Σταμάτα να περιορίζεις τον Θεό

  Από Αργύρης Σιμώνης

"Αλλά, στ' αλήθεια, θα κατοικήσει ο Θεός επάνω στη γη; Να, ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να σε χωρέσουν· πόσο λιγότερο αυτός ο οίκος, που έκτισα!" 1Βασ. 8:27

Πώς μπορεί ο πεπερασμένος (περιορισμένος) άνθρωπος να αντιπροσωπεύει επαρκώς έναν άπειρο (απεριόριστο) Θεό; Αυτό είναι ένα θέμα που αποτρέπει τους περισσότερους ανθρώπους από το να προσπαθήσουν καν.

Όλοι μας έχουμε μέσα μας μια εικόνα για τον εαυτό μας, για το ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε. Ο διάβολος και οι αντιξοότητες στη ζωή προσπαθούν να σβήσουν τις ελπίδες και τα όνειρά μας, και δυστυχώς πολλές φορές κάνουν πολύ καλή δουλειά. Ο Θεός έχει δώσει στον καθένα μας πράγματα και προς δική μας ευλογία, αλλά και πράγματα που προορίζονται για άλλους. 

Εάν δεν αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητές μας, τότε αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν τα θαύματα που προορίζονται για αυτούς. 

Αυτή η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας λοιπόν λειτουργεί σαν οροφή, σαν όριο σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Αν βλέπεις τον εαυτό σου σαν τίποτα το ιδιαίτερο, τότε έτσι θα είσαι και στη ζωή σου. Ο Θεός όμως δε μας έπλασε έτσι:

"Επειδή, εγώ γνωρίζω τις βουλές που βουλεύομαι για σας, λέει ο Κύριος, βουλές ειρήνης, και όχι κακού, για να σας δώσω το προσδοκώμενο τέλος." Ιερ. 29:11  

Ο Κύριος είχε από την αρχή ένα σχέδιο για τη ζωή μας. Είμαστε φτιαγμένοι για μεγάλα και θαυμαστά πράγματα!

Εδώ βέβαια πρέπει να γίνει μια διευκρίνηση ότι τα μεγάλα και θαυμαστά κατά τον κόσμο και κατά τον Θεό είναι δύο διαφορετικά πράγματα: 

"καθενός το έργο θα φανερωθεί· επειδή, η ημέρα θα το φανερώσει· δεδομένου ότι, αποκαλύπτεται με φωτιά· και η φωτιά θα δοκιμάσει ποιο είναι το έργο τού καθενός." 1Κορ. 3:13

Εδώ ο Παύλος μας λέει ότι το έργο του καθενός θα δοκιμαστεί για το είδος του και όχι για το μέγεθός του. Δεν έχουμε προοριστεί όλοι μας να κάνουμε κάτι που θα τραβήξει την προσοχή όλου του κόσμου, αλλά είμαστε όλοι μας καλεσμένοι να "ταρακουνήσουμε" τα νερά στον δικό μας κόσμο, δηλαδή στον περιβάλλον της επιρροής μας. Υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα στη ζωή από το να βγάζουμε τα προς το ζην χρήματα, να κάνουμε οικογένεια να γεράσουμε και να ζήσουμε τη ζωή μας με τον Ιησού. 

Πρέπει να αφήσουμε τη δική μας "σφραγίδα" στον κόσμο μας καθώς τον διαβαίνουμε και η έλλειψή μας (όταν έρθει η ώρα να πάμε στον Κύριο) να είναι αισθητή από τους ανθρώπους τους οποίους επηρεάσαμε με τη ζωή μας. 

Ένας από τους μεγαλύτερους περιορισμούς που εμποδίζει το Θεό να κάνει πράγματα στη ζωή μας είναι να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους λάθος ανθρώπους:

"...αλλ' αυτοί, μετρώντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, ανοηταίνουν." 2Κορ. 10:12

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εμπνευστούμε βλέποντας τι κάνει ο Θεός στους άλλους. Αυτό που εννοεί ο Παύλος εδώ είναι να μην κρίνουμε τα πράγματα σύμφωνα με τη σάρκα. Ο Παύλος επέπληξε τους Κορινθίους στο πρώτο μέρος αυτού του κεφαλαίου επειδή τον έκριναν με βάση εξωτερικά πράγματα όπως η εμφάνιση. Ο Παύλος δεν άφησε τις ανθρώπινες αδυναμίες του να περιορίσουν αυτό που ο Θεός μπορούσε να κάνει μέσω αυτού και κυριολεκτικά άλλαξε τον κόσμο. Δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα εξακολουθούμε να μιλάμε για αυτόν, και το σημαντικότερο, να οικοδομούμαστε με τις αποκαλύψεις που έδωσε ο Κύριος σε αυτόν, που έγραψε τα μισά βιβλία της Καινής Διαθήκης. 

Δεν μπορείς να δεις τίποτα στο φυσικό, αν πρώτα δεν το "δεις" εσωτερικά, μέσα σου. Μπορεί να προσεύχεσαι για αποκατάσταση μιας σχέσης, για θεραπεία, ή για οικονομική ευημερία, αλλά πρέπει να μελετάς και να εστιάζεις στο Λόγο του Θεού, να ανανεώνεις το νου σου και να επιτρέψεις τον Λόγο να "ζωγραφίσει" τη σωστή εικόνα μέσα σου, ώστε να "δεις" τον εαυτό σου θεραπευμένο, υγιή και σε ευημερία. Ίσως να μη σου αρέσει αυτό, αλλά η ζωή σου σήμερα είναι όπως ακριβώς την βλέπεις:

"επειδή, όπως σκέφτεται στην ψυχή του, τέτοιος είναι." Παρ. 23:7

Έχουμε την τάση να επιρρίπτουμε τις ευθύνες μας αλλού, για παράδειγμα στην καταγωγή μας, στις διάφορες ελλείψεις ή τραυματικές εμπειρίες που ενδεχομένως είχαμε στη ζωή μας, σε λάθη των γονιών μας ή του/της συζύγου μας κτλ. Μπορούμε να βρούμε πολλές τέτοιες δικαιολογίες, αλλά κανένας από αυτούς τους παράγοντες δεν μπορεί να ελέγξει τη ζωή μας. Τις αποφάσεις τις παίρνουμε εμείς και μάλιστα ο τρόπος που σκεφτόμαστε στην καρδιά μας καθορίζει και την πορεία που θα ακολουθήσουμε στη ζωή μας.

Είναι δύσκολο να κολυμπάμε ενάντια στο ρεύμα και πολλές φορές μπαίνουμε στον πειρασμό να ακολουθήσουμε την εύκολη λύση. Πρέπει όμως να έχουμε έναν σκοπό στη ζωή μας, κάτι που είναι μεγαλύτερο από τον εαυτό μας.  

Η φωτιά πάντα αρέσει και ελκύει τους ανθρώπους κοντά της γιατί προσφέρει φως και ζεστασιά. Αν λοιπόν γίνεις φωτιά για τον Κύριο, να είσαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα ελκυστεί και θα έρθει να σε δει. Μη φοβάσαι να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό. Αν προσπαθήσεις να κάνεις κάτι, όλο και κάτι θα πετύχεις. Αν όμως μένεις άπραγος, τότε σίγουρα δεν θα πετύχεις τίποτα. Βγες από τη βάρκα, αλλιώς θα πνιγείς μαζί με τους υπόλοιπους.

"Γι' αυτό, μη γίνεστε άφρονες, αλλά να καταλαβαίνετε τι είναι το θέλημα του Κυρίου." Εφεσ. 5:17

Ο Κύριος θέλει να σου αποκαλύψει το θέλημά Του πιο πολύ από ότι εσύ το θέλεις. Μην περιορίζεις αυτό που πιστεύεις ότι ο Θεός μπορεί να κάνει μέσα από εσένα. Μην αξιολογείς τον εαυτό σου μόνον με βάση τις φυσικές σου ικανότητες. Σαν αναγεννημένο παιδί Του είσαι νέο κτίσμα (B' Κορ. 5:17) και μπορείς να κάνεις τα πάντα μέσω του Χριστού που σε ενδυναμώνει (Φιλ. 4:13).

Ένας από τους καλύτερους τρόπους που ο Θεός σου αποκαλύπτει το θέλημά Του όσο Τον αναζητάς και εστιάζεις σε Αυτόν, είναι μέσω των επιθυμιών που βάζει στην καρδιά σου:

"και ευφραίνου στον Κύριο, και θα σου δώσει τα ζητήματα της καρδιάς σου." Ψαλ. 37:4

Τί είναι αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις; Εάν τα χρήματα, η ηλικία, η καταγωγή σου ή η τοποθεσία που βρίσκεσαι τώρα δεν ήταν εμπόδιο, τί είναι αυτό που πραγματικά θα ήθελες να κάνεις; Αυτό που πραγματικά έχεις στην καρδιά σου; Αν  είσαι κοντά στον Κύριο και απολαμβάνεις την παρουσία Του και τη σχέση σου μαζί Του, τότε αυτή η επιθυμία που έχεις είναι από τον Θεό. Δε σημαίνει ότι έκανες ένα βήμα και έφτασες. Είναι ένας μαραθώνιος και όχι ένα σπριντ. Βήμα-βήμα όμως και με τη βοήθεια του Θεού, προτού το καταλάβεις θα έχεις προχωρήσει ήδη από το σημείο που βρίσκεσαι τώρα και θα είσαι πολύ πιο κοντά στο σημείο που θέλει ο Θεός να είσαι.

Σε ενθαρρύνω να σταματήσεις να περιορίζεις το τι μπορεί να κάνει ο Θεός στη ζωή σου. Δώσε Του κάτι να συνεργαστεί μαζί σου. Μπορεί να ευλογήσει μόνο σε ό,τι βάζεις επάνω το χέρι σου:

"Ο Κύριος θα στέλνει επάνω σου την ευλογία του στις αποθήκες σου, και σε όλα όσα θα βάλεις επάνω το χέρι σου· και θα σε ευλογήσει επάνω στη γη, που δίνει σε σένα ο Κύριος ο Θεός σου." Δευτ. 28:8

Αμήν;

ΙΗΣΟΥΣ Το Θαύμα των Χριστουγέννων

 Από Αργύρης Σιμώνης

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα! Μέρες χαράς και γιορτής για πολλούς. Δώρα κάτω από το δέντρο, φώτα και στολίδια στο σπίτι, κάρτες Χριστουγεννιάτικες, γαλοπούλα και άλλα παραδοσιακά φαγητά, η οικογένεια και οι φίλοι μαζεύονται στο σπίτι, χιόνι στην αυλή (κάποιες φορές), και ευχές για καλά Χριστούγεννα αντηχούν παντού. 

Ωραία όλα αυτά και είναι ευκαιρία για όλους μας να γιορτάσουμε και να απολαύσουμε αυτές τις μέρες. Είναι όμως αυτό το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων;

Καλό είναι να θυμόμαστε ότι για κάποιους ανθρώπους είναι μια περίοδος θλίψης. Ίσως γιατί δεν έχουν τα έξτρα χρήματα για να αγοράσουν δώρα για τα παιδιά τους, την οικογένειά τους ή τους φίλους τους. Πολλοί στεναχωριούνται τα Χριστούγεννα όταν σκέφτονται ότι οι αγαπημένοι τους για διάφορους λόγους δεν μπορούν να είναι μαζί τους. Τα πλούσια τραπέζια και οι γαλοπούλες ίσως για κάποιους φαντάζουν σαν ένα άπιαστο όνειρο. 

Παρ' όλα αυτά, τα Χριστούγεννα είναι εποχή μεγάλης χαράς, ανεξάρτητα σε ποιά μερίδα ανθρώπων ανήκουμε, γιατί ο Θεός μας δείχνει την απέραντη αγάπη Του. Είναι καιρός θεραπείας και ανανέωσης. 

Τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε τη γέννηση του Ιησού μας. Ο Θεός έστειλε τον Υιό Του στον κόσμο να γεννηθεί ταπεινά, μέσα σε μια φάτνη. Αυτό το γεγονός είναι που έφερε τόση μεγάλη χαρά στον κόσμο. Οι βοσκοί, οι Μάγοι και όλη η στρατιά αγγέλλων που πήρε μέρος σε αυτό το "πανηγύρι" ήξεραν ότι αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο μωρό. Υπήρχαν προφητείες από πολύ παλιά για τη γέννηση του Ιησού.

Διαβάζοντας από το κατά Λουκά 2:4-19, γεννιέται το ερώτημα:

Γιατί τελικά ήρθε Ο Ιησούς;

Η ειρήνη για την οποία έψαλλε ο ουράνιος στρατός δεν ήταν ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων, αλλά ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων.

"Μη νομίσετε ότι ήρθα να βάλω ειρήνη επάνω στη γη· δεν ήρθα να βάλω ειρήνη, αλλά μάχαιρα." Ματθ. 10:34

Πάνω από 300 προφητείες εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Ιησού. Πολλές από αυτές με τη γέννησή Του. Ο καθηγητής Peter W. Stoner ήταν Πρόεδρος των Τμημάτων Μαθηματικών και Αστρονομίας στο Pasadena City College και Πρόεδρος του επιστημονικού τμήματος στο Westmont College. Στο βιβλίο του, Science Speaks, ο καθηγητής Stoner σκιαγραφεί τη μαθηματική πιθανότητα ενός ατόμου να εκπληρώσει μόλις οκτώ από τις πιο σαφείς και ξεκάθαρες μεσσιανικές προφητείες. Στο βιβλίο του αναφέρει:

«Βρίσκουμε ότι η πιθανότητα οποιοσδήποτε άνθρωπος να έχει ζήσει μέχρι σήμερα και να έχει εκπληρώσει και τις οκτώ προφητείες είναι 1 στις 10 στην 17η δύναμη (1 στα 100.000.000.000.000.000)!!!».

Πόσο φοβερό είναι αυτό! Και φυσικά, αν λάβουμε υπόψη και τις 300+ προφητείες, ο αριθμός αυτός γίνεται ακόμα πιο αστρονομικός.

Οι άγγελοι χαιρόντουσαν που ο πόλεμος μεταξύ Θεού και ανθρώπου είχε τελειώσει. Γιορτάζουμε τον Σωτήρα, γιατί χρειαζόμασταν τη σωτηρία:

"δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·" Ρωμ. 3:23

Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω μας, (και συμβαίνουν πολλά), μπορούμε πραγματικά να έχουμε χαρά. Ας δούμε τα Χριστούγεννα με διαφορετικό μάτι φέτος. Είναι η στιγμή να προσκαλέσεις τον Κύριο στην καρδιά σου, και η ειρήνη που θα σου δώσει θα κρατήσει για όλη την καινούρια χρονιά, καθώς Τον εμπιστεύεσαι ότι θα προμηθεύσει κάθε σου ανάγκη!

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

Γίνονται θαύματα σήμερα;

 Από Αργύρης Σιμώνης

"Και ο Ηρώδης, βλέποντας τον Ιησού, χάρηκε πολύ· επειδή, ήθελε πριν από πολύ καιρό να τον δει, για τον λόγο ότι, άκουγε γι' αυτόν πολλά· και έλπιζε να δει κάποιο θαύμα να γίνεται απ' αυτόν." Λουκ. 23:8

Ο Ηρώδης ήθελε να δει τον Ιησού να κάνει κάποιο θαύμα, και αυτό φαίνεται από τις ερωτήσεις που του έκανε. Παρ' όλα αυτά, ο Ιησούς δεν χρησιμοποίησε την πίστη Του για να κάνει θαύματα για τον Ηρώδη.

Τα θαύματα είναι ο τρόπος του Θεού για να καλύψει τις ανάγκες όσων Τον αναζητούν με πίστη. Τα θαύματα μερικές φορές θα χρησιμοποιηθούν για να δείξουν την ικανότητα του Θεού, ώστε οι άνθρωποι να πιστέψουν , αλλά δεν θα συμβούν σε σκεπτικιστές που βάζουν σε πειρασμό τον Θεό.

Διαβάζω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:

"Αλλά, για να γνωρίσετε ότι ο Υιός τού ανθρώπου έχει εξουσία επάνω στη γη να συγχωρεί αμαρτίες, (λέει στον παράλυτο):

Σε σένα λέω: Σήκω, και πάρε επάνω σου το κρεβάτι σου, και πήγαινε στο σπίτι σου." Μάρκ. 2:10-11

"Και Τον έφερε στην Ιερουσαλήμ, και Τον έστησε επάνω στο πτερύγιο του ιερού, και του είπε: Αν είσαι Υιός τού Θεού, ρίξε τον εαυτό σου από εδώ κάτω·

επειδή, είναι γραμμένο ότι: «Θα προστάξει για σένα τούς αγγέλους του για να σε διαφυλάξουν»· και ότι:

«Θα σε σηκώνουν επάνω στα χέρια τους, για να μη προσκόψεις το πόδι σου επάνω σε πέτρα».

Και ο Ιησούς, απαντώντας, είπε σ' αυτόν, ότι έχει ειπωθεί: «Δεν θα πειράξεις τον Κύριο τον Θεό σου»." Λουκ. 4:9-12

"Αλλά, για να γνωρίσετε ότι ο Υιός τού ανθρώπου έχει εξουσία επάνω στη γη να συγχωρεί αμαρτίες, (λέει στον παράλυτο):

Σε σένα λέω: Σήκω, και πάρε επάνω σου το κρεβάτι σου, και πήγαινε στο σπίτι σου." Μάρκ. 2:10-11

"Και Τον έφερε στην Ιερουσαλήμ, και Τον έστησε επάνω στο πτερύγιο του ιερού, και του είπε: Αν είσαι Υιός τού Θεού, ρίξε τον εαυτό σου από εδώ κάτω·

επειδή, είναι γραμμένο ότι: «Θα προστάξει για σένα τούς αγγέλους του για να σε διαφυλάξουν»· και ότι:

«Θα σε σηκώνουν επάνω στα χέρια τους, για να μη προσκόψεις το πόδι σου επάνω σε πέτρα».

Και ο Ιησούς, απαντώντας, είπε σ' αυτόν, ότι έχει ειπωθεί: «Δεν θα πειράξεις τον Κύριο τον Θεό σου»." Λουκ. 4:9-12

Ποιός είναι λοιπόν ο ορισμός του θαύματος;

To θαύμα είναι μια υπερφυσική παρέμβαση της δύναμης του Θεού πάνω στον φυσικό νόμο.

Υπάρχει ένας ουσιώδης διαχωρισμός μεταξύ θαύματος και θεραπείας. Οι θεραπείες συμβαίνουν εντός των ορίων των φυσικών νόμων, ενώ τα θαύματα δεν περιορίζονται στους φυσικούς νόμους. Ένα άτομο με υψηλό πυρετό που δέχεται προσευχή και μετά αρχίζει να αναρρώνει, βιώνει μια θεραπεία. Ο Κύριος επενέβη εδώ, αλλά με φυσικούς τρόπους, όπως για παράδειγμα στην πεθερά του Πέτρου:

"Και καθώς στάθηκε επάνω της, επιτίμησε τον πυρετό, και την άφησε· κι αμέσως, αφού σηκώθηκε, τους υπηρετούσε." Λουκ. 4:39

Ο ιός, η μόλυνση ή οτιδήποτε προκαλούσε τον πυρετό και επιτιμήθηκε, έφυγε από το σώμα της και στη συνέχεια το ανοσοποιητικό της  σύστημα ανέλαβε τη φυσική διαδικασία θεραπείας (όπως συμβαίνει σε όλους μας). 

Όταν συμβαίνει κάτι εντελώς υπερφυσικό, αυτό είναι θαύμα:

"Και ένας απ' αυτούς χτύπησε τον δούλο τού Αρχιερέα, και του απέκοψε το δεξί αυτί.

Και ο Ιησούς, αποκρινόμενος, είπε: Αφήστε μέχρις εδώ· και πιάνοντας το αυτί του, τον γιάτρεψε." Λουκ. 22:51

Όταν ο Ιησούς επανακόλλησε το αυτί του υπηρέτη  αφού ο Πέτρος προηγουμένως το έκοψε, ήταν ένα θαύμα. Ήταν επίσης μια θεραπεία, αλλά ήταν μια θαυματουργή θεραπεία.

Ο ταϊσμός των πέντε χιλιάδων (Ματθ. 14:19-20), το περπάτημα πάνω στο νερό (Ματθ. 14:25), η μεταφορά του πλοίου και όλων των επιβατών από τη μία άκρη της θάλασσας στην άλλη  (Ιωάν. 6:21), όλα αυτά είναι θαύματα. Τα θαύματα είναι συνήθως στιγμιαία, ενώ οι θεραπείες μερικές φορές είναι σταδιακές.

Γίνονται θαύματα σήμερα;

"Και εκείνοι, αφού βγήκαν έξω, κήρυξαν παντού, ενώ ο Κύριος συνεργούσε, και βεβαίωνε το κήρυγμα με τα θαύματα που επακολουθούσαν. Αμήν." Μάρκ. 16:20

Ο Κύριος επιβεβαίωνε το κήρυγμα του Λόγου Του με θαύματα. Εάν ο Ιησούς και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα χρειάζονταν τον Λόγο που επιβεβαιωνόταν με θαύματα, πόσο μάλλον το χρειαζόμαστε και εμείς:

"και ο Θεός έδινε επιπρόσθετη μαρτυρία με σημεία και τέρατα, και με διάφορα θαύματα, και με διανομές τού Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τη θέλησή του." Εβρ. 2:4

Ο Κύριος δεν είχε ποτέ κανέναν που να πληρεί τα απαραίτητα "προσόντα" για να Τον υπηρετεί. Χρησιμοποιεί διαθέσιμα σκεύη και όχι "τέλεια" σκεύη, επειδή κανείς μας δεν είναι τέλειος.

Είναι με τη Χάρη Του που χρησιμοποιεί οποιονδήποτε από εμάς για τη Βασιλεία Του. 

Όποιος ισχυρίζεται ότι χρησιμοποιείται από τον Θεό λόγω της μεγάλης αγιότητάς του, ζει σε πλάνη. Είναι η πίστη μας στη Χάρη του Θεού που επιτρέπει τα θαύματα να ρέουν μέσα από εμάς.

"Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα·..." Γαλ. 2:20

Αμήν 🙏

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube: 

Το ευαγγέλιο της ειρήνης

  Από Αργύρης Σιμώνης

"και έχοντας φορεμένα τα υποδήματα στα πόδια με την ετοιμασία τού ευαγγελίου τής ειρήνης·" Εφεσ. 6:15

Το Ευαγγέλιο της ειρήνης που αναφέρεται εδώ δεν αφορά την ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων. Η ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων είναι ο καρπός της ειρήνης που αποκατέστησε ο Ιησούς Χριστός μεταξύ Θεού και ανθρώπων:

"Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού," Ρωμ. 5:1

Η ειρήνη μπορεί να έρθει μόνον όταν η σχέση μας με το Θεό βασίζεται στην πίστη μας σε αυτό που έκανε για εμάς και όχι σε αυτό που κάνουμε εμείς για Αυτόν. Όποιος πιστεύει ότι πρέπει να ικανοποιεί κάποια στάνταρ για να γίνει αποδεκτός από τον Θεό, δεν θα έχει ποτέ ειρήνη. Αυτού του είδους η στάση θέτει το βάρος της σωτηρίας στους δικούς μας ώμους και είναι ένα φορτίο που δεν μπορούμε να το βαστάξουμε.

Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να ζήσουμε αρκετά άγια για να ευχαριστήσουμε τον Θεό είτε πριν σωθούμε, είτε αφού σωθούμε. Σωθήκαμε κατά χάρη δια πίστεως. Η μη κατανόηση αυτής της αλήθειας έχει κάνει πολλούς Χριστιανούς που αγαπούν τον Θεό να μην απολαμβάνουν την ειρήνη που τους παρέχεται μέσω της πίστης στον Ιησού.

Αυτό είναι το Ευαγγέλιο της ειρήνης που ο Παύλος "ζωγραφίζει" τόσο όμορφα στις επιστολές του και που καλούμαστε να το διαδώσουμε στα πέρατα του κόσμου!

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

Σωτήρας γεννήθηκε σε εμάς

 Από Αργύρης Σιμώνης

Σωτήρας γεννήθηκε σε εμάς ~ A Savior was born for us.

"επειδή, σήμερα, στην πόλη τού Δαβίδ, γεννήθηκε σε σας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος." Λουκ. 2:11

Ο Ιησούς ήταν Κύριος κατά τη γέννησή Του, αν και το φυσικό Του σώμα ήταν μικρό και εξαρτώμενο πλήρως από τους άλλους. Το φυσικό του σώμα μεγάλωνε και έπρεπε να μάθει να μιλά, να περπατά, να τρώει κ.λπ.

"Και ο Ιησούς προόδευε σε σοφία, και ηλικία, και χάρη μπροστά στον Θεό και τους ανθρώπους." Λουκ. 2:52

Αλλά στο πνεύμα, ήταν Θεός από τη γέννησή Του και κατείχε όλη τη γνώση. Το φυσικό Του μυαλό έπρεπε να μάθει όχι μόνο πώς να μιλά και να περπατά, αλλά έπρεπε να μάθει ότι ήταν ο Μεσσίας.

Δύο από τους τρεις πειρασμούς του Σατανά στην έρημο ξεκίνησαν με το «Αν είσαι ο Υιός του Θεού». Ο Σατανάς προσπαθούσε να κάνει τον Ιησού να αμφιβάλλει για το ποιος ήταν (Ματθαίος 4:3,6 και Λουκάς 4:3,9). Χρειάστηκε μεγάλη πίστη από την πλευρά του Ιησού για να δεχτεί ότι ήταν ο Υιός του Θεού.

Αν ο ίδιος ο Κύριός μας πέρασε από αυτήν την διαδικασία, φανταστείτε πόσο περισσότερο  πρέπει εμείς να μένουμε προσκολλημένοι σε Αυτόν που είπε: 

"Δεν μπορεί ο Υιός να κάνει τίποτε από μόνος του, αν δεν βλέπει τον Πατέρα να το κάνει αυτό" Ιωάν. 5:19

Αμήν;

Τα Χριστούγεννα αρχίζουν με το Χριστό

 Από Αργύρης Σιμώνης

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν. Είναι μια γιορτή που γιορτάζεται από όλους τους Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο. Γιορτάζουμε την γέννηση του Ιησού Χριστού στην Βηθλεέμ, που σηματοδότησε ολόκληρη την Ιστορία, ακόμα και τον ίδιο τον χρόνο, αφού και το ημερολόγιο χωρίζεται σε εποχή π.Χ. (προ-Χριστού) και μ.Χ. (μετά Χριστό).

Γιατί τελικά γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα; Τί είναι αυτό όμως που κάνει τα Χριστούγεννα μια από τις σημαντικότερες γιορτές της Χριστιανοσύνης;

"Και ο άγγελος είπε σ' αυτούς: Μη φοβάστε· επειδή, δέστε, σας φέρνω ένα χαρμόσυνο μήνυμα μεγάλης χαράς, που θα είναι σε ολόκληρο τον λαό·

επειδή, σήμερα, στην πόλη τού Δαβίδ, γεννήθηκε σε σας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος.

Κι αυτό θα είναι σε σας το σημάδι: Θα βρείτε ένα βρέφος σπαργανωμένο, να κείτεται μέσα στη φάτνη.

Και ξαφνικά, μαζί με τον άγγελο, φάνηκε ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς, που υμνούσαν τον Θεό, και έλεγαν:

Δόξα στον Θεό εν υψίστοις, και επάνω στη γη ειρήνη, σε ανθρώπους ευδοκίας." Λουκ. 2:10-14

Η ειρήνη για την οποία έψαλλε ο ουράνιος στρατός δεν ήταν ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων, αλλά ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων.

"Μη νομίσετε ότι ήρθα να βάλω ειρήνη επάνω στη γη· δεν ήρθα να βάλω ειρήνη, αλλά μάχαιρα." Ματθ. 10:34

Οι άγγελοι χαιρόντουσαν που ο πόλεμος μεταξύ Θεού και ανθρώπου είχε τελειώσει.

Πάνω από 300 προφητείες εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Ιησού. Πολλές από αυτές με τη γέννησή Του:

"Κι εσύ, Βηθλεέμ Εφραθά, η μικρή, ώστε να είσαι ανάμεσα στις χιλιάδες τού Ιούδα, από σένα θα εξέλθει σε μένα ένας άνδρας για να είναι ηγούμενος στον Ισραήλ· που οι έξοδοί του είναι εξαρχής, από ημέρες αιώνα." Μιχ. 5:2

"Γι' αυτό, ο ίδιος ο Κύριος θα σας δώσει ένα σημάδι· Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και το όνομά του θα αποκληθεί Εμμανουήλ." Ησ. 7:14

"Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας· και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του· και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας τού Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης." Ησ. 9:6

Εμμανουήλ = Ο Θεός μαζί μας

"Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια." Ιωάν. 1:14

- Γιορτάζουμε τον Σωτήρα, γιατί χρειαζόμασταν απελευθέρωση

- Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με δώρα λόγω του «απερίγραπτου δώρου» που μας έδωσε ο Θεός:

"Ευχαριστία, όμως, ανήκει στον Θεό, για την ανεκδιήγητη δωρεά του." 2Κορ. 9:15

- Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με γιορτινά φώτα γιατί το Φως του κόσμου ήρθε σε εμάς

"Μέσα σ' αυτόν ήταν ζωή, και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων." Ιωάν. 1:4

"Ο Ιησούς, λοιπόν, μίλησε πάλι προς αυτούς, λέγοντας: Εγώ είμαι το φως τού κόσμου· όποιος ακολουθεί εμένα, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως τής ζωής." Ιωάν. 8:12

- Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με κάλαντα και χορωδίες γιατί εκφράζουν χαρά και ακολουθούν τα παραδείγματα της Μαρίας και του Ζαχαρία και του Συμεών και των αγγέλων, που όλοι εξυμνούσαν τον Κύριο.

- Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στολίζοντας αειθαλή δέντρα με αστέρια, αγγέλους και δώρα λόγω της αιώνιας ζωής που φέρνει ο Ιησούς (Ιωάννης 4:14)—και τα αστέρια, οι άγγελοι και όλη αυτή η ομορφιά συνδέθηκαν με τη γέννηση του Ιησού.

Στον κήπο της Εδέμ, ο Αδάμ και η Εύα έπεσαν, παρασύροντας όλη την ανθρωπότητα μαζί τους στο σκοτάδι και τον θάνατο της αμαρτίας. Και τι έκανε ο Θεός; Δεν μας είπε να βρούμε τον δικό μας τρόπο να βγούμε από το χάος που βρισκόμασταν. Κατέβηκε εκεί που ήμασταν και μας πήρε. Αυτό είναι το νόημα των Χριστουγέννων—ο Θεός κατεβαίνει για να μας σώσει, να κάνει ό,τι χρειαστεί για να μας σώσει από τον βέβαιο θάνατο.

Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα επειδή τότε ο Σωτήρας όλης της ανθρωπότητας ήρθε για να μας σώσει από την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρισκόμασταν. Ο Θεός δεν έμεινε στον παράδεισο. Κατέβηκε εκεί που είμαστε για να μπορέσουμε να είμαστε μαζί Του στην αιωνιότητα!

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

Ο Θεός στο εδώλιο του κατηγορουμένου

 Από Αργύρης Σιμώνης

"Ο Θεός είναι αγάπη· και εκείνος που μένει μέσα στην αγάπη, μένει σε ενότητα με τον Θεό και ο Θεός μένει σε ενότητα μ' αυτόν." A'Ιωάν. 4:16

O Ιωάννης εδώ μας περιγράφει όμορφα και απλά τον Θεό. Η θρησκεία όμως δυστυχώς έρχεται και μας παρουσιάζει έναν Θεό οργισμένο και εκδικητικό. Σε δέχεται μόνο όταν είσαι "καλό" παιδί και περιμένει στη γωνία να σε κατακεραυνώσει στο πρώτο παραστράτημα που θα κάνεις.

Η θρησκεία παρουσιάζει έναν Θεό παιδοκτόνο, που παίρνει μωρά και μικρά παιδάκια στον Ουρανό επειδή εκεί τα "χρειάζεται" περισσότερο από ότι η φυσική τους οικογένεια εδώ στη γη.

Η θρησκεία παρουσιάζει έναν Θεό που στέλνει ασθένειες και θλίψεις στα παιδιά Του για να τα "διδάξει" ταπεινότητα και υπακοή.

Η θρησκεία παρουσιάζει έναν Θεό που είναι υπεύθυνος για κάθε πόλεμο, πείνα, σεισμό, καταστροφή και κάθε κακό που συμβαίνει επάνω στον κόσμο, επειδή τίποτα δεν συμβαίνει εάν Εκείνος δεν το "επιτρέψει".

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να αγαπήσεις και να εμπιστευτείς κάποιον που σου φέρεται έτσι; Με τη σημερινή νομοθεσία αν στο δικαστήριο ένας τέτοιος Θεός ανέβει στο εδώλιο του κατηγορουμένου, θα καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, ή ακόμα και σε θάνατο σαν ένας κοινός εγκληματίας!

Ας μην απορούμε λοιπόν που πολλοί άνθρωποι απορρίπτουν τον Κύριο και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση μαζί Του. Όλη αυτή η παραμορφωμένη εικόνα του θεού που μας παρουσιάζει η θρησκεία απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να απομακρύνει από Αυτόν αντί να προσελκύει κοντά Του.

Ας διαβάσουμε το παρακάτω απόσπασμα από την Α' Κορινθίους, και όπου "αγάπη" (σύμφωνα με το A'Ιωάν. 4:16) βάζουμε "Θεός":

"Ο Θεός μακροθυμεί, αγαθοποιεί· Ο Θεός δεν φθονεί· Ο Θεός δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται,

δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά Του, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό·

δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.

Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει." Α' Κορ. 13:4-7

Μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες του Ευαγγελίου που θα αλλάξει τη ζωή σου είναι να καταλάβεις ότι ο Θεός σε αγαπά όπως ακριβώς είσαι.

Σε αγαπά τόσο πολύ που αν το καταλάβεις, δεν θα θέλεις να μείνεις όπως είσαι. Θα αρχίσεις να αλλάζεις, όχι για να αποκτήσεις την αγάπη Του, αλλά η αλλαγή αυτή θα είναι ο καρπός της αγάπης Του που ενεργείται μέσα σου.

Η φύση του Θεού ήταν πάντα αγάπη.

Αμήν;

Χάνεται η σωτηρία;

  Από Αργύρης Σιμώνης

Μπορεί ένας Χριστιανός να "χάσει" τη σωτηρία του;

Υπάρχουν πέντε προϋποθέσεις που κάποιος πρέπει να πληρεί ώστε να παραπέσει εκτός της Θείας Χάρης, ή αλλιώς να στερηθεί της σωτηρίας του:

"Επειδή, είναι αδύνατον αυτοί που μια φορά φωτίστηκαν, και γεύτηκαν την επουράνια δωρεά, που έγιναν μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος,

και γεύτηκαν τον καλό λόγο τού Θεού, και τις δυνάμεις τού μέλλοντα αιώνα,

και έπειτα, αφού παρέπεσαν, είναι αδύνατον να τους ανακαινίζει κανείς ξανά σε μετάνοια, ανασταυρώνοντας στον εαυτό τους τον Υιό τού Θεού, και καταντροπιάζοντας." Εβρ. 6:4-6

Ας το εξετάσουμε με τη σειρά:

1. Πρέπει να έχουν φωτιστεί. Εδώ μιλάει για το Άγιο Πνεύμα που μας αποκαλύπτει τον Ιησού (Ιωάν. 6:44 και 65)

2. Πρέπει να έχουν γευτεί την επουράνια δωρεά. Πιστεύω ότι αυτό μιλάει για το δώρο της σωτηρίας: 

"Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού·" Εφεσ. 2:8

Με άλλα λόγια, οι μή σωσμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να "χάσουν" αυτό που δεν είχαν ποτέ. Πρέπει να υπάρξει υπερφυσική μεταστροφή, όχι μόνο θρησκευτική άσκηση.

3. Πρέπει να έχουν γίνει μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος. Αυτό μιλάει για τη λήψη του δώρου του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι που δεν έχουν λάβει το Άγιο Πνεύμα δεν μπορούν να "παραπέσουν" (Εβραίους 6:6).

4. Πρέπει να έχουν γευτεί τον καλό Λόγο του Θεού. Πιστεύω ότι αυτό μιλάει για αποκαλυπτική γνώση του Λόγου του Θεού. Όχι απλή εγκεφαλική γνώση, αλλά η γνώση που ο Θεός υπερφυσικά αποκαλύπτει την αλήθεια από τον Λόγο Του. 

5. "Δυνάμεις τού μέλλοντα αιώνα". 

Εδώ προφανώς μιλάει για τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και την υπερφυσική δύναμη (Α' Κορινθίους 12:5-11). Μιλάει για εκείνους που έχουν λειτουργήσει στα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και είδαν τη δύναμη του Θεού να εκδηλώνεται μέσω αυτών.

Αυτές οι πέντε προϋποθέσεις περιγράφουν βασικά τους ώριμους Χριστιανούς, κάτι που ο συγγραφέας είχε προτρέψει τους αρχικούς αναγνώστες να γίνουν (Εβραίους 5:11-13)

Ο συγγραφέας έλεγε ότι οι ανώριμοι χριστιανοί δεν μπορούν να απορρίψουν τη σωτηρία τους. Είναι κάτι σαν τους ανήλικους στην κοινωνία μας που θα ήθελαν να απαρνηθούν τις οικογένειές τους. Επειδή στα παιδιά λείπει η ωριμότητα, πολλές φορές δεν ξέρουν τι λένε. Για παράδειγμα πολλά παιδιά έχουν αναστατωθεί και είπαν ότι θα ήθελαν να μην ήταν παιδιά των γονιών τους, να ανήκαν σε κάποιον άλλο. Νομικά όμως δεν τους καταλογίζεται. Αν όμως έκαναν το ίδιο σαν ενήλικες, ο νόμος θα τους στήριζε.

Ομοίως, αυτά τα εδάφια λένε ότι οι ανώριμοι Χριστιανοί δεν θα λογοδοτήσουν για βλασφημία εναντίον του Θεού. Πράγματι, ο Απόστολος Παύλος είπε ότι συγχωρέθηκε για τη βλασφημία του επειδή το έκανε με "άγνοια και έπραξε μέσα σε απιστία" (Α' Τιμόθεο 1:13).

Στο εδ. 6  λέει ξεκάθαρα ότι από τη στιγμή που οι άνθρωποι απορρίψουν εσκεμμένα τον Κύριο και έχουν αρκετή ωριμότητα για να γνωρίζουν τι κάνουν, όπως περιγράφεται στα εδάφια 4-5, είναι αδύνατο να σωθούν ξανά. Δεν υπάρχει πια θυσία για τις αμαρτίες τους. Ο Ιησούς αντιμετώπισε τις αμαρτίες τους μια φορά. Και αν το απορρίψουν αυτό, δεν θα πεθάνει ξανά για τις αμαρτίες τους. 

Τα εδάφια αυτά δεν διδάσκουν την απώλεια της σωτηρίας κάθε φορά που αμαρτάνουμε και ότι κάθε φορά πρέπει να μετανοούμε και να επιστρέφουμε στη χάρη του Θεού. Διακηρύσσουν ακριβώς το αντίθετο. Εάν οι άνθρωποι απαρνηθούν τη σωτηρία τους, δεν μπορούν ποτέ να ανακάμψουν από αυτήν.

Αν ανησυχείς λοιπόν ότι έχεις "χάσει" τη σωτηρία σου, να είσαι σίγουρος ότι δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, επειδή το Πνεύμα του Θεού συνεχίζει να δίνει μαρτυρία μέσα σου για Εκείνον. Άνθρωποι που απορρίπτουν τη σωτηρία τους, σημαίνει ότι έχουν ήδη καυτηριάσει τη συνείδησή τους (Α' Τιμ. 4:2) και ο Κύριος τους αφήνει στην τύχη τους, σταματά να τους δίνει μαρτυρία, παραδίνοντάς τους σε αδόκιμο νου (Ρωμ. 1:28). Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε αφήσει ο ζωντανός Θεός στην τύχη σου! Ποτέ όμως δε θα σου επιβάλει με το ζόρι να περάσεις μια αιωνιότητα μαζί Του.

O Θεός προμηθεύει με περίσσεια

  Από Αργύρης Σιμώνης

"Είναι, όμως, δυνατός ο Θεός να σας δώσει με περίσσεια κάθε χάρη, ώστε έχοντας πάντοτε κάθε αυτάρκεια, σε κάθε τι, να περισσεύετε σε κάθε έργο αγαθό·" 2Κορ. 9:8

Αυτό το εδάφιο καταρρίπτει εντελώς την ιδέα ότι ο Θεός θέλει μόνο να μας προμηθεύει τα απολύτως απαραίτητα.

Όσοι εναντιώνονται στην ευημερία με το προσωπείο της ψευδο-ταπεινοφροσύνης, αναφέρουν πάντα τα παραδείγματα εκείνων που έχουν συγκεντρώσει πλούτη για να τα καταναλώσουν στις δικές τους επιθυμίες. Χρησιμοποιούν αυτά τα αρνητικά παραδείγματα για να επισημάνουν ότι όσοι είναι πλούσιοι είναι εγωιστές και διεφθαρμένοι, και στη συνέχεια εναντιώνονται στην ευημερία με επιχείρημα την απληστία που ακολουθεί.

Ωστόσο, αυτός δεν είναι ο σκοπός του Θεού να μας δώσει πλούτη:

"Αλλά, θα θυμάσαι τον Κύριο τον Θεό σου· επειδή, αυτός είναι που σου δίνει δύναμη να αποκτάς πλούτη, για να στερεώσει τη διαθήκη του, που ορκίστηκε στους πατέρες σου, όπως είναι τη σημερινή ημέρα." Δευτ. 8:18

Όπως δηλώνει αυτό το εδάφιο, o Κύριος μας δίνει πλούτη για να στερεώσουμε τη διαθήκη Του και να βοηθάμε και άλλους. Η διάδοση του Ευαγγελίου κοστίζει τόσο σε προσωπικό αγώνα, όσο και σε χρήματα.

Ο σκοπός της ευημερίας του Θεού στη ζωή μας είναι να μπορούμε να είμαστε ευλογία για τους άλλους. Προτού μπορέσουμε να είμαστε ευλογία, πρέπει να είμαστε ευλογημένοι (Γένεση 12:2). Αν δεν είμαστε εγωιστές και φιλήδονοι με τα πλούτη μας, τότε ο πλούτος μπορεί να είναι ένα υπέροχο εργαλείο στα χέρια μας. To χρήμα δεν είναι κακό. Η φιλαργυρία όμως είναι:

"Επειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες." A'Τιμ. 6:10

O Διάβολος έχει καταφέρει να σπείρει την πλάνη του πάνω σε αυτό το θέμα σε πολλούς Χριστιανούς. Πρώτα με την εντύπωση της ψευδο-ταπεινοφροσύνης, ότι δηλαδή μένω φτωχός και ταπεινός, και δεύτερον με την ψευδές ευαγγέλιο της ευημερίας, το οποίο υπόσχεται την εύκολη ζωή μέσω της πλατιάς οδού που οδηγεί στην απώλεια και όχι την άφθονη ζωή μέσω της στενής οδού που υπόσχεται ο Ιησούς μας.

Ο Κύριός μας επάνω στο σταυρό έγινε φτωχός για να είμαστε εμείς πλούσιοι σε όλα (και σε πνευματικές ευλογίες αλλά και σε υλικές). Πήρε πάνω Του την κατάρα της φτώχιας και μας ευλόγησε με ευημερία και με άφθονη ζωή.

"επειδή, ξέρετε τη χάρη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ότι, ενώ ήταν πλούσιος, έγινε για σας φτωχός, για να γίνετε εσείς πλούσιοι με τη φτώχεια εκείνου." B' Κορ. 8:9

Πάρε την απόφαση και αποτίναξε από πάνω σου τον ζυγό της θρησκείας-θρησκοληψίας που σε κρατά υπόδουλο τόσα χρόνια. Πίστεψε στις υποσχέσεις Του που είναι "Ναι και Αμήν" και μην αφήνεις τις καταστάσεις και τις προσωρινές θλίψεις που βιώνεις να παίρνουν τα μάτια σου μακρυά από Εκείνον.

Αμήν;

Θανατοφοβία: Όργανο χειραγώγησης λαών

 Από Αργύρης Σιμώνης

Δεν ήξερα μέχρι πρόσφατα ότι υπήρχε ο όρος "θανατοφοβία" που είναι μάλιστα και ιατρικός όρος και ορίζεται ως εξής:

Η θανάτια αγωνία (θανατοφοβία) είναι το άγχος που προκαλείται από τις σκέψεις του θανάτου. Το άγχος αυτό ορίζεται ως μια "αίσθηση του φόβου, ανησυχίας ή άγχους όταν κάποιος σκέφτεται τη διαδικασία του θανάτου, ή την παύση της ύπαρξης." ~ Πηγή Wikipedia

Νομίζω αυτός ο ορισμός είναι αρκετά ολοκληρωμένος και κατατοπιστικός. Θα ασχοληθώ με δύο βασικά θέματα:

1. Τί προκαλεί αυτόν τον φόβο και το άγχος;

2. Ο φόβος γίνεται εργαλείο χειραγώγησης ολόκληρων λαών.

- Φόβος για το άγνωστο

Αυτό είναι το σύνδρομο του "σκοτεινού δωματίου". Φοβάσαι όταν βρίσκεσαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς φως, επειδή δεν μπορείς να δεις τι υπάρχει γύρω σου, αλλά μόλις ανάψεις το φως ο φόβος φεύγει επειδή μπορείς και βλέπεις.

- Φόβος του χάσιμου ελέγχου.

Όσο ζεις έχεις τον έλεγχο στο τιμόνι της ζωή σου, αλλά με το θάνατο τα πράγματα αλλάζουν.

- Φόβος για αυτούς που αφήνουμε πίσω.

Με τον φυσικό θάνατο, θα χωριστούμε από τους αγαπημένους μας στη Γη για λίγο. Αν είναι επίσης Χριστιανοί, ξέρουμε ότι ο χωρισμός θα είναι σαν μια σύντομη ριπή οφθαλμού σε σύγκριση με την αιωνιότητα που θα περάσουμε μαζί τους στον Παράδεισο.

- Φόβος της διαδικασίας του θανάτου.

Κανείς δεν ξέρει πώς θα πεθάνει. Γρήγορα και ανώδυνα στον ύπνο του;

Μια μακρά, παρατεταμένη ασθένεια μπορεί να είναι τρομακτική. Εάν γνωρίζουμε, π.χ. εάν έχουμε διαγνωστεί με μια ανίατη ασθένεια, μπορεί να είναι εξίσου τρομακτικό.

Στα χέρια ανθρώπων με εξουσία που δεν έχουν ούτε φόβο Θεού ούτε ηθικούς φραγμούς, ο φόβος του θανάτου μπορεί να γίνει όπλο χειραγώγησης ολόκληρων λαών. Καθημερινά βλέπουμε ότι οι περισσότερες καμπάνιες και συζητήσεις στα ΜΜΕ έχουν σαν κύριο θέμα τους το εξής:

"Μείνε στο σπίτι σου γιατί αν βγεις θα αρρωστήσεις και θα πεθάνεις.

Πρέπει να κάνεις το εμβόλιο που θα σου δώσω για να μην πεθάνεις."

Όπως καταλαβαίνετε, αν αυτό το ακούς κάθε μέρα και όλη μέρα, θα σου γίνει εμμονή και ψύχωση και ο φόβος θα γίνει καθημερινό σου μαρτύριο. Αυτό είναι αρκετό για να έχουν αυτοί οι επιτήδειοι μια κοινωνία υποταγμένη και δουλική. Πώς λοιπόν το αντιμετωπίζουμε αυτό;

Ακόμα και αν όλα τα παραπάνω ισχύουν, ο θάνατος είναι μόνο για μια στιγμή. Μια στιγμή που όλοι θα περάσουμε. Και όταν τελειώσει αυτή η στιγμή, μπορούμε να διεκδικήσουμε αυτό που λέει ο απόστολος Παύλος:

"Επειδή, το πολίτευμά μας είναι στους ουρανούς, απ' όπου και προσμένουμε Σωτήρα, τον Κύριο Ιησού Χριστό·

ο οποίος θα μετασχηματίσει το σώμα τής ταπείνωσής μας, ώστε να γίνει σύμμορφο με το σώμα τής δόξας Του, σύμφωνα με την ενέργεια με την οποία μπορεί και να υποτάξει τα πάντα στον εαυτό του." Φιλ. 3:20-21

Δείτε και τί άλλο λέει ο Παύλος:

"επειδή, σε μένα το να ζω είναι ο Χριστός, και το να πεθάνω είναι κέρδος." Φιλ. 1:21

Ο φόβος του θανάτου αναγκάζει τους ανθρώπους να συμβιβάσουν τις πεποιθήσεις τους και τους φέρνει σε δουλεία

"και να ελευθερώσει εκείνους, όσους εξαιτίας τού φόβου τού θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία." Εβρ. 2:15

Η κατανόηση ότι ο θάνατος οδηγεί τον πιστό σε μια κατάσταση που είναι απείρως καλύτερη από τη ζωή εδώ στη γη, σβήνει κάθε φόβο και επιτρέπει στους πιστούς να ενεργούν σύμφωνα με τις οδηγίες του Κυρίου, ανεξάρτητα από τις συνέπειες. Ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Είναι μόνο η αρχή για όσους πιστεύουν στον Χριστό. Με τον φυσικό θάνατο δεν παύεις να υπάρχεις. Απλά αλλάζεις κατοικία:

"Έχοντας, λοιπόν, πάντοτε το θάρρος, και ξέροντας, ότι ενόσω κατοικούμε μέσα στο σώμα, κατοικούμε μακριά από τον Κύριο·

(επειδή, περπατάμε με βάση την πίστη, όχι με βάση τα όσα βλέπουμε)·

έχουμε, όμως, θάρρος, και επιθυμούμε να αναχωρήσουμε μάλλον από το σώμα, και να κατοικήσουμε κοντά στον Κύριο." B'Κορ. 5:6-8

Η παγκόσμια εξάπλωση του φόβου του θανάτου υποδουλώνει την ανθρωπότητα, η οποία οδηγείται στο να ζήσει άθλιες καταστάσεις αντί να αντιμετωπίσει το θάνατο. Μόνο οι Χριστιανοί, που καταλαβαίνουν αληθινά ότι το κεντρί του θανάτου έχει αφαιρεθεί (Α' Κορ. 15:55-57), είναι ελεύθεροι από το μαρτύριο που φέρνει ο φόβος του θανάτου (Α' Ιωάν. 4:18). Ένα άτομο που δεν φοβάται πλέον τον θάνατο δεν μπορεί ούτε να εκφοβιστεί, ούτε να χειραγωγηθεί. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την γνώση που έρχεται από τη μελέτη του Λόγου του Θεού.

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

Συγχώρεση - Η υπερδύναμη που σπάει δεσμά

 Από Αργύρης Σιμώνης

"Τότε, αφού τον πλησίασε ο Πέτρος, είπε: Κύριε, πόσες φορές αν ο αδελφός μου αμαρτήσει σε μένα, θα τον συγχωρήσω; Μέχρι επτά φορές; Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Δεν σου λέω μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι 70 φορές επτά." Ματθ. 18:21-22

Ο Πέτρος νόμιζε ότι ήταν αρκετά γενναιόδωρο το να συγχωρήσεις κάποιον 7 φορές, αλλά ο Ιησούς ανέβασε τον πήχη πολύ περισσότερο, στις 490 φορές! Αυτό βέβαια που εννοούσε ήταν ότι η συγχώρεση δεν έχει όριο και πρέπει να βαδίζουμε συνεχώς με καρδιά συγχώρεσης. Κάποιοι ίσως να μην τη λάβουν, αλλά εμείς σαν Χριστιανοί πρέπει να είμαστε πάντα πρόθυμοι να την προσφέρουμε. 

Μελετώντας την παραβολή του Ιησού με τον βασιλιά, που θέλησε να εξετάσει τους λογαριασμούς του με τους δούλους του (Ματ. 18:23-35) μπορούμε να βρούμε πολλά διδάγματα επάνω στο θέμα της συγχώρεσης.

Εκείνες τις μέρες δεν μπορούσες να δηλώσεις χρεωκοπία όπως γίνεται σήμερα. Αν δεν μπορούσες να πληρώσεις το χρέος σου, πουλούσαν τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου και όλα τα υπάρχοντά σου, και εσύ κατέληγες είτε σκλάβος, είτε στη φυλακή. Και αν τα υπάρχοντά σου δεν ήταν αρκετά να καλύψουν το χρέος, έμενες στη φυλακή για όλη σου τη ζωή. 

Όταν λοιπόν ο βασιλιάς ανακάλυψε το χρέος του υπηρέτη του, αυτός έκανε το μοναδικό πράγμα που του είχε απομείνει:

"Καθώς, λοιπόν, ο δούλος, έπεσε στα πόδια του, τον προσκυνούσε, λέγοντας: Κύριε, μακροθύμησε σε μένα, και θα σου τα αποδώσω όλα." Ματθ. 18:26

Κοιτάξτε την αντίδραση του Βασιλιά:

"Και επειδή ο κύριος εκείνου τού δούλου τον σπλαχνίστηκε, τον άφησε ελεύθερο, του χάρισε μάλιστα και το δάνειο." Ματθ. 18:27

Το χρέος που όφειλε ο υπηρέτης ήταν 10.000 τάλαντα. Με μια μελέτη που έκανα, σε σημερινή αξία θα αναλογούσαν περίπου με 6,5 δισ. ευρώ! Όπως καταλαβαίνετε, ήταν αδύνατο να πληρωθεί ένα τέτοιο χρέος, γι' αυτό και του το χάρισε.

Ένα παρόμοιο χρέος είχαμε και εμείς: Το χρέος της αμαρτίας μας, το οποίο μπορούσε να ξεπληρωθεί μόνο με το αίμα του Κυρίου μας. 

Στην παραβολή υπάρχει και μια σοβαρή προειδοποίηση. Βλέπουμε ότι ο υπηρέτης παρ' όλο που του συγχωρέθηκε ένα τόσο μεγάλο χρέος, από τη μεριά του δε συγχώρησε το μικρό χρέος του συνδούλου του. Όταν μένουμε σε ασυγχωρησία παραδινόμαστε στους βασανιστές (Ματ.18:34) Επιτρέπουμε δηλαδή στον διάβολο να έρθει με κάθε λογής κακό στη ζωή μας. Κατάθλιψη, φόβο, ασθένεια, φτώχια και πολλά άλλα. 

Η συγχώρεση είναι επιλογή και όχι συναίσθημα! 

"Και αν επτά φορές την ημέρα αμαρτήσει σε σένα, και επτά φορές την ημέρα επιστρέψει σε σένα, λέγοντας: Μετανοώ, θα τον συγχωρήσεις. 

Και οι απόστολοι είπαν στον Κύριο: Αύξησέ μας την πίστη." Λουκ. 17:4-5

Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει εδώ. Μόλις ο Ιησούς μιλά για συγχώρεση, οι μαθητές Του ζητούν να τους αυξήσει την πίστη. Είχαν παρευρεθεί σε τόσα υπέροχα θαύματα που έκανε ο Κύριος μπροστά τους, και όμως αυτό δεν τους ενέπνευσε ποτέ να ζητήσουν μεγαλύτερη πίστη. 

Πραγματικά, το να περπατάμε με αγάπη και συγχώρεση ο ένας με τον άλλο χρειάζεται πίστη! Η ασυγχωρησία δεν πληγώνει τον άλλον, αλλά εσένα που την κρατάς. Είναι σαν να πίνεις δηλητήριο για να βλάψεις κάποιον. Πάρε την σωστή απόφαση και ο Κύριος θα σε βοηθήσει να το κάνεις και πράξη. 

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:

Βιβλική επίλυση διαφορών με άλλους - Eκκλησιαστική πειθαρχία

  Από Αργύρης Σιμώνης

Ο Κύριος μας δίνει έναν πολύ ωραίο οδηγό επίλυσης διαφορών ή διαφωνιών με άλλους, που όμως σπάνια ακολουθείται:

"Και αν ο αδελφός σου αμαρτήσει σε σένα, πήγαινε, και έλεγξέ τον, ανάμεσα σε σένα και σ' αυτόν, μόνον· αν σε ακούσει, κέρδησες τον αδελφό σου·

αν, όμως, δεν ακούσει, πάρε μαζί σου ακόμα έναν ή δύο, για να επιβεβαιωθεί κάθε λόγος από το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων.

Και αν τους παρακούσει, πες το στην εκκλησία· αλλά, αν και την εκκλησία παρακούσει, ας είναι σε σένα σαν τον εθνικό ή τον τελώνη." Ματθ. 18:15-17

Το πρώτο βήμα, που δίνεται στο εδάφιο 15, είναι να πάμε απευθείας σε εκείνους με τους οποίους έχουμε το πρόβλημα. Αντί αυτού όμως πολλές φορές πηγαίνουμε σε άλλους για να παραπονεθούμε. Έτσι, γινόμαστε ένα εργαλείο στα χέρια του διαβόλου για να διαδώσει την προσβολή και να μολύνει και άλλους με τη διαμάχη αυτή:

"επειδή, όπου υπάρχει φθόνος και φιλονικία, εκεί είναι ακαταστασία, και κάθε αχρείο πράγμα." Ιακ. 3:16

Σε περίπτωση που δεν βγει άκρη στο πρώτο βήμα, είναι σοφό να πάρουμε μαζί μας δυο άλλους ανθρώπους που μπορούν να είναι αντικειμενικοί, που θα ακούσουν και τις δύο πλευρές του θέματος και θα καταλήξουν σε μια αμερόληπτη κρίση.

Εάν αυτό δεν λύσει τη σύγκρουση ή δεν φέρει το άτομο σε μετάνοια, τότε το πρόβλημα πρέπει να τεθεί ενώπιον ολόκληρης της εκκλησίας. Αυτή η ομαδική πίεση είναι πολύ αποτελεσματική, ειδικά αν το άτομο που πειθαρχείται αγαπά και σέβεται πραγματικά τους άλλους στην εκκλησία.

Αν και πάλι δεν υπάρχει μετάνοια, τότε το τελευταίο βήμα είναι ολόκληρη η εκκλησία να μεταχειριστεί το άτομο που βρίσκεται σε απείθεια όπως σε ένα άτομο που είναι στον κόσμο μακρυά από τον Θεό. Αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάμε να το αγαπούμε. Καλούμαστε να αγαπούμε όλους τους ανθρώπους. Σημαίνει όμως ότι δεν συναναστρεφόμαστε μαζί τους, έτσι ώστε το άτομο να ντραπεί και να μετανοήσει.(Α' Κορινθίους 5:9-11 και Β' Θεσσαλονικείς 3:14-15)

Ο Παύλος μας δίνει οδηγία και για το τελευταίο βήμα που παίρνουμε, όταν το άτομο συνεχίζει να απειθεί ακόμα και μπροστά στον έλεγχο ολόκληρης της Εκκλησίας:

"να παραδώσετε τον άνθρωπο αυτού τού είδους στον σατανά για όλεθρο της σάρκας, ώστε το πνεύμα του να σωθεί κατά την ημέρα τού Κυρίου Ιησού." 1Κορ. 5:5

Η παράδοση αυτού του ανθρώπου στον Σατανά για την καταστροφή της σάρκας του ήταν το τελευταίο βήμα στην εκκλησιαστική πειθαρχία. Υπάρχουν δύο άλλοι άνδρες τους οποίους ο Παύλος παρέδωσε στον Σατανά για αυτόν τον σκοπό (Α' Τιμόθεο 1:20).

"από τους οποίους είναι ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος, που τους παρέδωσα στον σατανά, για να μάθουν να μη βλασφημούν." 1Τιμ. 1:20

Εδώ καθαρά γίνεται απόσυρση τη μεσολάβησής μας για λογαριασμό άλλων, για τη προστασία τους δηλαδή, προς διατήρηση των αμαρτιών τους σε αυτούς. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζουν να θερίζουν αυτό που έχουν σπείρει επειδή δεν ακυρώνουμε τις δραστηριότητες του Σατανά μέσω των προσευχών μας. 

Το να παραδίδουμε ανθρώπους στον Σατανά δεν σημαίνει ότι τους καταδικάζουμε στην κόλαση, ούτε σημαίνει ότι θα πεθάνουν σωματικά.

Είναι κάτι που πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή και σαν μοναδικό σκοπό έχει το μάθημα αυτό να τους φέρει στα συγκαλά τους. 

Η πρακτική αυτή μας εξηγεί ο Παύλος ότι έχει να κάνει με την πειθαρχία μέσα στην Εκκλησία και για να έχει αποτέλεσμα πρέπει να γίνεται με τη συμμετοχή όλων. Στο τέλος όμως η Εκκλησία αγκαλιάζει ξανά και παρηγορεί τον μετανοημένο:

"Είναι αρκετό σ' αυτόν αυτή η επίπληξη που γίνεται από τους περισσότερους. Ώστε, το αντίθετο, πρέπει μάλλον να τον συγχωρήσετε, και να τον παρηγορήσετε, ώστε αυτόν τον άνθρωπο να μη τον καταπιεί η υπερβολική λύπη. Γι' αυτό, σας παρακαλώ βεβαιώστε σ' αυτόν την αγάπη σας." 2Κορ. 2:6-8

Αυτός άλλωστε είναι και ο απώτερος σκοπός της πρακτικής αυτής. Nα φέρει το άτομο σε μετάνοια.

Το μόνο ατομικό παράδειγμα που αναφέρεται στη Γραφή είναι στην 1Τιμ. 1:20, όπου ο Παύλος το κάνει στον Υμέναιο και τον Αλέξανδρο "για να μάθουν να μη βλασφημούν."

Όλη αυτή η εκκλησιαστική πειθαρχία εξαρτάται από το αν η εκκλησία είναι μια εκκλησία που προσεύχεται, αγαπά και είναι υγιής. Εάν σε μια εκκλησία δεν υπάρχει αγάπη μεταξύ των μελών της, η απόσυρση της συναναστροφής δεν έχει νόημα. Σε ένα άτομο δεν θα λείψει αυτό που δεν υπήρχε ποτέ. Επίσης, η απόσυρση της μεσιτείας μας για έναν αδελφό ή αδελφή, όπως όταν τον παραδίδουμε στον Σατανά, δεν έχει νόημα αν δεν έχουμε προσευχηθεί για αυτό το άτομο εξαρχής.

Στο τέλος επικρατεί η αγάπη και η συγχώρεση!