Conchita Wurst: Είναι ικανό το σώμα του Χριστού να διακρίνει και να καταδικάζει την αμαρτία;

 Conchita Wurst: Είναι ικανό το σώμα του Χριστού να διακρίνει και να καταδικάζει την αμαρτία; 

Από  Αργύρης Σιμώνης  

Αυτό που με προβληματίζει δεν έχει να κάνει με το αν το άτομο αυτό είναι τρανσέξουαλ, drag, cross dresser, γκέι, μπάι, τεχνητά ερμαφρόδιτος ή οτιδήποτε άλλη "μοντέρνα" ονομασία υπάρχει γι αυτού του είδους τα άτομα. Αυτό που με απασχολεί είναι ότι αυτό που πρεσβεύει (και είναι καθαρά σατανικό) έγινε πλέον αποδεκτό από το ευρύ κοινό και μάλιστα με βραβείο! Η κατάσταση είναι πλέον πολύ ανησυχητική και το θεωρώ αδιανόητο να φέρουμε το όνομα του Χριστού και να μην καταδικάζουμε τέτοιες αισχρότητες (κατά τη Γραφή "ασχημοσύνες": 

"Γι' αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη· παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ΑΣΧΗΜΟΣΎΝΗ, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους." (Ρωμ. 1:26-27)

Ο Κύριος που αγαπάει τους ανθρώπους και απεχθάνεται την αμαρτία και μας προτρέπει να νικούμε το καλό δια του αγαθού, πώς αντιμετώπιζε παρόμοια περιστατικά και τι χαρακτηρισμούς χρησιμοποιούσε; Το λέω αυτό επειδή στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για  ανθρώπους που (σύμφωνα με την Α' Τιμοθ. 4:2) έχουν  καυτηριασμένη τη συνείδησή τους:  

"Φίδια, γεννήματα από οχιές, πώς θα ξεφύγετε από την καταδίκη τής γέεννας;" (Ματθ. 23:33)

"Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, μοιάζετε με ασβεστωμένους τάφους, που απέξω μεν φαίνονται ωραίοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από νεκρά κόκαλα, και από κάθε ακαθαρσία." (Ματθ. 23:27)

Και πριν κάποιος προσπαθήσει να διατελέσει το "συνήγορο του διαβόλου", ας μην ξεχνάμε ότι η Γραφή μας περιγράφει με σαφήνεια τον τελικό του προορισμό που είναι " στην αιώνια φωτιά." (Ματθ. 25:41),

"επειδή ο άρχοντας τούτου τού κόσμου έχει κριθεί." (Ιωάν. 16:11)

Και φυσικά συμφωνώ ότι πρέπει να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας ασχέτως με τις αδυναμίες ή τις αμαρτίες τους, αλλά με αγάπη Κυρίου και όχι με τα πρότυπα του κόσμου και  ας μην ξεχνάμε ότι η αγάπη "δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια." (1Κορ. 13:6)

Αν πραγματικά θέλουμε να δείξουμε αγάπη ειδικά σε αυτά τα άτομα, θα πρέπει να τους μιλήσουμε την αλήθεια με υπομονή και σοφία άσχετα με το αν την αλήθεια την θεωρούν προσβολή ή "ρατσισμό". Σε καμία περίπτωση όμως δε θα μείνω απαθής ή ουδέτερος(=σύμφωνος) σε τέτοια φαινόμενα!