγια, αυτό που ο Πέτρος λέει εδώ είναι ότι η αποκάλυψη του Παύλου ήταν μεγαλύτερη από τη δική του.  

Ο Παύλος ΔΕΝ γνώρισε τον Ιησού στο φυσικό όπως ο Πέτρος, αλλά μετά την υπερφυσική συνάντηση που είχε με το Κύριο στον δρόμο για τη Δαμασκό (Πράξ. 9:1-6), Τον γνώρισε δια αποκαλύψεως. 

Κοιτάξτε τι έκανε:

"Και όταν ο Θεός ευδόκησε, Αυτός που με ξεχώρισε από την κοιλιά τής μητέρας μου, και με κάλεσε διαμέσου τής χάρης του," Γαλ. 1:15

"για να αποκαλύψει τον Υιό του μέσα σε μένα, για να τον κηρύττω ανάμεσα στα έθνη, αμέσως ΔΕΝ συμβουλεύθηκα σάρκα και αίμα·" Γαλ. 1:16

"ΟΥΤΕ ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα προς τους αποστόλους, που ήσαν πριν από μένα, αλλά έφυγα στην Αραβία, και επέστρεψα ξανά στη Δαμασκό." Γαλ. 1:17

"Έπειτα, ύστερα από τρία χρόνια, ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα, για να γνωρίσω τον Πέτρο προσωπικά· και έμεινα κοντά του 15 ημέρες·" Γαλ. 1:18

O Παύλος ήταν αυτός που έλαβε μια μεγαλύτερη αποκάλυψη για το πως μπορείς κατά χάρη να έχεις σχέση με το Θεό, έναντι της αποκάλυψης που είχαν αυτοί οι 12 μαθητές που πέρασαν 3μιση χρόνια μαζί με τον Ιησού! 

Αυτό γράφει ο Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή του:

"ΓΙ' ΑΥΤΟ, εγώ ο Παύλος, ο φυλακισμένος χάρη τού Ιησού Χριστού για σας τους εθνικούς," Εφεσ. 3:1

"επειδή, ακούσατε την οικονομία τής χάρης τού Θεού που μου δόθηκε για σας," Εφεσ. 3:2

"ότι διαμέσου αποκάλυψης μου φανέρωσε το μυστήριο, (όπως με συντομία σάς έγραψα πριν·" Εφεσ. 3:3

Αυτό που θέλω να υπογραμμίσω εδώ είναι ότι η αποκαλυπτική γνώση είναι ανώτερη της διανοητικής. Γι' αυτό ακριβώς μιλάει ο Παύλος εδώ:

"αλλά, μιλάμε σοφία Θεού, μυστηριώδη, που ήταν κρυμμένη, την οποία ο Θεός προόρισε πριν από τους αιώνες προς δική μας δόξα·" A'Κορ. 2:7

"την οποία κανένας από τους άρχοντες τούτου τού αιώνα δεν γνώρισε, επειδή, αν θα γνώριζαν, δεν θα σταύρωναν τον Κύριο της δόξας·" A'Κορ. 2:8

Δεν είναι ένα μυστήριο που είναι κρυμμένο από εμάς. Είναι κρυμμένο από τους ανθρώπους εκείνους που προσπαθούν να τα εξηγήσουν όλα με τη λογική τους και αρνούνται να αφήσουν τον Θεό να τους εμπνεύσει και να τους οδηγήσει από καρδιάς.

Θα το ξαναπώ για να μην παρεξηγηθώ, ο Κύριος μας έδωσε έναν νου και μια λογική για να τη χρησιμοποιούμε, αλλά ο λόγος του Θεού δεν μπορεί να κατανοηθεί από τον φυσικό μας νου, αλλά από το νου Χριστού που έχουμε:

"Επειδή: «Ποιος γνώρισε τον νου τού Κυρίου, ώστε να τον διδάξει;». Εμείς, όμως, έχουμε νουν Χριστού." Α'Κορ. 2:16

Δείτε τι γράφει και στη Ρωμαίους:

"Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά ούτε μπορεί." Ρωμ. 8:7

"Όσοι, όμως, είναι τής σάρκας δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό." Ρωμ. 8:8

Συνεχίζουμε στην Α' Κορ. να διαβάζουμε:

"αλλά, καθώς είναι γραμμένο: «Εκείνα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι' αυτούς που τον αγαπούν»." Α'Κορ. 2:9

Πολλοί θρησκόληπτοι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτό το εδάφιο για να υποστηρίξουν ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τον Θεό και τους τρόπους Του.

Έτσι λοιπόν, ακόμα και αφού αναγεννηθούν πνευματικά, δεν ξέρουν ούτε πώς να βαδίσουν με τον Θεό, ούτε πώς να λάβουν από Αυτόν. Παραμένουν σε μια μόνιμη κατάσταση παθητικότητας και περιμένουν πώς και πώς να πάνε στον ουρανό, γιατί μόνον εκεί πιστεύουν ότι θα γνωρίσουν τον Κύριο.    

Το Α'Κορ. 2:9 που διαβάσαμε, είναι από μια προφητεία του Ησαΐα:

"Επειδή, οι άνθρωποι δεν έμαθαν εξαρχής, τα αυτιά τους δεν άκουσαν, τα μάτια τους δεν είδαν Θεό άλλον εκτός από σένα, που να έκανε τέτοια πράγματα σ' αυτούς που τον επικαλούνται." Ησ. 64:4

Αυτό που στην ουσία μας λέει ο Ησαΐας είναι ότι με το νου σου ΔΕΝ μπορείς να δεις, να ακούσεις ή να καταλάβεις τον Θεό, επειδή ο Θεός βρίσκεται πολύ πιο πάνω από το νου μας και την αντίληψή μας. 

Γι' αυτό ακριβώς ο Παύλος συνεχίζει και λέει:

"Σε μας, όμως, ο Θεός τα αποκάλυψε διαμέσου τού Πνεύματός του· δεδομένου ότι, το Πνεύμα ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη τού Θεού." Α'Κορ. 2:10

"Ο φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι σ' αυτόν μωρία, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο." Α'Κορ. 2:14

Εδώ ο Παύλος ΔΕΝ μας λέει ότι δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό και τους τρόπους Του ή να έχουμε σχέση μαζί Του.  

Αυτό που μας λέει είναι ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό με την λογική μας, με τον φυσικό μας νου. Ο Θεός ΠΡΕΠΕΙ να μας αποκαλυφθεί. 

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στις Γραφές, αλλά ένα κλασικό από αυτά είναι κάτι  που μας γράφει ο Λουκάς:

"Δίνετε, και θα σας δοθεί· καλό μέτρο, πιεσμένο, και συγκαθισμένο και υπερξεχειλιζόμενο θα δώσουν στον κόρφο σας· επειδή, με το ίδιο μέτρο με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας." Λουκ. 6:38

Όταν δεν έχουμε αρκετά χρήματα για να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας, ο φυσικός μας νους προσπαθεί να βρει τη λύση μέσα από την οικονομία για παράδειγμα. Ακολουθεί την λογική του:

 

- "Πρέπει να δίνω λιγότερα για να μου μένουν περισσότερα".

- "Πρέπει να βρω τρόπο να βγάζω περισσότερα χρήματα". 

Το μυαλό σου σου λέει δηλαδή ότι όσο δίνεις, μένεις με λιγότερα χρήματα και απομακρύνεσαι από τον οικονομικό σου στόχο. 

Από τη στιγμή όμως που ο Θεός σου λέει ότι όταν δίνεις θα σου δοθεί, σημαίνει ότι όταν έχεις έναν οικονομικό στόχο, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις  είναι να ανοίξεις το χέρι σου και να δώσεις, όχι να  σφίγγεις στην τσέπη σου αυτά που έχεις.

Όταν λοιπόν εμπιστευόμαστε τον Κύριο και αυτό που λέει στον λόγο Του και δίνουμε ένα μέρος από αυτό που έχουμε, αντί να ελαττωνόμαστε, αυξανόμαστε! Βλέπετε πόσο παράξενο φαίνεται αυτό και πώς έρχεται εντελώς ενάντια στη λογική; Κι όμως, αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί η Βασιλεία του Θεού! 

Αυτό ήταν μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα που υπάρχουν στις Γραφές για το πώς λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι που έθεσε ο Κύριος. Δεν έχουν καμία λογική βάση στο φυσικό μας νου. 

Στη Βασιλεία του Θεού, για να πας επάνω πηγαίνεις κάτω, 

"Ταπεινωθείτε, λοιπόν, κάτω από το πανίσχυρο χέρι τού Θεού, για να σας υψώσει εν καιρώ·" Α'Πέτ. 5:6

και για να αποκτήσεις δίνεις (Λουκ. 6:38). 

------

--- Επίλογος ---

Ζούμε σε έναν κόσμο που διέπεται τόσο από φυσικούς όσο και από πνευματικούς νόμους. Είναι καλό να επιζητούμε τις γνώσεις και τη μόρφωση, αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι να επιδιώκουμε όλον αυτόν τον θησαυρό της αποκαλυπτικής γνώσης που μας δίνει το Άγιο Πνεύμα όταν μελετάμε το λόγο του Θεού. 

Είναι μια γνώση που όταν αποκαλυφθεί στην καρδιά μας, κανένας διάβολος και κανένα δαιμόνιο δεν μπορεί να την κλέψει. 

Αμήν!

Γιατί η νηστεία καταπολεμά την απιστία;

 Από Αργύρης Σιμώνης

 Γιατί η νηστεία καταπολεμά την απιστία;

Θα πρέπει πρώτα να καταλάβουμε από που προέρχεται η απιστία. 

"Επομένως, η πίστη είναι διαμέσου τής ακοής· η δε ακοή διαμέσου τού λόγου τού Θεού." Ρωμ. 10:17

"Καθώς η θεία δύναμή Του χάρισε σε μας όλα τα απαραίτητα προς ζωή και ευσέβεια, διαμέσου τής ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ εκείνου που μας κάλεσε με τη δόξα Του και την αρετή·" B'Πέτ. 1:3

Η πίστη μας συνδέεται άμεσα τόσο με τη γνώση που έχουμε, όσο και με το τι σκεφτόμαστε. Αν δηλαδή γνωρίζουμε για τον Θεό αλλά δεν συλλογιζόμαστε πάνω σε αυτήν την γνώση, δεν θα ωφεληθούμε καθόλου στην πίστη.  

Όπως η πίστη έρχεται διαμέσου τής ακοής τού λόγου τού Θεού (Ρωμ. 10:17), έτσι και η απιστία έρχεται διά μέσω της ακοής του κόσμου.

Η απιστία είναι άμεσα συνδεδεμένη με το τι ακούμε και με το τι σκεφτόμαστε, όπως ακριβώς και η πίστη μας. 

"Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας είναι θάνατος· ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη." Ρωμ. 8:6

Ο θάνατος που μιλάει εδώ ο Παύλος δεν αναφέρεται μόνο στον φυσικό θάνατο, αλλά και στον πνευματικό, που είναι ο αποχωρισμός μας από τον Θεό:

"Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας." Ρωμ. 6:23

Αυτό κάνει η απιστία. Προκαλεί θάνατο επειδή κρατά το νου μας προσκολλημένο στα πράγματα της σάρκας και όχι του Πνεύματος. 

Ξέρετε, κάποιοι στο φυσικό κομμάτι μπορεί να είναι υπόδειγμα χριστιανού. Δεν κλέβουν, δεν λένε ψέματα, δεν αδικούν, ζουν ευσεβή ζωή, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να είναι εντελώς σαρκικοί χριστιανοί επειδή οι συλλογισμοί τους δεν βασίζονται στις πνευματικές αλήθειες που μας φανερώνουν οι Γραφές, αλλά σε μια, να σας το διαβάσω όπως το γράφει ο Παύλος:

"... προσποίηση ταπεινοφροσύνης, και με θρησκεία των αγγέλων, ασχολούμενος με πράγματα που δεν είδε, φουσκώνοντας μάταια από τον νου τής σάρκας του," Κολ. 2:18

Και όπως είπε ο Ιησούς:

"ακυρώνοντας τον λόγο τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας, που παραδώσατε· και κάνετε πολλά τέτοια παρόμοια." Μάρκ. 7:13

Τέτοιοι άνθρωποι σαρκικοί, κρατούν το νου τους προσκολλημένο μόνο στο φυσικό, αγνοώντας το πνευματικό, που στην ουσία είναι το υπερφυσικό κομμάτι, επιτρέποντας έτσι την αμφιβολία και την απιστία να εισέλθουν στην καρδιά τους και να εμποδίσουν την πίστη τους να φέρει καρπό. 

 

Γι' αυτό η νηστεία είναι τόσο σημαντική στην καταπολέμηση αυτής της απιστίας. 

~ Όταν νηστεύουμε, παίρνουμε όλη μας την προσοχή από τον φυσικό κόσμο και την στρέφουμε στον πνευματικό.  ~

Το σώμα σου θα αντιδράσει επειδή θέλει φαγητό και οι αισθήσεις σου θα αντιδράσουν επειδή ξεβολεύτηκαν από τη καθημερινή σου ρουτίνα. 

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την αποχή από το φαγητό, αλλά από γενική αποχή από τα πράγματα του κόσμου (δουλειά, ψυχαγωγία, διασκέδαση) και την πλήρη προσκόλλησή μας, νους και καρδιά, στον Κύριο. 

Γι' αυτό υπογράμμισα και προηγουμένως ότι η νηστεία είναι κάτι πολύ περισσότερο από την αποχή από το φαγητό.  

Ο διάβολος μας επιτίθεται μέσω των φυσικών μας αισθήσεων και μας κάνει να πιστεύουμε περισσότερο αυτά που βλέπουμε με τα φυσικά μας μάτια, παρά αυτά που βλέπουμε με τα μάτια της πίστης: 

"Η στερεή τροφή, όμως, είναι για τους τελείους, οι οποίοι, χάρη στη συνεχή χρήση, έχουν τα αισθητήρια γυμνασμένα, στο να διακρίνουν το καλό και το κακό." Εβρ. 5:14

Ένας τρόπος για να το πετύχουμε αυτό, να έχουμε δηλαδή τα αισθητήριά μας γυμνασμένα στο να διακρίνουμε το καλό και το κακό, είναι η νηστεία.

Αμήν!

Ποια είναι η δύναμη της νηστείας;

  Από Αργύρης Σιμώνης

Όταν καταλάβουμε ποια είναι η πραγματική δύναμη της νηστείας θα ξέρουμε:

- πώς να νηστεύουμε κατά το θέλημα του Θεού, 

- τι συμβαίνει πνευματικά όταν νηστεύουμε 

και 

- τι να περιμένουμε από την νηστεία που κάνουμε. 

Αφού ο Ιησούς, όταν ήταν στο όρος, μεταμορφώθηκε μπροστά στους 3 μαθητές Του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, ένας άντρας έφερε τον δαιμονισμένο του γιο και παρακάλεσε τον Ιησού να τον θεραπεύσει, επειδή οι μαθητές Του δεν μπόρεσαν. 

Ο Ιησούς του είχε ήδη δώσει εξουσία να το κάνουν αυτό:

"Και αφού προσκάλεσε τους δώδεκα μαθητές του, τους έδωσε εξουσία ενάντια σε ακάθαρτα πνεύματα, ώστε να τα βγάζουν, και να θεραπεύουν κάθε νόσο και κάθε ασθένεια." Ματθ. 10:1

Μάλιστα είχαν δει και αποτελέσματα:

"Και οι 70 επέστρεψαν με χαρά, λέγοντας: Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσονται σε μας στο όνομά σου." Λουκ. 10:17

Το συγκεκριμένο δαιμόνιο όμως δεν μπόρεσαν να το εκβάλουν και ρώτησαν τον Κύριο ιδιαιτέρως:

"... γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε;" Ματθ. 17:19

"Και ο Ιησούς είπε σ' αυτούς: Εξαιτίας της απιστίας σας· επειδή, σας διαβεβαιώνω: Αν έχετε πίστη σαν κόκκον σιναπιού, θα πείτε σ' αυτό το βουνό: Πήγαινε από εδώ εκεί, και θα πάει, και δεν θα είναι σε σας τίποτε αδύνατο·" Ματθ. 17:20

"τούτο, μάλιστα, το γένος δεν βγαίνει, παρά μονάχα με προσευχή και νηστεία." Ματθ. 17:21

Η απιστία τους ήταν αυτό που τους εμπόδισε να εκβάλουν αυτό το δαιμόνιο. Ο Κύριος δεν μίλησε για λίγη πίστη ή για έλλειψη πίστης, αλλά για απιστία. 

Μπορεί να έχεις την πίστη που χρειάζεται για να μπορεί να απελευθερωθεί η δύναμη του Θεού, αλλά αν ταυτόχρονα έχεις και απιστία, έρχεται ενάντια στην πίστη σου και την εμποδίζει να παράγει καρπό.  

~~ Πίστη κόκκου σινάπεως αρκεί για να ρίξει ένα βουνό στη θάλασσα, αλλά η απιστία είναι ικανή να το εμποδίσει. ~~

"τούτο, μάλιστα, το γένος δεν βγαίνει, παρά μονάχα με προσευχή και νηστεία." Ματθ. 17:21

Εδώ ο Κύριος δεν εννοούσε ότι υπάρχει ένα ειδικό γένος δαιμονίων που βγαίνουν μόνο με νηστεία και προσευχή.  

Ούτε τα δαιμόνια βγαίνουν βάσει του πόσο προσευχήθηκες, ούτε τον διάβολο τον φοβίζουν οι επιδόσεις σου στην νηστεία.

~~  Ο διάβολος και ΟΛΑ τα δαιμόνιά του ανταποκρίνονται στην εξουσία που έχει το όνομα του Ιησού, όταν αυτό μιληθεί με πίστη! ~~

Αν το όνομα του Ιησού δεν ήταν αρκετό για να διώξει κάθε κακό πνεύμα, τότε αλίμονό μας!

"ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων·

και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, σε δόξα τού Πατέρα Θεού." Φιλ. 2:10-11

Αυτό που εννοεί ο Κύριος στο Ματθ. 17:21 που διαβάσαμε, είναι ότι αυτό το είδος της ΑΠΙΣΤΙΑΣ βγαίνει μόνο με προσευχή και νηστεία. 

~~ Αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη της νηστείας και της προσευχής: Καθαιρεί αυτά τα οχυρά απιστίας που έχουμε στη ζωή μας. ~~

Και όταν φύγει η απιστία, ένας κόκκος σινάπεως πίστης αρκεί για να μετακινήσει βουνά, να αναστήσει νεκρούς και να μας προμηθεύσει με ό,τι χρειαζόμαστε. 

Αμήν!

Νηστεία και άγγελοι.

 Από Αργύρης Σιμώνης

Τόσο στην Παλαιά, όσο και στην Καινή Διαθήκη, βλέπουμε ότι η νηστεία συνοδεύεται από το υπερφυσικό. Πολλές φορές μάλιστα, με την επίσκεψη αγγέλων του Κυρίου. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι στο βιβλίο του Δανιήλ:

"Και έστρεψα το πρόσωπό μου στον Κύριο τον Θεό, για να κάνω προσευχή και δεήσεις με νηστεία, και σάκο, και στάχτη·" Δαν. 9:3

"και δεήθηκα στον Κύριο τον Θεό μου, και εξομολογήθηκα, και είπα: Ω, Κύριε, ο μεγάλος και φοβερός Θεός, που φυλάττει τη διαθήκη και το έλεος σ' εκείνους που τον αγαπούν, και τηρούν τις εντολές του!" Δαν. 9:4

"και ενώ εγώ μιλούσα ακόμα στην προσευχή μου, ο άνδρας Γαβριήλ, που είχα δει στην όραση αρχικά, πετώντας γρήγορα, με άγγιξε την ώρα περίπου της εσπερινής θυσίας·" Δαν. 9:21

"και με συνέτισε, και μίλησε μαζί μου, και είπε: Δανιήλ, βγήκα τώρα για να σε κάνω να λάβεις σύνεση." Δαν. 9:22

"Στην αρχή των ικεσιών σου βγήκε η προσταγή, και εγώ ήρθα να σου το δείξω αυτό· επειδή, είσαι υπερβολικά αγαπητός· γι' αυτό, κατάλαβε την οπτασία." Δαν. 9:23

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο Γαβριήλ στάλθηκε από την στιγμή που ο Δανιήλ άρχισε να προσεύχεται, και ήταν εκεί δίπλα του πριν καν τελειώσει την προσευχή του!

Δείτε τώρα τι συμβαίνει στο επόμενο κεφάλαιο, στο 10, όταν ξανά ο άγγελος Γαβριήλ επισκέπτεται τον Δανιήλ:

"Κατά τις ημέρες εκείνες, εγώ ο Δανιήλ, ήμουν σε πένθος τρεις ολόκληρες εβδομάδες." Δαν. 10:2

"Επιθυμητό ψωμί δεν έφαγα, και κρέας και κρασί δεν μπήκε στο στόμα μου ούτε άλειψα καθόλου τον εαυτό μου, μέχρι τη συμπλήρωση τριών ολόκληρων εβδομάδων." Δαν. 10:3

"Και ξάφνου, με άγγιξε ένα χέρι, και με σήκωσε επάνω στα γόνατά μου, και στις παλάμες των χεριών μου·" Δαν. 10:10

"και μου είπε: Δανιήλ, άνδρα υπερβολικά αγαπητέ, εννόησε τα λόγια, που εγώ μιλάω σε σένα, και στάσου όρθιος· επειδή, σε σένα στάλθηκα τώρα. Και όταν μου μίλησε αυτό τον λόγο, σηκώθηκα έντρομος." Δαν. 10:11

"Και μου είπε: Μη φοβάσαι, Δανιήλ· επειδή, από την πρώτη ημέρα, κατά την οποία έδωσες την καρδιά σου στο να εννοείς, και αφού ταπεινώθηκες μπροστά στον Θεό σου, εισακούστηκαν τα λόγια σου, και εγώ ήρθα στα λόγια σου." Δαν. 10:12

"Όμως, ο άρχοντας της βασιλείας τής Περσίας αντιστεκόταν σε μένα 21 ημέρες· αλλά, δες, ο Μιχαήλ, ένας από τους πρώτους άρχοντες, ήρθε για να με βοηθήσει· και εγώ έμεινα εκεί κοντά στους βασιλιάδες τής Περσίας." Δαν. 10:13

"Και ήρθα να σε κάνω να καταλάβεις τι θα συμβεί στον λαό σου στις έσχατες ημέρες· επειδή, η όραση είναι ακόμα για πολλές ημέρες." Δαν. 10:14

Και στις δύο περιπτώσεις, ο άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τη στιγμή που ο Δανιήλ άρχισε να προσεύχεται. Στην πρώτη περίπτωση στο κεφ. 9, ο Γαβριήλ φτάνει στον Δανιήλ πριν αυτός προλάβει να τελειώσει την προσευχή του, ενώ στην δεύτερη περίπτωση φτάνει μετά από 21 ημέρες, επειδή συνάντησε αντίσταση.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο Θεός πάντα ακούει τις προσευχές μας και στέλνει την απάντηση, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υφίσταται ένας πνευματικός πόλεμος και υπάρχει αντίσταση μέχρι η απάντηση να φτάσει σε εμάς. 

Ας δούμε και κάποια παραδείγματα από την Καινή Διαθήκη:

‭‭-"Και ο Κορνήλιος είπε: Εδώ και τέσσερις ημέρες ήμουν σε νηστεία μέχρι αυτή την ώρα, και την ένατη ώρα προσευχόμουν στο σπίτι μου· και ξάφνου, στάθηκε μπροστά μου ένας άνδρας, με λαμπρά ενδύματα," Πράξ. 10:30

"και λέει: Κορνήλιε, η προσευχή σου εισακούστηκε, και οι ελεημοσύνες σου ήρθαν σε υπόμνηση μπροστά στον Θεό·" Πράξ. 10:31

- "Επειδή, αυτή τη νύχτα φάνηκε σε μένα ένας άγγελος του Θεού, του οποίου είμαι, τον οποίο και λατρεύω," Πράξ. 27:23

"λέγοντας: Μη φοβάσαι, Παύλο· πρέπει να παρασταθείς μπροστά στον Καίσαρα· και δες, ο Θεός χάρισε σε σένα όλους αυτούς που πλέουν μαζί σου." Πράξ. 27:24

Αν νομίζεις ότι νηστεύεις και τίποτα δεν συμβαίνει, κάνεις λάθος!  Όταν μένουμε σε προσευχή και νηστεία, άγγελοι του Κυρίου αποστέλλονται σε εμάς και αφαιρούν εμπόδια που αντιστέκονται στην εκδήλωση θαυμάτων στο φυσικό.

Συνεχίζουμε λοιπόν τη νηστεία με επιμονή και  προσμονή ότι θα εμπειριστούμε την υπερφυσική παρέμβαση του Θεού στη ζωή μας και όλος ο κόσμος θα δει ότι ο Κύριος είναι μαζί μας!

Αμήν!