Από Αργύρης Σιμώνης
Όλοι μας κάνουμε λάθη και συνεχίζουμε να έχουμε περιορισμούς στις δυνατότητές μας, ακόμα και όταν αναγεννηθούμε πνευματικά. Έχω εξηγήσει ότι αν είσαι χριστιανός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις και τον σωστό τρόπο σκέψης. Η πνευματική μας ωρίμανση έρχεται σταδιακά μέσα από τη μελέτη του λόγου του Θεού και την ανανέωση του νου μας.
~~ Αυτό που πραγματικά αλλάζει τη ζωή μας είναι το ότι η σχέση μας με τον Θεό δεν βασίζεται στο τι κάνουμε εμείς για Αυτόν, αλλά σε αυτό που έκανε ο Χριστός για εμάς με τη θυσία Του στον σταυρό του Γολγοθά.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, ζει μια ζωή προσπαθώντας να κάνει τα σωστά πράγματα για να γίνει αποδεκτός από έναν οργισμένο και αυστηρό Θεό που δεν ικανοποιείται ποτέ. Και αυτό είναι πραγματικά ένα μαρτύριο! ~~
--------------------------------
Κάποιοι θεωρούν ότι είναι καλοί με το να υποβαθμίζουν τους άλλους ή συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους χειρότερους από τους ίδιους, και αυτό τους δίνει αυτοπεποίθηση και τους κάνει να νοιώθουν καλύτερα για τον εαυτό τους. Αυτός σίγουρα ΔΕΝ είναι ο τρόπος που ο Κύριος θέλει να σχετιζόμαστε είτε μαζί Του, είτε με τους ανθρώπους.
Δείτε τι γράφει ο Παύλος στους Κορίνθιους:
"Επειδή, δεν τολμούμε να συναριθμήσουμε και να συγκρίνουμε τον εαυτό μας προς μερικούς, που συνιστούν τον εαυτό τους· αλλ' αυτοί, μετρώντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, ανοηταίνουν." Β'Κορ. 10:12
Εδώ ο Παύλος μας λέει ότι ΔΕΝ πρέπει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους, κι όμως, οι περισσότεροι αυτό κάνουν. Αυτοδικαιώνονται κατακρίνοντας αυτούς που συμπεριφέρονται χειρότερα από τους ίδιους. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι
"... όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23
Στα προηγούμενα μηνύματα εξήγησα ότι ούτε η καλοσύνη μας, ούτε τα καλά μας έργα είναι αυτά που μας δικαιώνουν μπροστά στο Θεό. Όταν ταπεινωθούμε, θέσουμε πίστη στον Κύριο και λάβουμε αυτό που κατά χάρη έκανε ο Ιησούς για εμάς, τότε πραγματικά δικαιωνόμαστε ενώπιον του Θεού.
"Η καρδιά είναι απατηλή περισσότερο απ' όλα, και υπερβολικά διεφθαρμένη· ποιος μπορεί να τη γνωρίσει;" Ιερ. 17:9
Αυτή είναι μια πραγματικότητα, αλλά να μην ξεχνάμε ότι κατά την πνευματική μας αναγέννηση ο Κύριος μας δίνει μια καινούρια καρδιά, και εν Χριστώ είμαστε πλέον τέλειοι στο πνεύμα.
"... όπως είναι Εκείνος, έτσι είμαστε κι εμείς μέσα σ' αυτό τον κόσμο... " Α'Ιωάν. 4:17
Εδώ ο Ιωάννης δεν αναφέρεται στο φυσικό μας σώμα. Ακόμα δεν έχουμε αποκτήσει τα ένδοξα σώματά μας που μας υπόσχεται ο Κύριος.
Αυτό που μας λέει ο Ιωάννης είναι βασικά η εκπλήρωση της προφητείας του Ιεζεκιήλ:
"Και θα σας δώσω καρδιά νέα· και θα βάλω μέσα σας πνεύμα νέο, και, αφού θα έχω αποσπάσει την πέτρινη καρδιά από τη σάρκα σας, θα σας δώσω καρδιά σάρκινη." Ιεζ. 36:26
"Και θα βάλω μέσα σας το Πνεύμα μου, και θα σας κάνω να περπατάτε στα διατάγματά μου, και να τηρείτε τις κρίσεις μου, και να τις εκτελείτε." Ιεζ. 36:27
Η ψυχή μας και το σώμα μας ακόμα δεν έχουν τελειοποιηθεί. Το πώς θα γίνει μας το εξηγεί ο Παύλος:
"σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα· επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε." A'Κορ. 15:52
"Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία." A'Κορ. 15:53
Το σώμα μας συνεχίζει να ασθενεί και να γερνάει. Συνεχίζουμε να κάνουμε λάθη και να μην συμπεριφερόμαστε πάντα σωστά. Με την ανανέωση του νου μας μέσα από τον λόγο του Θεού μπορεί να έχουμε ξεπεράσει πολλά προβλήματα από το παρελθόν και να αντιλαμβανόμαστε πολλά πράγματα διαφορετικά, αλλά τα συναισθήματά μας συνεχίζουν να μας παρασύρουν κάποιες φορές και να κάνουμε πράγματα που δεν πρέπει.
~~ Ακόμα και αφού έρθουμε στον Χριστό, η σάρκα μας, το σώμα και η ψυχή μας δηλαδή, παραμένει το ίδιο κακή. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πλέον μαθαίνουμε να τη σταυρώνουμε και να αντιστεκόμαστε στις επιθυμίες της. ~~
Αυτή είναι η επιτυχία στη χριστιανική μας ζωή. Όσο περισσότερο μαθαίνουμε πώς να αφήνουμε τον Χριστό να ζει μέσα από εμάς, τότε θα εμπειριζόμαστε ολοένα και περισσότερες νίκες στη ζωή μας.
Δείτε τι μας γράφει ο Παύλος:
"Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα..." Γαλ. 2:20
Στο προηγούμενο μήνυμα εξήγησα πόσο σημαντικό είναι να θέτουμε ΟΛΗ μας την εμπιστοσύνη στον Κύριο. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Ότι το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι όταν θέτουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και ζητούμε από τον Θεό να ευλογήσει αυτό που κάνουμε.
Το χρίσμα και η ευλογία του Κυρίου δεν κερδίζονται ούτε με νηστείες, ούτε με τάματα. Αυτό που ο Κύριος μας ζητάει είναι:
"Εμπιστεύσου με και Εγώ θα κινηθώ μέσα από εσένα."
Όταν έρχεται η ώρα να διακονήσουμε με την γυναίκα μου την Πέγκυ, απλά αφηνόμαστε στα χέρια του Κυρίου. Οπωσδήποτε υπάρχει μια προσωπική προετοιμασία και πολλές ώρες μελέτης πριν σας φέρουμε τα μηνύματα αυτά (είτε ζωντανά, είτε μαγνητοσκοπημένα), αλλά πάντα είμαστε ευαίσθητοι στη φωνή του Κυρίου και πολλές φορές αλλάζουμε τα σχέδιά μας μόλις Αυτός μας το δείξει.
~~ Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι καθώς ωριμάζουμε σαν χριστιανοί δεν σημαίνει ότι γινόμαστε καλύτεροι στη σάρκα μας, αλλά μαθαίνουμε να ΜΗΝ περπατάμε κατά τη σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα. ~~
Μαθαίνουμε δηλαδή να αφήνουμε τον Κύριο να μας καθοδηγεί και να ρέει μέσα από εμάς διά του χρίσματος που μας δίνει.
----------------------------------
Ξέρετε ποιο είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη χριστιανική ζωή; Σταματάμε να προσπαθούμε να γινόμαστε συνεχώς και πιο δυνατοί κατά σάρκα, αλλά επιδιώκουμε να γινόμαστε πιο αδύνατοι και να εμπιστευόμαστε ολοένα και λιγότερο τον εαυτό μας. Ο στόχος μας είναι να φτάσουμε στο σημείο που θα κάνουμε εντελώς στην άκρη και θα αφήσουμε τον Θεό να ρεύσει μέσα από εμάς. Εκεί είναι που θα εμπειριστούμε τις μεγαλύτερες νίκες στη ζωή μας.
Αυτό ακριβώς εξηγεί ο Παύλος στην επιστολή του προς Φιλιππισίους:
"Προσέχετε τα σκυλιά, προσέχετε τους κακούς εργάτες, προσέχετε την κατατομή·" Φιλ. 3:2
επειδή, εμείς είμαστε η περιτομή, αυτοί που λατρεύουμε τον Θεό με το πνεύμα, και καυχώμαστε στον Ιησού Χριστό, και μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα." Φιλ. 3:3
Αυτό που θέλω να υπογραμμίσω πάνω από όλα είναι η τελευταία φράση του εδαφίου στην Φιλ. 3:3: "μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα."
Στην προς Ρωμαίους επιστολή μάλιστα διαβάζουμε:
"Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά ούτε μπορεί." Ρωμ. 8:7
"Όσοι, όμως, είναι τής σάρκας ΔΕΝ μπορούν να αρέσουν στον Θεό." Ρωμ. 8:8
Ποιοι λοιπόν είναι αυτοί που αρέσουν στον Θεό; Τι είναι αυτό τελικά που ευαρεστεί τον Κύριο; Η απάντηση βρίσκεται εδώ:
"Χωρίς, μάλιστα, πίστη είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ κάποιος να Τον ευαρεστήσει· επειδή, αυτός που προσέρχεται στον Θεό, πρέπει να πιστέψει, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης σ' αυτούς που τον εκζητούν." Εβρ. 11:6
~~ Ο Θεός ξεκινάει εκεί που τελειώνει ο εαυτός μας. ~~
Όταν ο Παύλος λέει ότι δεν είχε καμιά πεποίθηση στη σάρκα (Φιλ. 3:3) δεν σημαίνει ότι ήταν αποτυχημένος. Ήταν μάλιστα ένας από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του, αλλά δείτε τι μας γράφει:
"Παρόλο που εγώ έχω πεποίθηση και στη σάρκα. Αν κάποιος άλλος νομίζει ότι έχει πεποίθηση στη σάρκα, εγώ περισσότερο·" Φιλ. 3:4
Και συνεχίζει και δίνει μια λίστα με τα προσόντα του:
"μου έχει γίνει περιτομή την όγδοη ημέρα, είμαι από το γένος Ισραήλ, από τη φυλή Βενιαμίν, Εβραίος από Εβραίους, Φαρισαίος σύμφωνα με τον νόμο," Φιλ. 3:5
Ο όρος Φαρισαίος σήμερα ακούγεται κακός, αλλά την εποχή του Παύλου Φαρισαίος θεωρούταν ένα άτομο μορφωμένο, που έπρεπε να αποστηθίσει την Πεντάτευχο (Γένεση, Έξοδο, Αριθμοί, Λευιτικό, Δευτερονόμιο) λέξη προς λέξη, και έπρεπε να εφαρμόζει πιστά όλους τους νόμους και τις διατάξεις που όριζε ο Ιουδαϊκός νόμος. Μετρούσαν ακόμα και τον αριθμό των βημάτων τους που έκαναν τα Σάββατα ώστε να μην θεωρηθεί σαν εργασία!
Με άλλα λόγια, το να είσαι Φαρισαίος την εποχή του Παύλου ήταν μεγάλο επίτευγμα.
Ο Παύλος μάλιστα γράφει:
"διώκτης τής εκκλησίας με ζήλο, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη που φανερώνεται διαμέσου τού νόμου υπήρξα άμεμπτος·" Φιλ. 3:6
Όταν λέει ότι υπήρξε άμεμπτος, δεν εννοεί ότι ήταν αναμάρτητος, αλλά για κάθε λάθος του σε οποιονδήποτε τομέα, πρόσφερε την ανάλογη θυσία. Αυτό απαιτούσε ο Νόμος.
"Εγώ μεν είμαι άνθρωπος Ιουδαίος, γεννημένος στην Ταρσό τής Κιλικίας, έχω δε ανατραφεί σε τούτη την πόλη, κοντά στα πόδια τού Γαμαλιήλ, πήρα την παιδεία σύμφωνα με την ακρίβεια του πατροπαράδοτου νόμου, ήμουν ζηλωτής τού Θεού, όπως όλοι εσείς είστε σήμερα·" Πράξ. 22:3
Βλέπουμε λοιπόν πραγματικά ότι ο Παύλος ήταν ένα αναγνωρισμένο πρόσωπο με σπουδαία κατά το θρησκευτικό σύστημα της εποχής του επιτεύγματα.
Δείτε όμως τι λέει παρακάτω:
"όμως, εκείνα που ήσαν σε μένα κέρδη, αυτά τα θεώρησα ζημία για τον Χριστό." Φιλ. 3:7
"Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό," Φιλ. 3:8
"και να βρεθώ σ' αυτόν, μη έχοντας δική μου δικαιοσύνη, αυτή από τον νόμο, αλλά εκείνη διαμέσου τής πίστης τού Χριστού, τη δικαιοσύνη, αυτή από τον Θεό διαμέσου τής πίστης·" Φιλ. 3:9
Μόνο αυτό που διαβάσαμε εδώ είναι ένας θησαυρός αποκαλύψεων!
-----------------------------
----- ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΝΟΨΗ
Ο Παύλος παρ' όλο που ήταν ένα από τα αγιότερα άτομα της εποχής του, όταν συνάντησε τον Ιησού στον δρόμο για τη Δαμασκό (Πράξεις 9:1-6) άλλαξε η ζωή του. Όταν είδε την δόξα και την πραγματική αγιότητα του Θεού, όλα όσα είχε αποκτήσει με τις δικές του ικανότητες, (αυτό που θα λέγαμε σήμερα τα πτυχία και τα διπλώματά του που είχε κορνιζαρισμένα στον τοίχο και όλα τα τρόπαια και τα βραβεία του) τα θεώρησε όπως χαρακτηριστικά μας λέει, σκύβαλα, δηλαδή σκουπίδια, "μπροστά στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου". Φοβερή αποκάλυψη!
Αυτή πρέπει να είναι και η δική μας η στάση σαν χριστιανοί, αλλά δυστυχώς λίγοι είναι αυτοί οι πιστοί που το κάνουν. Υπάρχει δυστυχώς μια τάση αυτοπροβολής που αφαιρεί τον Κύριο από το προσκήνιο και τραβά όλα τα φώτα της προσοχής επάνω στο πρόσωπό τους και στα επιτεύγματά τους.
"Όσοι θέλουν να αρέσουν σύμφωνα με τη σάρκα, αυτοί σας αναγκάζουν να κάνετε την περιτομή, μονάχα για να μη καταδιώκονται εξαιτίας τού σταυρού τού Χριστού." Γαλ. 6:12
"Επειδή, ούτε αυτοί που κάνουν την περιτομή τηρούν τον νόμο· αλλά, θέλουν να κάνετε εσείς την περιτομή, για να έχουν καύχηση στη σάρκα σας." Γαλ. 6:13
"Σε μένα, όμως, μη γένοιτο να καυχώμαι, παρά μονάχα στον σταυρό τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διαμέσου τού οποίου ο κόσμος σταυρώθηκε ως προς εμένα και εγώ ως προς τον κόσμο." Γαλ. 6:14
Το να μην έχουμε πεποίθηση στη σάρκα μας δε σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε τίποτα καλό στον εαυτό μας. Ίσα ίσα, το αντίθετο:
- Αναγνωρίζουμε ότι κάθε τι καλό που έχουμε το θεωρούμε σκουπίδι όταν το συγκρίνουμε με τον Ιησού,
- κάθε τι καλό που έχουμε είναι δώρο Θεού, όχι επειδή το αξίζουμε και είμαστε καλοί, αλλά επειδή ο Θεός είναι καλός,
- κάθε τι καλό που έχουμε το αφιερώνουμε σε Αυτόν ώστε ο Κύριος να το χρησιμοποιήσει για τη δική Του δόξα.
- δεν εμπιστευόμαστε τις δικές μας δυνάμεις, αλλά θέτουμε όλη μας την εμπιστοσύνη στο Θεό, σε Αυτόν δηλαδή που μας χάρισε τις ικανότητες και τα ταλέντα μας.
- Δεν είναι οι ικανότητες και τα ταλέντα μας που μας δίνουν αξία, αλλά ο ίδιος ο Κύριος μας κάνει πολύτιμους επειδή μας αγάπησε άνευ όρων μέχρι θανάτου.
Πρέπει λοιπόν όλοι μας να ταπεινωθούμε και να εμπιστευτούμε τον Θεό, και να αναγνωρίσουμε πόσο πολύ χρειαζόμαστε τη δωρεά του Κυρίου στη ζωή μας που είναι είναι το έλεος και η χάρη Του. Ούτε η φήμη, ούτε το χρήμα, ούτε η αναγνώριση του κόσμου μπορεί να δικαιώσει κάποιον μπροστά Του, επειδή
"... όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23
Αν σε κάποιους από εσάς ακούγονται παράξενα όλα αυτά, να ξέρετε ότι ο Θεός δε μας μίσησε επειδή είμασταν αμαρτωλοί, αλλά μας αγάπησε τόσο πολύ που πέθανε για εμάς:
"Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας·" Ρωμ. 5:8
Γι' αυτό, απορρίπτουμε κάθε εμπιστοσύνη που έχουμε στον εαυτό μας, υψώνουμε λευκή σημαία μπροστά Του, και Του παραδινόμαστε άνευ όρων. Αυτό ακριβώς είναι το σημείο που τελειώνει ο εαυτός μας και αρχίζει ο Θεός να μεγαλουργεί μέσα από εμάς.
Αμήν!
Δείτε όλο το βίντεο εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου