Η ζωή μας εν Χριστώ.

  Από Αργύρης Σιμώνης

Όλοι μας κάνουμε λάθη και συνεχίζουμε να έχουμε περιορισμούς στις δυνατότητές μας, ακόμα και όταν αναγεννηθούμε πνευματικά. Έχω εξηγήσει ότι αν είσαι χριστιανός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις και τον σωστό τρόπο σκέψης. Η πνευματική μας ωρίμανση έρχεται σταδιακά μέσα από τη μελέτη του λόγου του Θεού και την ανανέωση του νου μας. 

~~ Αυτό που πραγματικά αλλάζει τη ζωή μας είναι το ότι η σχέση μας με τον Θεό δεν βασίζεται στο τι κάνουμε εμείς για Αυτόν, αλλά σε αυτό που έκανε ο Χριστός για εμάς με τη θυσία Του στον σταυρό του Γολγοθά. 

Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, ζει μια ζωή προσπαθώντας να κάνει τα σωστά πράγματα για να γίνει αποδεκτός από έναν οργισμένο και αυστηρό Θεό που δεν ικανοποιείται ποτέ. Και αυτό είναι πραγματικά ένα μαρτύριο! ~~

--------------------------------

Κάποιοι θεωρούν ότι είναι καλοί με το να υποβαθμίζουν τους άλλους ή συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους χειρότερους από τους ίδιους, και αυτό τους δίνει αυτοπεποίθηση και τους κάνει να νοιώθουν καλύτερα για τον εαυτό τους. Αυτός σίγουρα ΔΕΝ είναι ο τρόπος που ο Κύριος θέλει να σχετιζόμαστε είτε μαζί Του, είτε με τους ανθρώπους. 

Δείτε τι γράφει ο Παύλος στους Κορίνθιους:

"Επειδή, δεν τολμούμε να συναριθμήσουμε και να συγκρίνουμε τον εαυτό μας προς μερικούς, που συνιστούν τον εαυτό τους· αλλ' αυτοί, μετρώντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, ανοηταίνουν." Β'Κορ. 10:12

Εδώ ο Παύλος μας λέει ότι ΔΕΝ πρέπει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους, κι όμως, οι περισσότεροι αυτό κάνουν. Αυτοδικαιώνονται κατακρίνοντας αυτούς που συμπεριφέρονται χειρότερα από τους ίδιους. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι

"... όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23

Στα προηγούμενα μηνύματα εξήγησα ότι ούτε η καλοσύνη μας, ούτε τα καλά μας έργα είναι αυτά που μας δικαιώνουν μπροστά στο Θεό. Όταν ταπεινωθούμε, θέσουμε πίστη στον Κύριο και λάβουμε αυτό που κατά χάρη έκανε ο Ιησούς για εμάς, τότε πραγματικά δικαιωνόμαστε ενώπιον του Θεού. 

"Η καρδιά είναι απατηλή περισσότερο απ' όλα, και υπερβολικά διεφθαρμένη· ποιος μπορεί να τη γνωρίσει;" Ιερ. 17:9

Αυτή είναι μια πραγματικότητα, αλλά να μην ξεχνάμε ότι κατά την πνευματική μας αναγέννηση ο Κύριος μας δίνει μια καινούρια καρδιά, και εν Χριστώ είμαστε πλέον τέλειοι στο πνεύμα.  

"... όπως είναι Εκείνος, έτσι είμαστε κι εμείς μέσα σ' αυτό τον κόσμο... " Α'Ιωάν. 4:17

Εδώ ο Ιωάννης δεν αναφέρεται στο φυσικό μας σώμα. Ακόμα δεν έχουμε αποκτήσει τα ένδοξα σώματά μας που μας υπόσχεται ο Κύριος. 

Αυτό που μας λέει ο Ιωάννης είναι βασικά η εκπλήρωση της προφητείας του Ιεζεκιήλ:

"Και θα σας δώσω καρδιά νέα· και θα βάλω μέσα σας πνεύμα νέο, και, αφού θα έχω αποσπάσει την πέτρινη καρδιά από τη σάρκα σας, θα σας δώσω καρδιά σάρκινη." Ιεζ. 36:26

"Και θα βάλω μέσα σας το Πνεύμα μου, και θα σας κάνω να περπατάτε στα διατάγματά μου, και να τηρείτε τις κρίσεις μου, και να τις εκτελείτε." Ιεζ. 36:27

Η ψυχή μας και το σώμα μας ακόμα δεν έχουν τελειοποιηθεί. Το πώς θα γίνει μας το εξηγεί ο Παύλος:

"σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα· επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε." A'Κορ. 15:52

"Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία." A'Κορ. 15:53

Το σώμα μας συνεχίζει να ασθενεί και να γερνάει. Συνεχίζουμε να κάνουμε λάθη και να μην συμπεριφερόμαστε πάντα σωστά.  Με την ανανέωση του νου μας μέσα από τον λόγο του Θεού μπορεί να έχουμε ξεπεράσει πολλά προβλήματα από το παρελθόν και να αντιλαμβανόμαστε πολλά πράγματα διαφορετικά, αλλά τα συναισθήματά μας συνεχίζουν να μας παρασύρουν κάποιες φορές και να κάνουμε πράγματα που δεν πρέπει. 

~~ Ακόμα και αφού έρθουμε στον Χριστό, η σάρκα μας, το σώμα και η ψυχή μας δηλαδή, παραμένει το ίδιο κακή. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πλέον μαθαίνουμε να τη σταυρώνουμε και να αντιστεκόμαστε στις επιθυμίες της. ~~

Αυτή είναι η επιτυχία στη χριστιανική μας ζωή. Όσο περισσότερο μαθαίνουμε πώς να αφήνουμε τον Χριστό να ζει μέσα από εμάς, τότε θα εμπειριζόμαστε ολοένα και περισσότερες νίκες στη ζωή μας.

Δείτε τι μας γράφει ο Παύλος: 

"Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα..." Γαλ. 2:20

Στο προηγούμενο μήνυμα εξήγησα πόσο σημαντικό είναι να θέτουμε ΟΛΗ μας την εμπιστοσύνη στον Κύριο. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Ότι το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι όταν θέτουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και ζητούμε από τον Θεό να ευλογήσει αυτό που κάνουμε.  

Το χρίσμα και η ευλογία του Κυρίου δεν κερδίζονται ούτε με νηστείες, ούτε με τάματα. Αυτό που ο Κύριος μας ζητάει είναι: 

"Εμπιστεύσου με και Εγώ θα κινηθώ μέσα από εσένα."

Όταν έρχεται η ώρα να διακονήσουμε με την γυναίκα μου την Πέγκυ, απλά αφηνόμαστε στα χέρια του Κυρίου. Οπωσδήποτε υπάρχει μια προσωπική προετοιμασία και πολλές ώρες μελέτης πριν σας φέρουμε τα μηνύματα αυτά (είτε ζωντανά, είτε μαγνητοσκοπημένα), αλλά πάντα είμαστε ευαίσθητοι στη φωνή του Κυρίου και πολλές φορές αλλάζουμε τα σχέδιά μας μόλις Αυτός μας το δείξει. 

~~ Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι καθώς ωριμάζουμε σαν χριστιανοί δεν σημαίνει ότι γινόμαστε καλύτεροι στη σάρκα μας, αλλά μαθαίνουμε να ΜΗΝ περπατάμε κατά τη σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα. ~~

Μαθαίνουμε δηλαδή να αφήνουμε τον Κύριο να μας καθοδηγεί και να ρέει μέσα από εμάς διά του χρίσματος που μας δίνει. 

----------------------------------

Ξέρετε ποιο είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη χριστιανική ζωή; Σταματάμε να προσπαθούμε να γινόμαστε συνεχώς και πιο δυνατοί κατά σάρκα, αλλά επιδιώκουμε να γινόμαστε πιο αδύνατοι και να εμπιστευόμαστε ολοένα και λιγότερο τον εαυτό μας. Ο στόχος μας είναι να φτάσουμε στο σημείο που θα κάνουμε εντελώς στην άκρη και θα αφήσουμε τον Θεό να ρεύσει μέσα από εμάς. Εκεί είναι που θα εμπειριστούμε τις μεγαλύτερες νίκες στη ζωή μας. 

Αυτό ακριβώς εξηγεί ο Παύλος στην επιστολή του προς Φιλιππισίους:

"Προσέχετε τα σκυλιά, προσέχετε τους κακούς εργάτες, προσέχετε την κατατομή·" Φιλ. 3:2

επειδή, εμείς είμαστε η περιτομή, αυτοί που λατρεύουμε τον Θεό με το πνεύμα, και καυχώμαστε στον Ιησού Χριστό, και μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα." Φιλ. 3:3

Αυτό που θέλω να υπογραμμίσω πάνω από όλα είναι η τελευταία φράση του εδαφίου στην Φιλ. 3:3: "μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα."

Στην προς Ρωμαίους επιστολή μάλιστα διαβάζουμε:

"Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά ούτε μπορεί." Ρωμ. 8:7

"Όσοι, όμως, είναι τής σάρκας ΔΕΝ μπορούν να αρέσουν στον Θεό." Ρωμ. 8:8

Ποιοι λοιπόν είναι αυτοί που αρέσουν στον Θεό; Τι είναι αυτό τελικά που ευαρεστεί τον Κύριο; Η απάντηση βρίσκεται εδώ:

"Χωρίς, μάλιστα, πίστη είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ κάποιος να Τον ευαρεστήσει· επειδή, αυτός που προσέρχεται στον Θεό, πρέπει να πιστέψει, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης σ' αυτούς που τον εκζητούν." Εβρ. 11:6

~~ Ο Θεός ξεκινάει εκεί που τελειώνει ο εαυτός μας. ~~

Όταν ο Παύλος λέει ότι δεν είχε καμιά πεποίθηση στη σάρκα (Φιλ. 3:3) δεν σημαίνει ότι ήταν αποτυχημένος. Ήταν μάλιστα ένας από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του, αλλά δείτε τι μας γράφει:

"Παρόλο που εγώ έχω πεποίθηση και στη σάρκα. Αν κάποιος άλλος νομίζει ότι έχει πεποίθηση στη σάρκα, εγώ περισσότερο·" Φιλ. 3:4

Και συνεχίζει και δίνει μια λίστα με τα προσόντα του:

"μου έχει γίνει περιτομή την όγδοη ημέρα, είμαι από το γένος Ισραήλ, από τη φυλή Βενιαμίν, Εβραίος από Εβραίους, Φαρισαίος σύμφωνα με τον νόμο," Φιλ. 3:5

Ο όρος Φαρισαίος σήμερα ακούγεται κακός, αλλά την εποχή του Παύλου Φαρισαίος θεωρούταν ένα άτομο μορφωμένο, που έπρεπε να αποστηθίσει την Πεντάτευχο (Γένεση, Έξοδο, Αριθμοί, Λευιτικό, Δευτερονόμιο) λέξη προς λέξη, και έπρεπε να εφαρμόζει πιστά όλους τους νόμους και τις διατάξεις που όριζε ο Ιουδαϊκός νόμος. Μετρούσαν ακόμα και τον αριθμό των βημάτων τους που έκαναν τα Σάββατα ώστε να μην θεωρηθεί σαν εργασία! 

Με άλλα λόγια, το να είσαι Φαρισαίος την εποχή του Παύλου ήταν μεγάλο επίτευγμα.

Ο Παύλος μάλιστα γράφει:

"διώκτης τής εκκλησίας με ζήλο, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη που φανερώνεται διαμέσου τού νόμου υπήρξα άμεμπτος·" Φιλ. 3:6

Όταν λέει ότι υπήρξε άμεμπτος, δεν εννοεί ότι ήταν αναμάρτητος, αλλά για κάθε λάθος του σε οποιονδήποτε τομέα, πρόσφερε την ανάλογη θυσία. Αυτό απαιτούσε ο Νόμος. 

"Εγώ μεν είμαι άνθρωπος Ιουδαίος, γεννημένος στην Ταρσό τής Κιλικίας, έχω δε ανατραφεί σε τούτη την πόλη, κοντά στα πόδια τού Γαμαλιήλ, πήρα την παιδεία σύμφωνα με την ακρίβεια του πατροπαράδοτου νόμου, ήμουν ζηλωτής τού Θεού, όπως όλοι εσείς είστε σήμερα·" Πράξ. 22:3 

Βλέπουμε λοιπόν πραγματικά ότι ο Παύλος ήταν ένα αναγνωρισμένο πρόσωπο με σπουδαία κατά το θρησκευτικό σύστημα της εποχής του επιτεύγματα. 

Δείτε όμως τι λέει παρακάτω:

"όμως, εκείνα που ήσαν σε μένα κέρδη, αυτά τα θεώρησα ζημία για τον Χριστό." Φιλ. 3:7

"Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό," Φιλ. 3:8

"και να βρεθώ σ' αυτόν, μη έχοντας δική μου δικαιοσύνη, αυτή από τον νόμο, αλλά εκείνη διαμέσου τής πίστης τού Χριστού, τη δικαιοσύνη, αυτή από τον Θεό διαμέσου τής πίστης·" Φιλ. 3:9

Μόνο αυτό που διαβάσαμε εδώ είναι ένας θησαυρός αποκαλύψεων!

-----------------------------

----- ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΝΟΨΗ

Ο Παύλος παρ' όλο που ήταν ένα από τα αγιότερα άτομα της εποχής του, όταν συνάντησε τον Ιησού στον δρόμο για τη Δαμασκό (Πράξεις 9:1-6) άλλαξε η ζωή του. Όταν είδε την δόξα και την πραγματική αγιότητα του Θεού, όλα όσα είχε αποκτήσει με τις δικές του ικανότητες, (αυτό που θα λέγαμε σήμερα τα πτυχία και τα διπλώματά του που είχε κορνιζαρισμένα στον τοίχο και όλα τα τρόπαια και τα βραβεία του) τα θεώρησε όπως χαρακτηριστικά μας λέει, σκύβαλα, δηλαδή σκουπίδια, "μπροστά στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου". Φοβερή αποκάλυψη!

Αυτή πρέπει να είναι και η δική μας η στάση σαν χριστιανοί, αλλά δυστυχώς λίγοι είναι αυτοί οι πιστοί που το κάνουν. Υπάρχει δυστυχώς μια τάση αυτοπροβολής που αφαιρεί τον Κύριο από το προσκήνιο και τραβά όλα τα φώτα της προσοχής επάνω στο πρόσωπό τους και στα επιτεύγματά τους. 

"Όσοι θέλουν να αρέσουν σύμφωνα με τη σάρκα, αυτοί σας αναγκάζουν να κάνετε την περιτομή, μονάχα για να μη καταδιώκονται εξαιτίας τού σταυρού τού Χριστού." Γαλ. 6:12

"Επειδή, ούτε αυτοί που κάνουν την περιτομή τηρούν τον νόμο· αλλά, θέλουν να κάνετε εσείς την περιτομή, για να έχουν καύχηση στη σάρκα σας." Γαλ. 6:13

"Σε μένα, όμως, μη γένοιτο να καυχώμαι, παρά μονάχα στον σταυρό τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διαμέσου τού οποίου ο κόσμος σταυρώθηκε ως προς εμένα και εγώ ως προς τον κόσμο." Γαλ. 6:14

Το να μην έχουμε πεποίθηση στη σάρκα μας δε σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε τίποτα καλό στον εαυτό μας. Ίσα ίσα, το αντίθετο: 

- Αναγνωρίζουμε ότι κάθε τι καλό που έχουμε το θεωρούμε σκουπίδι όταν το συγκρίνουμε με τον Ιησού, 

- κάθε τι καλό που έχουμε είναι δώρο Θεού, όχι επειδή το αξίζουμε και είμαστε καλοί, αλλά επειδή ο Θεός είναι καλός,  

- κάθε τι καλό που έχουμε το αφιερώνουμε σε Αυτόν ώστε ο Κύριος να το χρησιμοποιήσει για τη δική Του δόξα. 

- δεν εμπιστευόμαστε τις δικές μας δυνάμεις, αλλά θέτουμε όλη μας την εμπιστοσύνη στο Θεό, σε Αυτόν δηλαδή που μας χάρισε τις ικανότητες και τα ταλέντα μας. 

- Δεν είναι οι ικανότητες και τα ταλέντα μας που μας δίνουν αξία, αλλά ο ίδιος ο Κύριος μας κάνει πολύτιμους επειδή μας αγάπησε άνευ όρων μέχρι θανάτου. 

Πρέπει λοιπόν όλοι μας να ταπεινωθούμε και να εμπιστευτούμε τον Θεό, και να αναγνωρίσουμε πόσο πολύ χρειαζόμαστε τη δωρεά του Κυρίου στη ζωή μας που είναι είναι το έλεος και η χάρη Του. Ούτε η φήμη, ούτε το χρήμα, ούτε η αναγνώριση του κόσμου μπορεί να δικαιώσει κάποιον μπροστά Του, επειδή

"... όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23

Αν σε κάποιους από εσάς ακούγονται παράξενα όλα αυτά, να ξέρετε ότι ο Θεός δε μας μίσησε επειδή είμασταν αμαρτωλοί, αλλά μας αγάπησε τόσο πολύ που πέθανε για εμάς:

"Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας·" Ρωμ. 5:8

Γι' αυτό, απορρίπτουμε κάθε εμπιστοσύνη που έχουμε στον εαυτό μας, υψώνουμε λευκή σημαία μπροστά Του, και Του παραδινόμαστε άνευ όρων. Αυτό ακριβώς είναι το σημείο που τελειώνει ο εαυτός μας και αρχίζει ο Θεός να μεγαλουργεί μέσα από εμάς. 

Αμήν!

Δείτε όλο το βίντεο εδώ:

Η ζωντανή θυσία.

 Από Αργύρης Σιμώνης

Ξέρετε ποια είναι η λύση σε κάθε πρόβλημα που μας απασχολεί; Δεν έχει σημασία από που είσαι ή ποια κατάσταση αντιμετωπίζεις:

"και θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει." Ιωάν. 8:32

Δεν σε ελευθερώνει η αλήθεια που απλά θα ακούσεις, αλλά η αλήθεια που θα γνωρίσεις! Και αν αναρωτιέστε ποια είναι αυτή η αλήθεια που πρέπει να γνωρίσουμε, την απάντηση μας την δίνει ο ίδιος ο Κύριος:

"Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού·" Ιωάν. 14:6

Η αλήθεια δεν είναι απλά μία ιδέα ή μια αφηρημένη έννοια που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η αλήθεια είναι ένα πρόσωπο και λέγεται Ιησούς! Ο Ιησούς λοιπόν είναι Αυτός που πρέπει όλοι μας να γνωρίσουμε για να ελευθερωθούμε:

"Το πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί, η σάρκα δεν ωφελεί τίποτε· τα λόγια που εγώ σας μιλάω, είναι πνεύμα και είναι ζωή·" Ιωάν. 6:63

--------------------------

---- ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ;

Την απάντηση μας την δίνει ο απόστολος Παύλος:

"Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Υιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου." Γαλ. 2:20

~~ Χριστιανική ζωή δεν είναι να ζούμε εμείς για τον Θεό και να του ζητούμε να μας ευλογήσει για τον κόπο μας, αλλά καθημερινά να γινόμαστε μια ζωντανή θυσία μπροστά στον Θεό.~~

Ερχόμαστε μπροστά Του χωρίς καμία καύχηση στον εαυτό μας και στις ικανότητές μας:

"επειδή, εμείς είμαστε η περιτομή, αυτοί που λατρεύουμε τον Θεό με το πνεύμα, και καυχώμαστε στον Ιησού Χριστό, και μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα." Φιλ. 3:3

Ο Κύριος είπε:

"... χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε." Ιωάν. 15:5

Εμείς όμως που είμαστε εν Χριστώ δεν είμαστε ποτέ μόνοι μας:

"Όλα τα μπορώ, διαμέσου τού Χριστού που με ενδυναμώνει." Φιλ. 4:13

Αυτή η αναγνώριση, ότι από μόνοι μας είμαστε ένα τίποτα, ότι είμαστε νεκροί και έχουμε σταυρώσει τη σάρκα μας και ο Χριστός είναι Αυτός που πλέον ζει μέσα από εμάς, αυτή είναι η ζωντανή θυσία στην οποία αναφέρεται ο Παύλος στην Ρωμ. 12:1. 

Ξέρετε ότι ακόμα και μετά την πνευματική μας αναγέννηση, η σάρκα μας παραμένει το ίδιο κακή; Σαν χριστιανοί μπορεί να έχουμε κόψει παλιές κακές συνήθειες, να συμπεριφερόμαστε καλύτερα ή να μιλάμε καλύτερα, αλλά η σάρκα μας δεν γίνεται καλύτερη. 

Κατ' αρχήν, να κάνω μια διευκρίνηση εδώ. Κατά τον λόγο του Θεού, σάρκα δεν είναι απλά το κρέας και το δέρμα μας, αλλά ολόκληρο το φυσικό και συναισθηματικό μέρος του εαυτού μας. Με άλλα λόγια, σάρκα είναι το φυσικό μας σώμα και η ψυχή μας (νους, λογική, θέληση, συναισθήματα).  

 

~~ Χωρίς Χριστό λοιπόν είμαστε ένα τίποτα, αλλά εν Χριστώ είμαστε τα πάντα επειδή Κύριος γίνεται η μονάδα μπροστά στα ατελείωτα μηδενικά που είμαστε και μας δίνει ανυπολόγιστη αξία! ~~

Με την δύναμη του Πνεύματος που ζει μέσα μας και με τα χαρίσματα που Αυτός μας δίνει, μπορούμε να κάνουμε πράγματα ανθρωπίνως αδύνατα:

"... Όχι με δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το Πνεύμα μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων." Ζαχ. 4:6

"Και επειδή είστε γιοι, ο Θεός έστειλε το Πνεύμα τού Υιού του στις καρδιές σας, το οποίο κράζει: Αββά, Πατέρα." Γαλ. 4:6

Όταν επιθέτουμε χέρια και θεραπεύονται ασθενείς, όταν δίνουμε προφητικούς λόγους, λόγους γνώσης, λόγους σοφίας, αυτό δεν το κάνουμε ούτε με το σώμα μας, ούτε από το μυαλό μας, αλλά διά του πνεύματός μας. 

"Όλα τα μπορώ, ΔΙΑΜΕΣΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ που με ενδυναμώνει." Φιλ. 4:13

Δείτε το αυτό που μας λέει ο Παύλος εδώ σε μια εικόνα:

Είναι όπως όταν είσαι σε ένα αεροπλάνο. Αν νομίζεις ότι είσαι κάποιος σπουδαίος και υπερηφανεύεσαι ότι πετάς τόσο ψηλά με μεγάλη ταχύτητα, βγες από το αεροπλάνο και δες πόσο ακόμα θα μπορείς να πετάξεις! Να είσαι σίγουρος ότι θα σκάσεις στη γη σαν άδειο τσουβάλι! 

~~ Όταν είμαστε εν Χριστώ και η εμπιστοσύνη μας είναι στον Ιησού, έχουμε νίκη στη ζωή μας. Η μεγαλύτερη συνταγή αποτυχίας είναι να εμπιστευόμαστε τις δικές μας ικανότητες. Όταν το κάνουμε αυτό παύουμε να είμαστε εν Χριστώ και αρχίζει ο κατήφορος.  ~~

Θυμηθείτε τι λέει ο Ησαΐας:

"Όλοι, πραγματικά, γίναμε σαν ένα ακάθαρτο πράγμα, και όλη η δικαιοσύνη μας είναι σαν ένα ρυπαρό ιμάτιο ..." Ησ. 64:6

Δείτε με ποια κριτήρια επιλέγει ο Θεός αυτούς που χρησιμοποιεί:

"Επειδή, αδελφοί, βλέπετε την πρόσκλησή σας, ότι είστε, κατά σάρκα, όχι πολλοί σοφοί, όχι πολλοί δυνατοί, όχι πολλοί ευγενείς." Α'Κορ. 1:26

"Αλλά, ο Θεός διάλεξε τα μωρά τού κόσμου, για να καταντροπιάσει τούς σοφούς· και τα ασθενή τού κόσμου διάλεξε ο Θεός για να καταντροπιάσει τα ισχυρά·" Α'Κορ. 1:27

"και τα αγενή τού κόσμου και τα εξουθενημένα διάλεξε ο Θεός, και εκείνα που θεωρούνται για τίποτε, για να καταργήσει αυτά που θεωρούνται κάτι." Α'Κορ.  1:28

Αν αναρωτιέστε γιατί ο Θεός δεν διαλέγει τους πιο ικανούς και τους πιο ταλαντούχους, μας το εξηγεί ο Παύλος στο αμέσως επόμενο εδάφιο:

"Για να μη καυχηθεί καμιά σάρκα μπροστά του." Α'Κορ.  1:29

---------------------------------

---- ΖΩΝΤΑΝΗ ΘΥΣΙΑ

Ο Θεός λοιπόν διαλέγει να κινηθεί μέσα από τα μωρά και τα αδύνατα αυτού του κόσμου ώστε να πάρει Αυτός όλη τη δόξα! 

Αυτή είναι και η ζωντανή θυσία για την οποία μιλάει ο Παύλος. Παίρνουμε όλα τα ταλέντα και τα χαρίσματά μας, τα προσφέρουμε ως θυσία στον Κύριο και αφήνουμε Αυτόν να κινηθεί μέσα από εμάς!

~~ Έχεις χάρισμα στην μουσική; Στην διδασκαλία; Σε κάποια τέχνη; Στην επικοινωνία με τους ανθρώπους; Ποιό είναι το χάρισμά σου; Δώσε το στον Κύριο και δες πώς Αυτός θα το χρησιμοποιήσει για να μεγαλουργήσει! ~~

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πολλοί πιστοί ακόμα περιμένουν να τους χρησιμοποιήσει ο Θεός. Δεν έχουν γίνει ακόμα ζωντανή θυσία για τον Κύριο και προσπαθούν να κάνουν πράγματα από τη σάρκα τους.

Αυτό το βλέπουμε στην ιστορία του Μωυσή που διαβάζουμε στο βιβλίο της Εξόδου, και αν το συνδυάσουμε με τις πληροφορίες που παίρνουμε από τις Πράξεις στο κεφ. 7 και την προς Εβραίους στο κεφ. 11, παίρνουμε πολλά διδάγματα.

Πολλοί στηρίζουν τη θεολογία τους στις κινηματογραφικές ταινίες και όχι στις Γραφές. Βλέπουν για παράδειγμα στην ταινία τον Μωυσή να σκοτώνει κατά λάθος τον Αιγύπτιο, αλλά οι Γραφές μας το λένε αλλιώς. Ο Στέφανος, λίγο πριν τον λιθοβολήσουν, πλήρης Αγίου Πνεύματος, είπε:

"Νόμιζε δε ότι οι αδελφοί του θα καταλάβαιναν ότι ο Θεός διαμέσου αυτού δίνει σ' αυτούς σωτηρία· εκείνοι, όμως, δεν κατάλαβαν." Πράξ. 7:25  

Αυτό που θέλω να υπογραμμίσω εδώ είναι ότι ο Μωυσής ήξερε ποιο ήταν το θέλημα του Θεού, αλλά προσπαθούσε να το εκπληρώσει με τον δικό του τρόπο. Πόσοι από εμάς αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας εδώ; Πόσες φορές ο Κύριος σου έδειξε να κάνεις κάτι και προσπάθησες να το κάνεις με τον δικό σου τρόπο και με τις δικές σου δυνάμεις; Αυτή ΔΕΝ είναι ζωντανή θυσία και αυτό ακριβώς είναι που στέκεται εμπόδιο μπροστά σου.  

Ο Κύριος δεν θέλει κανένας να Τον εκπροσωπήσει με ανθρώπινη δύναμη. Δείτε τι μας γράφει ο Ιωάννης όταν ο Ιησούς μετά την βάπτισή Του πήγε στην Ιερουσαλήμ:

"Και ενώ ήταν στα Ιεροσόλυμα κατά τη γιορτή τού Πάσχα, πολλοί πίστεψαν στο όνομά Του, βλέποντας τα θαύματά Του, που έκανε." Ιωάν. 2:23

"Ο ίδιος ο Ιησούς, όμως, δεν τους εμπιστευόταν, επειδή τους γνώριζε όλους·" Ιωάν. 2:24

"και επειδή δεν είχε ανάγκη να δώσει κάποιος μαρτυρία για τον άνθρωπο· δεδομένου ότι, Αυτός γνώριζε τι ήταν μέσα στον άνθρωπο." Ιωάν. 2:25

Οι άνθρωποι αυτοί που Τον ακολουθούσαν, δεν είχαν φτάσει ακόμα στο σημείο να γίνουν ζωντανή θυσία. 

~~ Ο Κύριος δεν θέλει τους δικούς Του να κινούνται κατά σάρκα, αλλά σύμφωνα με την καθοδήγησή Του, επειδή ενδιαφέρεται περισσότερο για την ποιότητα και όχι για το μέγεθος της διακονίας. ~~

 

Μπορεί να έχεις σχέση με τον Κύριο, να γνωρίζεις τι θέλει να κάνεις, αλλά όσο έχεις τη στάση 

"Κύριε δείξε μου τι θέλεις και τα άλλα άστα επάνω μου",

να είσαι σίγουρος ότι θα καείς. 

Πολλοί άνθρωποι καλεσμένοι από τον Θεό απέτυχαν και διακονίες καταστράφηκαν, επειδή δεν έγιναν αυτή η ζωντανή θυσία που μας περιγράφει ο Παύλος και προσπάθησαν να κάνουν τα δικά τους. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Παύλου:

"επειδή, εμείς είμαστε η περιτομή, αυτοί που λατρεύουμε τον Θεό με το πνεύμα, και καυχώμαστε στον Ιησού Χριστό, και μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα." Φιλ. 3:3

Με το ίδιο πνεύμα απάντησε και ο Μωυσής όταν ο Κύριος του είπε:

" Η παρουσία μου θα έρθει μαζί σου, και θα σου δώσω ανάπαυση." Έξ. 33:14

"Κι εκείνος τού είπε: Αν η παρουσία Σου δεν έρθει μαζί μου, μη μας ανεβάσεις από εδώ·" Έξ. 33:15

Με άλλα λόγια, δεν κάνουμε βήμα χωρίς τον Κύριο. Πρέπει να μάθουμε να έχουμε υπομονή, επειδή η απάντηση του Κυρίου δεν έρχεται πάντα στα πρώτα 5 λεπτά της προσευχής μας. Ξέρετε, ένα χαρακτηριστικό της ζωντανής θυσίας είναι ότι έχει την τάση να θέλει να δραπετεύσει. Όταν όμως παραμένουμε στον βωμό, ο Κύριος υπόσχεται:

"Εγώ είμαι η άμπελος, εσείς τα κλήματα· εκείνος που μένει ενωμένος μαζί μου, και εγώ μαζί του, αυτός φέρνει πολύ καρπό· επειδή, χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε." Ιωάν. 15:5

Το να γινόμαστε ζωντανή θυσία είναι μια πρακτική που πρέπει να εφαρμόζουμε καθημερινά, αλλά να είστε σίγουροι ότι αν το κάνουμε με επιμέλεια μας περιμένει πλούσιος καρπός!

Αμήν!

Δείτε όλο το βίντεο εδώ: