Γίνεται να είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με Τον Θεό?

Τα τελευταία μου λόγια: 'Οσο πιο μεγάλες είναι οι δυσκολίες τόσο πιο πολύ πρέπει να επιμένουμε στην προσευχή. Ο Κύριος να σας ευλογεί και κα καλύψει κάθε σας ανάγκη! Αμήν.

Nα κρίνουμε ή να μη κρίνουμε?

Απόσπασμα σε μετάφραση από το βιβλίο "Inner Healing and Deliverance" (Eσωτερική θεραπεία και απελευθέρωση) του Guillermo Maldonado.

• By Peggy Simoni 

"Κρίση σημαίνει το να δίνουμε μια ποινή ή να καταδικάζουμε.΄Επίσης σημαίνει το να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του δικαστή αποφασίζοντας αν κάποιος είναι ένοχος ή αθώος.

Λουκ. 6:37 Και μη κρίνετε, και δεν θα κριθείτε· και μη καταδικάζετε, και δεν θα καταδικαστείτε· συγχωρείτε, και θα συγχωρηθείτε.

Ματθ. 7:1-2 Μη κρίνετε για να μη κριθείτε· επειδή, με όποια κρίση κρίνετε, θα κριθείτε· και με όποιο μέτρο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας.

Όταν κρίνουμε, διατρέχουμε τον κίνδυνο να επιτρέψουμε να εισβάλλουν λανθασμένα συμπεράσματα στη ζωή μας και στην ομολογία μας.

Κίνδυνοι όπως:

Εσφαλμένη κρίση: Πολλοί άνθρωποι κρίνουν από την εμφάνιση χωρίς να γνωρίζουν τι βρίσκεται μέσα στη καρδιά των άλλων. Στο Ματθαίο 7:1-2 η κρίση συνοδεύεται από κακία και ζήλια. Ένα άτομο που έχει έλλειψη συγχώρεσης στη καρδιά του, δεν πρέπει να ζητάει μόνο να του δοθεί χάρη για αυτή τη παράβαση, αλλά και για το ότι κρίνει τους άλλους.

Άνθρωποι και ομάδες μερικές φορές κρίνουν οργανισμούς, έθνη, φυλές, ηγέτες, πολιτικούς, εργαζόμενους, συζύγους, ποιμένες και πολλούς άλλους.

Ρίζες πικρίας και κρίση: Αυτοί που περιμένουν ότι θα απορριφθούν, θα προδοθούν, θα πληγωθούν, ή θα κατακριθούν, πάντα αναμένουν ότι κάτι κακό θα τους συμβεί.


Πώς οι άνθρωποι που κρίνουν δικαιώνουν τους εαυτούς τους?

Δικαιώνονται εξ΄αιτίας της λογικής τους. Πιστεύουν ότι αυτό που κάνουν είναι σωστό, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό ώστε να τους δίνει το δικαίωμα να κρίνουν.

Παράδειγμα, ένας άνθρωπος που έχει ελευθερωθεί από το κάπνισμα, και τώρα 3 χρόνια μετά, όταν βλέπει άλλους να καπνίζουν τους κατακρίνει. Ναι, το κάπνισμα είναι λάθος. Αλλά αυτό δεν μας δίνει την εξουσία να καταδικάζουμε τον αδερφό ή την αδερφή μας, ειδικά κι αν εσύ ο ίδιος έκανες τα ίδια στο παρελθόν.

Όταν κατακρίνουμε άλλους πέφτουμε κάτω από την ίδια κρίση.

Ο James είναι ένα καλό παράδειγμα. Ήταν ένα παντρεμένος άνθρωπος που είχε καλή σχέση με τη γυναίκα του, και εμφανιζόταν ως σοβαρός και υπεύθυνος. Αλλά τις νύχτες συχνά επισκεπτόταν μπαρ, καταναλώνοντας αλκοόλ, και βρισκόταν με διάφορες γυναίκες και διέπραττε μοιχεία. Μέσα του, πραγματικά δεν ήθελε να το κάνει αυτό και ένιωθε άσχημα γιατί αγαπούσε τη γυναίκα του και εκείνη τον εμπιστευόταν. Έλεγε συνέχεια στον εαυτό του: "Δεν καταλαβαίνω, δεν θέλω να το κάνω αυτό, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω." Αυτό που δεν θυμόταν ο James ήταν ότι στο παρελθόν, αυτός ο ίδιος κατέκρινε τον πατέρα του που είχε την ίδια συμπεριφορά. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και γυναικάς. Αυτή η κατάκρισή του έφερε επάνω του το ίδιο πνεύμα που κυριαρχούσε στον πατέρα του.

Με το να κατακρίνει τον πατέρα του, ο James δεν τον τιμούσε και με τον καιρό ακολούθησε τα βήματά του. Βλέπουμε ότι όπως έκρινε έτσι και κρίθηκε. Αυτό που τόσο κατέκρινε στον πατέρα του, συνέβη ακριβώς το ίδιο και σ' αυτόν.

Δόξα στον Θεό, προσευχηθήκαμε για τον James, μετανόησε και ελευθερώθηκε. Αμήν!

Ρωμ. 2:1 ΓΙ' ΑΥΤΟ, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε, οποιοσδήποτε και αν είσαι εσύ που κρίνεις· επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις τον εαυτό σου· για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις.


Πώς σταματάει κάποιος να κατακρίνει?

Μετανοήστε για το αμάρτημα της κατάκρισης. Να είστε συγκεκριμένοι.
Ομολογήστε την αμαρτία.
Αποβάλλετε τις κατακρίσεις που κάνατε για άλλους.
Ευλογείστε τους ανθρώπους που κατακρίνατε.
Όταν κατακρίνετε ένα άτομο δημιουργείτε έναν αόρατο τοίχο.

Αναρωτηθείτε αν υπάρχουν πράγματα στη ζωή σας που δεν πηγαίνουν όπως τα σχεδιάσατε? Θα μπορούσε να είναι ότι κρίνατε κάποιον για κάποιο λόγο και τώρα θερίζετε τον καρπό της κατάκρισής σας?"