Από Αργύρης Σιμώνης
"Kαι αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο· ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε διαμέσου τού Πνεύματος, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα."
Α'Τιμ. 3:16
Το μυστήριο της ευσέβειας, η με άλλα λόγια το μυστήριο της Θεότητας, είναι μεγάλο όχι επειδή είναι ένα αίνιγμα που δεν μπορεί να γίνει γνωστό, αλλά επειδή είναι κρυμμένο στον φυσικό άνθρωπο και το γνωρίζουν μόνο οι πιστές καρδιές στις οποίες αποκαλύπτεται ο Θεός:
Δείτε τι μας λέει ο Παύλος:
"το μυστήριο που ήταν κρυμμένο από τους αιώνες και από τις γενεές, τώρα όμως φανερώθηκε στους αγίους Του· στους οποίους ο Θεός θέλησε να φανερώσει, ποιος είναι ο πλούτος τής δόξας τούτου τού μυστηρίου στα έθνη, που είναι ο Xριστός μέσα σας, η ελπίδα τής δόξας·"
Κολ. 1:26-27
Ο Χριστός είναι ένα μυστήριο. Δεν ανακαλύπτεται, αλλά αποκαλύπτεται, μας φανερώνεται από το Πνεύμα του Θεού. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να ερμηνευτεί αυτό το μυστήριο, και πολλές φορές γίνεται θέμα αντιλογίας ανάμεσα στους Χριστιανούς. Έχουν βγει πολλές θεωρίες, που το μόνο που κάνουν είναι να προκαλούν διαιρέσεις και φιλονικίες μέσα στο σώμα του Χριστού.
Ο Θεός είναι ένας ή πολλοί;
Είναι δύο σε ένα;
Είναι τρία σε ένα;
Αλλόθρησκοι άνθρωποι ειρωνεύονται εμάς τους Χριστιανούς και μας ονομάζουν πολυθεϊστές.
Φυσικά γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι ένας, και μέσα στο λόγο Του μας φανερώνεται σαν Πατέρας, σαν Υιός και σαν Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα.
Σκέφτηκα να ακολουθήσω μια διαφορετική από το συνηθισμένο προσέγγιση για να εξηγήσω κάποια πράγματα, και πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει να τακτοποιήσετε το θέμα αυτό στην καρδιά σας. Επί πλέον, θα μπορεί να υπάρξει καλύτερη κατανόηση της Γραφής, ακόμα και σε σημεία δυσνόητα ή φαινομενικές αντιπαραθέσεις που κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν στη Βίβλο.
Με το περιορισμένο μας μυαλό είναι αδύνατον να εξηγήσουμε έναν άπειρο και αιώνιο Θεό. Πριν λοιπόν μπούμε στα άδυτα του Θεού, γιατί να μην αρχίσουμε με κάτι πιο χειροπιαστό; Ας ξεκινήσουμε λοιπόν πρώτα με τον άνθρωπο:
"Και ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική Tου εικόνα· σύμφωνα με την εικόνα τού Θεού τον δημιούργησε· αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε·" Γέν. 1:27
Αυτό το μήνυμα είναι η εισαγωγή μιας σειράς μηνυμάτων που θα ακολουθήσουν, όπου θα αναλύσω τη φύση του ανθρώπου. Μέσα από το λόγο του Θεού θα δούμε τα χαρακτηριστικά της οντότητάς μας σαν άνθρωποι, και τι συμβαίνει όταν ένας άνθρωπος λειτουργεί με, ή χωρίς τον Θεό.
------------------------------------
Στην Α' Θεσσαλονικείς επιστολή του Παύλου διαβάζουμε:
"Aυτός δε ο Θεός τής ειρήνης είθε να σας αγιάσει ολοκληρωτικά· και να διατηρηθεί ολόκληρο το πνεύμα σας, και η ψυχή, και το σώμα, άμεμπτα στην παρουσία τού Kυρίου μας Iησού Xριστού."
Α'Θεσ. 5:23
Εδώ καθαρά βλέπουμε ότι σαν άνθρωποι είμαστε μια οντότητα που αποτελούμαστε από πνεύμα, ψυχή και σώμα. Είναι μέρη του εαυτού μας, ξεχωριστά από μία άποψη, αλλά και ταυτόχρονα σε τέλεια ενότητα μεταξύ τους. Το πνεύμα μου δεν είναι το ίδιο με την ψυχή μου, η ψυχή μου δεν είναι το ίδιο με το σώμα μου, ούτε και το πνεύμα μου είναι το ίδιο με το σώμα μου. Πνεύμα, ψυχή και σώμα όμως συνυπάρχουν σε μια τέλεια αρμονία και ενότητα.
Το φυσικό μας σώμα είναι εύκολο να το αντιληφθούμε. Είναι το κομμάτι του εαυτού μας που μπορούμε να δούμε στον καθρέφτη. Με αυτό αντιλαμβανόμαστε το φυσικό μας περιβάλλον. Βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε, αισθανόμαστε και γευόμαστε. Με αυτό κινούμαστε, εργαζόμαστε, κοιμόμαστε και ξυπνάμε. Το φυσικό μας σώμα είναι αυτό που μας δίνει πρόσβαση στον κόσμο αυτό.
Η ψυχή μας αποτελείται από το νου μας (σκέψεις, επιθυμίες, όνειρα), τη θέλησή μας και τα συναισθήματά μας. Μπορώ να ασκήσω φυσική βία επάνω σου και να σε πονέσω με ένα χτύπημα, αλλά μπορώ εξίσου να σε πονέσω χωρίς καν να σε αγγίξω, αν χρησιμοποιήσω σκληρά λόγια εναντίον σου για παράδειγμα. Στην πρώτη περίπτωση σε πλήγωσα σωματικά, στη δεύτερη ψυχικά.
Κάποιοι ταυτίζουν την ψυχή με το πνεύμα ότι είναι το ίδιο, αλλά ο Λόγος του Θεού μας το διαψεύδει:
"Eπειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ΨΥΧΗΣ και του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, μέχρι τούς συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις έννοιες της καρδιάς.
Εβρ. 4:12
Υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ πνεύματος και ψυχής, αλλά είναι συνδεδεμένα άρρηκτα μεταξύ τους όπως οι μυελοί με τους συνδέσμους.
Δώσαμε τους ορισμούς του σώματος και της ψυχής και ξεκαθαρίσαμε τη διαφοροποίηση της ψυχής και του πνεύματος. Μας μένει να ορίσουμε τι είναι το πνεύμα μας.
Το πνεύμα μας είναι ο πυρήνας της ύπαρξής μας, το κομμάτι μας που έχει τη ζωή και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και με την ψυχή και με το σώμα:
"Kαι ο Kύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα τής γης· και εμφύσησε στα ρουθούνια του πνοή ζωής, και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει."
Γεν. 2:7
Αυτό που μόλις διαβάσαμε, είναι η ψυχή μας που της δόθηκε το πνεύμα με την πνοή του Θεού και ο χωματένιος άνθρωπος έγινε σε ψυχή που ζει.
Το πνεύμα μας δίνει ζωή και στην ψυχή όπως μόλις είδαμε, αλλά και στο φυσικό μας σώμα:
"Eπειδή, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή."
Ιακ. 2:26
Αυτά είναι πολύ ουσιώδη πράγματα που ο λόγος του Θεού μας διδάσκει και πρέπει να τα γνωρίζουμε. Ας πάμε τώρα και σε λίγο πιο πρακτικά θέματα.
Στο κατά Ιωάννη στο 3ο κεφάλαιο, βλέπουμε τον Νικόδημο, έναν Φαρισαίο δάσκαλο, να επισκέπτεται τον Ιησού τη νύχτα. Κι αυτό επειδή φοβόταν μήπως τον πάρει κανένα μάτι και τον εξοστρακίσουν από την συναγωγή τους,
"... για το ότι οι Ιουδαίοι είχαν ήδη συμφωνήσει, αν κάποιος Tον ομολογήσει ως Χριστό, να γίνει αποσυνάγωγος." Ιωάν. 9:22
Ο Ιησούς εξηγεί στον Νικόδημο την πνευματική αναγέννηση ενός ανθρώπου:
"Aποκρίθηκε ο Iησούς: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού. Eκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα είναι σάρκα· και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα."
Ιωάν. 3:5-6
Εδώ ο Ιησούς εξηγεί ότι μόνο όσοι έχουν γεννηθεί με φυσικό σώμα (το έμβρυο βρίσκεται μέσα σε νερό στην κοιλιά της μητέρας του) και όσοι έχουν γεννηθεί από άνωθεν, από το Πνεύμα δηλαδή, μπορούν να μπουν στη βασιλεία τού Θεού. Είναι απαραίτητες και οι δύο προϋποθέσεις.
Τι εννοεί ο Ιησούς όταν είπε:
"Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού." Ιωάν. 3:3
Αυτή η αναγέννηση συμβαίνει με την αποδοχή του Ιησού στη ζωή μας. Ο Χριστός γίνεται Κύριος στη ζωή μας όταν μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και με ειλικρινή καρδιά Τον δεχτούμε. Μας περιμένει να Τον προσκαλέσουμε στην καρδιά μας:
"Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω· αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα, θα μπω μέσα σ' αυτόν, και θα δειπνήσω μαζί του κι αυτός μαζί μου." Αποκ. 3:20
Έτσι λαμβάνουμε και τη σωτηρία. Ο Παύλος το εξηγεί στην προς Ρωμαίους επιστολή του:
"Aλλά, τι λέει; «Kοντά σου είναι ο λόγος, στο στόμα σου, και στην καρδιά σου»· δηλαδή, ο λόγος τής πίστης που κηρύττομε· ότι, αν με το στόμα σου ομολογήσεις Kύριο, τον Iησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς· επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία·"
Ρωμ. 10:8-10
Έτσι λοιπόν ο Κύριος έρχεται και κατοικίζει μέσα μας και γινόμαστε ναός δικός Του:
"Δεν ξέρετε ότι είστε ναός τού Θεού, και το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας;"
Α΄Κορ. 3:16
Τώρα, επειδή "O Θεός είναι πνεύμα· και εκείνοι που Τον προσκυνούν με το πνεύμα και με αλήθεια πρέπει να Τον προσκυνούν."
Ιωάν. 4:24
σε ποιο μέρος πιστεύετε ότι κατοικεί; Στο πνεύμα μας φυσικά:
"Όποιος, όμως, προσκολλάται με τον Kύριο είναι ένα πνεύμα."
Α΄Κορ. 6:17
Καταλαβαίνουμε τώρα τα λόγια του Παύλου;
"Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Xριστώ, είναι ένα καινούργιο κτίσμα· τα παλιά πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια."
Β΄ Κορ. 5:17
Ας πάρουμε την μέθοδο της "εις άτοπον απαγωγής" για να δούμε ποιό είναι αυτό το ολοκαίνουριο κτίσμα που γινόμαστε κατά την αναγέννηση; Είναι μια μέθοδος μαθηματικής απόδειξης που χρησιμοποιήθηκε από τον Αριστοτέλη και τον Ευκλείδη.
Θα σας δείξω δηλαδή την αλήθεια για κάτι με βάση το γεγονός ότι το αντίθετό του είναι ψευδές ή λανθασμένο.
- Κατά την αναγέννηση, ή όπως είπε ο Ιησούς "ἐὰν τις γεννηθῇ ἄνωθεν", το σώμα μας παραμένει το ίδιο. Αν είμασταν άντρες πριν, συνεχίζουμε να είμαστε άντρες και μετά. Τα φυσικά μας χαρακτηριστικά παραμένουν ίδια. Η ηλικία μας, το χρώμα των μαλλιών μας και των ματιών μας παραμένουν ίδια. Αν είχαμε κάποια παραπανίσια κιλά πριν, θα συνεχίσουμε να τα έχουμε, εκτός βέβαια και αν αρχίσουμε δίαιτα :). Άρα το καινούριο κτίσμα δεν αναφέρεται στο σώμα μας.
- Η ψυχή μας (νους, σκέψεις, επιθυμίες, όνειρα, θέλησή συναισθήματα) παραμένουν επίσης τα ίδια, μέχρι να αλλάξουν και να ανακαινιστούν δια του λόγου του Θεού:
"Και μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο." Ρωμ. 12:2
Βλέπετε πώς με την μέθοδο απαγωγής σε άτοπο συμπεραίνουμε ότι το καινούριο κτίσμα δεν αναφέρεται ούτε στο σώμα μας, ούτε στην ψυχή μας;
- Ποιο κομμάτι έμεινε λοιπόν; Το πνεύμα μας. Εκεί ακριβώς είναι που η αναγέννηση αυτή υφίσταται. Το πνεύμα μας δεν μπορούμε να το δούμε, αλλά αυτό είναι που γίνεται ένα ολοκαίνουριο κτίσμα όπως διαβάσαμε στην Β΄ Κορ. 5:17. Είμαστε καινούριο κτίσμα επειδή το Πνεύμα του Θεού έρχεται και γίνεται ένα με το δικό μας πνεύμα (Α΄Κορ. 6:17) και όλη η σοφία και η γνώση του Θεού, αυτός ο νους Χριστού (Α' Κορ. 2:16) αποταμιεύονται στο πνεύμα μας.
Ας δούμε και κάτι άλλο εδώ:
"Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπακούσατε, όχι μονάχα όπως στην παρουσία μου, αλλά πολύ περισσότερο τώρα στην απουσία μου, με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε τη δική σας σωτηρία·" Φιλ. 2:12
Όσοι έχουμε δεχτεί τον Χριστό Κύριο στη ζωή μας, έχουμε λάβει σωτηρία. Τι εννοεί ο Παύλος εδώ;
Κατ' αρχήν, δεν μπορείς να κατεργαστείς κάτι που δεν έχεις. Αυτή τη σωτηρία που έχουμε λάβει στο πνεύμα μας, καλούμαστε να την κατεργαστούμε στην ψυχή μας και στο σώμα μας δια της ανακαινίσεως του νου μας:
Για να γίνει αυτό απαιτείται από τη μεριά μας χρόνος και προσπάθεια. Με την μελέτη της Γραφής, ο άφθαρτος αυτός σπόρος του λόγου του Θεού ριζώνει στην καρδιά μας και αρχίζει να φέρνει καρπό. Γίνεται το κανάλι μέσα από το οποίο όλος αυτός ο νους Χριστού που είναι αποταμιευμένος στο πνεύμα μας αρχίζει να ρέει στην ψυχή μας, στο νου μας και στις σκέψεις μας. Αρχίζουμε λοιπόν να μεταμορφωνόμαστε πρώτα στο νου μας και το πρώτο που εμπειριζόμαστε είναι θεραπεία στα συναισθήματά μας. Γινόμαστε χαρούμενοι, αγαπούμε πιο εύκολα, ξεχνάμε γρηγορότερα το κακό που μας έχουν κάνει, συγχωρούμε πιο εύκολα, οργιζόμαστε λιγότερο, ξεριζώνουμε ρίζες πικρίας από μέσα μας, και όλα αυτά ξέρετε τι αποτέλεσμα έχουν; Εμπειριζόμαστε θεραπεία και στο σώμα μας. Η Γραφή είναι γεμάτη από παραδείγματα για το πόσο θεραπευτικός είναι για την υγεία μας ο τρόπος που σκεφτόμαστε:
"επειδή, όπως σκέφτεσαι στην ψυχή σου, τέτοιος είσαι..." Παρ. 23:7
"Η καρδιά που ευφραίνεται, φαιδρύνει το πρόσωπο..." Παρ. 15:13
"Η καρδιά που ευφραίνεται, δίνει ευεξία σαν γιατρικό· ενώ το πνεύμα τού καταθλιμμένου ξεραίνει τα κόκαλα." Παρ. 17:22
Και φυσικά ο τρόπος που σκεφτόμαστε θα επηρεάσει και τον τρόπο που μιλάμε:
"... από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα.
Ο καλός άνθρωπος βγάζει τα καλά από τον καλό θησαυρό τής καρδιάς· και ο πονηρός άνθρωπος βγάζει τα πονηρά από τον πονηρό θησαυρό." Ματθ. 12:34-35
"Κηρήθρα από μέλι είναι τα ευάρεστα λόγια· γλυκύτητα στην ψυχή, και γιατρειά στα κόκαλα." Παρ. 16:24
Εύχομαι η εισαγωγή αυτή να σας βοήθησε να κατανοήσετε και να δείτε κάποια πράγματα με άλλα μάτια. Σε επόμενα μηνύματα θα εμβαθύνω περισσότερο επάνω στο νου Χριστού, στο που και πώς ο διάβολος έχει πρόσβαση στη ζωή μας και πώς μπορούμε να αντισταθούμε και να πολεμήσουμε ώστε να εμπειριζόμαστε μια νικηφόρα ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου