Από Αργύρης Σιμώνης
"Αλλά, ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού." Φιλ. 3:14
Ο αγώνας μας σαν χριστιανοί δεν είναι σπριντ, αλλά ένας μαραθώνιος που πρέπει να τον τρέχουμε με την προσήλωση και επιμονή που μας περιγράφει ο Παύλος εδώ. Κάτι όμως που πρέπει να πάρουμε σοβαρά υπόψη μας είναι και κάποιες άλλες συμβουλές που μας δίνει:
"Επειδή, αν και είμαι ελεύθερος από όλους, δούλωσα τον εαυτό μου σε όλους, για να κερδήσω τούς περισσότερους.
Και έγινα στους Ιουδαίους, σαν Ιουδαίος, για να κερδήσω τούς Ιουδαίους· σ' αυτούς που είναι κάτω από νόμο, σαν να είμαι κάτω από νόμο, για να κερδήσω αυτούς που είναι κάτω από νόμο·
σ' αυτούς που είναι χωρίς νόμο, σαν να είμαι χωρίς νόμο, (όχι ότι είμαι χωρίς νόμο στον Θεό, αλλά με νόμο στον Χριστό), για να κερδήσω αυτούς που είναι χωρίς νόμο·
έγινα στους ασθενείς σαν ασθενής, για να κερδήσω τούς ασθενείς· σε όλους έγινα τα πάντα, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς.
Και το κάνω αυτό για το ευαγγέλιο, για να γίνω συγκοινωνός του." A'Κορ. 9:19-23
Με άλλα λόγια, οι συμβουλές του Παύλου από αυτά που διαβάσαμε είναι ότι για να δούμε καλύτερα αποτελέσματα στο κάλεσμά μας πρέπει πρώτα μεν να είμαστε προσηλωμένοι στον Κύριο, αλλά ταυτόχρονα να έχουμε αντίληψη του περιβάλλοντος στο οποίο διακονούμε, να διακονούμε δηλαδή σύμφωνα με τις ανάγκες που υπάρχουν. Με την πάροδο του χρόνου η κοινωνία, η τεχνολογία και οι κουλτούρες αλλάζουν, και πρέπει να είμαστε ευαίσθητοι σε αυτό.
Με σοφία και διάκριση Κυρίου να βρίσκουμε τρόπους ώστε οι άνθρωποι να κατεβάζουν τις άμυνές τους και να γίνονται δεκτικότεροι στον λόγο του Θεού. Και αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι συμβιβάζουμε τις αρχές μας και τις ηθικές μας αξίες για να γίνουμε αρεστοί. Το διευκρινίζει ξεκάθαρα ο Παύλος στα λόγια του:
"(έγινα) σ' αυτούς που είναι χωρίς νόμο, σαν να είμαι χωρίς νόμο, (όχι ότι είμαι χωρίς νόμο στον Θεό, αλλά με νόμο στον Χριστό), για να κερδήσω αυτούς που είναι χωρίς νόμο·"...
Δείτε τη σκληρή γλώσσα που ο Παύλος χρησιμοποιεί στους πεισματάρηδες Γαλάτες που ενώ ξεκίνησαν με το Πνεύμα, (αναγεννήθηκαν) άρχισαν σιγά σιγά να Ιουδαΐζουν:
"Ω, ΑΝΟΗΤΟΙ, Γαλάτες, ποιος σας βάσκανε, ώστε να μη πείθεστε στην αλήθεια, εσείς, μπροστά στα μάτια των οποίων ο Ιησούς Χριστός σκιαγραφήθηκε ανάμεσά σας σταυρωμένος;
Μονάχα τούτο θέλω να μάθω από σας: Από έργα τού νόμου λάβατε το Πνεύμα ή από ακοή τής πίστης;
Τόσο ανόητοι είστε; Αφού αρχίσατε με το Πνεύμα, τώρα τελειώνετε με τη σάρκα;" Γαλ. 3:1-3
Δείτε όμως τη σοφία Κυρίου που χρησιμοποιεί, όταν μιλάει με εντελώς διαφορετικό ύφος στους ειδωλολάτρες Αθηναίους, που πίστευαν στο 12θεο:
"Και ο Παύλος, αφού στάθηκε όρθιος, στο μέσον τού Αρείου Πάγου, είπε: Άνδρες Αθηναίοι, σας βλέπω, από κάθε πλευρά, στο έπακρον θεολάτρες.
Επειδή, ενώ περνούσα, και πρόσεχα τα σεβάσματά σας, βρήκα και έναν βωμό, στον οποίο υπάρχει η επιγραφή: ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ. Εκείνον, λοιπόν, που αγνοώντας λατρεύετε, αυτόν εγώ σας κηρύττω." Πράξ. 17:22-23
Μπορεί στο τέλος, όταν μίλησε για ανάσταση νεκρών να τον χλεύασαν, αλλά το σημαντικό είναι ότι του δόθηκε χώρος να μιλήσει δημόσια στον Άρειο Πάγο, και να σπείρει τον σπόρο σε κάποιες καρδιές που ήταν έτοιμες να δεχτούν.
Πιστεύω ότι με τον ίδιο τρόπο κι εμείς πρέπει να διακρίνουμε το περιβάλλον που βρισκόμαστε και τις ανάγκες που υπάρχουν. Η πρώτη ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι είναι φυσικά να γνωρίσουν τον Χριστό, αλλά όπως είπε και ο Κύριος στην παραβολή Του,
"Επειδή, η γη από μόνη της καρποφορεί, πρώτα χορτάρι, έπειτα στάχυ, έπειτα πλήρες σιτάρι μέσα στο στάχυ." Μάρκ. 4:28
Δείτε τα τελευταία λόγια του Παύλου από τα εδάφια που ανέφερα πιο πάνω:
"έγινα στους ασθενείς σαν ασθενής, για να κερδήσω τούς ασθενείς· σε όλους έγινα τα πάντα, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς.
Και το κάνω αυτό για το ευαγγέλιο, για να γίνω συγκοινωνός του."
Λιθοβολώντας τους ανθρώπους με εδάφια για να τους καταδείξουμε την αμαρτωλότητά τους σε στιγμές θλίψεις και πόνου που περνούν, ακόμα και όταν αυτό οφείλεται σε κακές επιλογές που έκαναν στη ζωή τους, δεν ωφελεί ιδιαίτερα. Σε επίπεδο καρδιάς αυτό το ξέρουν ήδη, επειδή ο Θεός έχει ήδη φροντίσει για αυτό:
"Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.
Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους· για τον λόγο ότι, ο Θεός το φανέρωσε σ' αυτούς." Ρωμ. 1:18-19
Μπορείς με πνεύμα διάκρισης και σοφίας Κυρίου, με έλεος και σπλάχνα να βοηθήσεις αυτούς τους ανθρώπους να γνωρίσουν την αγάπη και την καλοσύνη του Χριστού που φέρνει σε μετάνοια (Ρωμ. 2:4) και να τους κερδίσεις στην ουράνια βασιλεία; Αυτό μας λέει ο Παύλος στην Α'Κορ. 9 που μόλις διαβάσαμε και αυτό είναι που πρέπει να επιδιώκουμε και εμείς.
O Χριστός ούτε επιβάλλεται, ούτε ανακαλύπτεται τυχαία. Ο Χριστός αποκαλύπτεται, και η αποκάλυψη όπως και η πίστη έχει στάδια. Ο σπόρος πρέπει πρώτα να βρει εύφορο έδαφος και να ριζώσει στην καρδιά προτού βγει το χορτάρι. Αργότερα θα γίνει στάχυ και έπειτα πλήρες σιτάρι μέσα στο στάχυ, και για να γίνει αυτό ο άνθρωπος πρέπει να κατεβάσει τις άμυνές του και να δεχτεί τον σπόρο.
Αυτή είναι η συνταγή που μας συμβουλεύει ο Παύλος να ακολουθήσουμε. Είναι δοκιμασμένη και επιτυχής, επειδή να μην ξεχνάμε ότι εμείς που κάποτε συγκαταλεγόμασταν στους εθνικούς, είμαστε ο καρπός της διακονίας του αποστόλου Παύλου και ήρθαμε στον Χριστό.
Εύχομαι οι συμβουλές αυτές να σε βοηθήσουν ώστε ακολουθώντας τες να δεις κι εσύ πλούσιο καρπό στη ζωή σου και να κερδίσεις πολύτιμες ψυχές για τον Κύριο.
Αμήν!
