Από Αργύρης Σιμώνης
Στο μήνυμα της προηγούμενης Κυριακής μίλησα για την κατά χάριν δικαίωσή μας, για τα έργα του Νόμου και για τα έργα της πίστης και εξήγησα την διαφορά τους.
Σήμερα θα μιλήσω για τη συνείδηση του ανθρώπου, για το πώς οι τύψεις και οι ενοχές την επηρεάζουν, τον καυτηριασμό της συνείδησης, αλλά και τον καθαρισμό της συνείδησης από πονηρά έργα.
Εδώ φυσικά το πνεύμα της θρησκοληψίας κατέχει την πρώτη θέση της κατάταξης στο πρόβλημα αυτό.
Παραθέτω την έννοια της συνείδησης:
"Συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα ενός οργανισμού η οποία του επιτρέπει, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του και να έχει το δυνατόν την αίσθηση της «θέσης» και της σημασίας του στον κόσμο καθώς και του αντίκτυπου των πράξεών του."
~ Πηγή: Βικιπέδια
---------------------------
Στην προς Ρωμαίους επιστολή ο απόστολος Παύλος γράφει:
"Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.
Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους· για τον λόγο ότι, ο Θεός το φανέρωσε σ' αυτούς.
Δεδομένου ότι, τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι." Ρωμ. 1:18-20
Ο σκοπός του Παύλου στα τρία παραπάνω εδάφια ήταν να εξηγήσει γιατί το Ευαγγέλιο είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία που μίλησε λίγο πριν στο εδάφιο 16. Το πρόβλημα ήταν ότι τότε, όπως και σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι πίστευαν ότι ο τρόπος για να έρθει κάποιος στον Θεό ήταν οι ενοχές και ο φόβος της κόλασης. Οι άνθρωποι αμφέβαλλαν ότι τα καλά νέα του Παύλου για την αγάπη του Θεού θα ήταν αρκετά για να προκαλέσουν μετάνοια.
Επομένως, ο Παύλος άρχισε να αποδεικνύει ότι κάθε άτομο έχει ήδη μια ενστικτώδη γνώση της οργής του Θεού ενάντια στην αμαρτία του.
~~ Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε την οργή του Θεού. Ο Θεός το έχει κάνει ήδη. Δεν χρειάζεται να είσαι χριστιανός για να γνωρίζεις ότι ο φόνος, το ψέμα και η κλεψιά για παράδειγμα δεν είναι σωστά. ~~
Στη Ρωμαίους 1:18-20, ο Παύλος μας δείχνει ότι ο Θεός αποκαλύφθηκε σε ΟΛΗ την ανθρωπότητα. Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε επίσης ότι ο Θεός αποκαλύφθηκε σε ΟΛΟΥΣ μέσω της φύσης:
"Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα τού Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργο των χεριών του. Η ημέρα προς την ημέρα εκφράζει λόγο, και η νύχτα προς τη νύχτα αναγγέλλει γνώση.
Δεν υπάρχει λαλιά ούτε λόγος, που η φωνή τους δεν ακούγεται." Ψαλμοί 19:1-3
Ο απόστολος Παύλος μας περιγράφει ότι υπάρχει μια διαίσθηση, μια αποκάλυψη του Θεού μέσα σε κάθε άτομο. Αυτή η ενστικτώδης γνώση που έχει δοθεί σε όλους μας λέγεται συνείδηση και το εξηγεί παρακάτω:
"Επειδή, όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση τους εκείνα που ανήκουν στον νόμο, αυτοί, ενώ δεν έχουν νόμο, οι ίδιοι είναι νόμος στον εαυτό τους·
οι οποίοι δείχνουν το έργο τού νόμου να είναι γραμμένο μέσα στις καρδιές τους, έχοντας τη συνείδησή τους να συμμαρτυρεί, και τους λογισμούς να κατηγορούν ή και να απολογούνται αναμεταξύ τους" Ρωμ. 2:14-15
--------------------------
Δείτε τώρα τι διαβάζουμε στην προς Εβραίους επιστολή:
"Πόσο μάλλον το αίμα τού Xριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα, στο να λατρεύετε τον ζωντανό Θεό;"
Εβρ. 9:14
Η πιο συνηθισμένη ερμηνεία αυτού του εδαφίου είναι ότι μιλάει για τις πράξεις εκείνες της αμαρτίας που προκαλούν ενοχές. Αυτό όμως μπορεί επίσης να εφαρμοστεί και στη θρησκόληπτη αντίληψη ότι όσο καλύτερες επιδόσεις έχουμε στο να κάνουμε το καλό, τόσο περισσότερο αγαπητοί και αποδεκτοί γινόμαστε από τον Θεό.
Κάτι τέτοιο όμως ΔΕΝ ισχύει. Χωρίς την πνευματική μας αναγέννηση δεν μπορούμε να έχουμε σχέση με τον Θεό. Αυτό είπε ο Κύριος στον Νικόδημο:
"... Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού."
Ιωάν. 3:3
Με άλλα λόγια, αν θέτουμε όλη μας την εμπιστοσύνη στα καλά μας έργα, πέφτουμε στην παγίδα των ΝΕΚΡΩΝ έργων.
Προσέξτε αυτό που λέει ότι η συνείδησή μας είναι που πρέπει να καθαριστεί από αυτά τα νεκρά έργα. Η συνείδηση είναι ένα κομμάτι μέσα μας που μας δικαιολογεί ή μας κατηγορεί.
Το διαβάσαμε αυτό στη Ρωμ. 2:15, όπου εκεί ο Παύλος περιγράφει την ενοχή που παράγει η συνείδησή μας όταν κάνουμε κάτι λάθος ή την αυτοδικαίωση που παράγει η συνείδησή μας όταν κάνουμε το σωστό.
Χρειάζεται να καθαριστούμε και από τις δύο αυτές λειτουργίες της συνείδησης, που οι Γραφές ονομάζουν πονηρή συνείδηση:
"ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση,
Εβρ. 10:22
Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό;
Το κάνουμε εστιάζοντας την προσοχή μας στον Θεό μέσω της προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής και της κοινωνίας με άλλους πιστούς. Ερχόμαστε μπροστά στον Κύριο σύμφωνα με αυτό που είμαστε εν Χριστώ και όχι με αυτοδικαίωση, με αυτό δηλαδή που πετυχαίνουμε με τις δικές μας δυνάμεις.
~~ Η απόλυτη εμπιστοσύνη και βεβαίωση μέσα στην καρδιά μας πρέπει να βασίζεται σε αυτό που έχει κάνει ο Ιησούς για εμάς και όχι σε αυτό που έχουμε κάνει εμείς για Εκείνον. ~~
Μπορούμε να είμαστε όσο κοντά θέλουμε στον Θεό, επειδή δεν είναι Αυτός που αποχωρίζεται από εμάς, αλλά εμείς από Αυτόν και αυτό είναι κάτι που προέρχεται από τις ένοχες συνειδήσεις μας.
Παρατηρήστε επίσης ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά για ομολογία αμαρτίας ή εξιλέωση για την αμαρτία σε αυτό το απόσπασμα από την Εβραίους που διάβασα. Η εξιλέωση της αμαρτίας έχει ήδη τακτοποιηθεί από τον Ιησού με τη σταυρική Του θυσία. Έχουμε αγιαστεί και τελειοποιηθεί για πάντα:
"Mε το οποίο θέλημα είμαστε αγιασμένοι διαμέσου τής προσφοράς τού σώματος του Iησού Xριστού, που έγινε μία φορά για πάντα. Eπειδή, με μία προσφορά τελειοποίησε για πάντα αυτούς που αγιάζονται."
Εβρ. 10:10,14
Δεν χρειάζεται πια επί πλέον προσφορά για την αμαρτία:
"Kαι όπου υπάρχει άφεση τούτων, δεν υπάρχει πλέον προσφορά για αμαρτία."
Εβρ. 10:18
~~ Το μόνο εμπόδιο για να εισέλθουμε στην παρουσία του Θεού είναι ο μη ανακαινισμένος νους μας που δεν κατανοεί το πραγματικό μέγεθος της λύτρωσής μας και επιτρέπει σε μια κακή συνείδηση να μας καταδικάζει. ~~
Εδώ να υπογραμμίσω ότι αν υπάρχει κακή συνείδηση, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και καλή συνείδηση .
Ανακαινίζοντας λοιπόν το νου μας με το λόγο του Θεού (Ρωμ. 12:2), μας αποκαλύπτεται η αλήθεια για το ποιοί είμαστε εν Χριστώ. Έτσι αποτινάζουμε από επάνω μας τις τύψεις που ο διάβολος μας βάζει όταν παραστρατήσουμε, ακόμα και από τις τύψεις που προέρχονται από την ίδια μας την καρδιά που μας κατακρίνει, επειδή έτσι μάθαμε στο νομικίστικο περιβάλλον που γαλουχηθήκαμε.
~~ Μετανοώντας με ειλικρίνεια στην καρδιά, καθαρίζουμε τις συνειδήσεις μας από νεκρά έργα, ώστε να μπορούμε να υπηρετούμε τον ζωντανό Θεό. ~~
Και ο Κύριος υπόσχεται:
"Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία."
Α΄ Ιωάν. 1:9
------------------------------
Ο καθαρισμός της συνείδησής μας από πονηρά έργα είναι ο Βιβλικός τρόπος που πρέπει να εφαρμόζουμε για να απαλλαγούμε από τύψεις και ενοχές. Υπάρχει όμως λόγος που ο Θεός επιτρέπει τη συνείδησή μας να μας κατακρίνει. Και θα σας πω ένα παράδειγμα:
Ο βιαστής, ο παιδόφιλος και ο εγκληματίας, ΠΡΕΠΕΙ να κατακρίνονται από τη συνείδησή τους και να νοιώθουν τύψεις και ενοχές για αυτό που κάνουν. Κάποιοι όμως φτάνουν στο σημείο να καυτηριάσουν τη συνείδησή τους. Δείτε τι γράφει ο Παύλος στον Τιμόθεο:
"Το Πνεύμα, μάλιστα, λέει με σαφήνεια, ότι στους έσχατους καιρούς μερικοί θα αποστατήσουν από την πίστη, προσέχοντας σε πνεύματα πλάνης και σε διδασκαλίες δαιμονίων, διαμέσου τής υπόκρισης ψευδολόγων, που έχουν τη συνείδησή τους ΚΑΥΤΗΡΙΑΣΜΕΝΗ." Α'Τιμ. 4:1-2
Η αποστασία είναι σημείο των εσχάτων καιρών. Ο Παύλος προειδοποιεί να μην εξαπατηθούμε:
"Επειδή, το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται" Β' Θεσ. 2:7
Αν και η προέλευση της ψευδούς διδασκαλίας προέρχεται από αυτά τα δαιμονικά πνεύματα, ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι αυτοί που ο διάβολος χρησιμοποιεί για να διαδώσουν τις διδασκαλίες αυτές. Άνθρωποι υποκριτές, που έχουν καυτηριάσει τη συνείδησή τους και μιλούν εμπνευσμένοι από δαιμόνια.
Ο καυτηριασμός της συνείδησης ΔΕΝ γίνεται μέσα σε μια νύχτα. Είναι μια μακροχρόνια διαδικασία που διενεργείται σε στάδια.
Με τον ίδιο τρόπο που έφτιαχναν τις λαμπάδες στα παλιά χρόνια βουτώντας επανειλημμένα το φυτίλι μέσα σε λιωμένο κερί, έτσι και η καρδιά σκληραίνει κάθε φορά που κάποιος αμαρτάνει.
Όσοι πέφτουν σε αμαρτία και αμετανόητοι συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια, η καρδιά τους σιγά σιγά σκληραίνει, χάνεται η ευαισθησία τους στο να ακούν τη φωνή του Θεού και όταν αυτή η σκληρότητα φτάσει στο απροχώρητο συμβαίνει κάτι τραγικό:
"Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε ΑΔΟΚΙΜΟΝ ΝΟΥ, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει·" Ρωμ. 1:28
~~ Ξέρετε τι είναι αυτός ο αδόκιμος νους για τον οποίον μιλάει ο Παύλος εδώ; Είναι αυτή η κατάσταση που έρχεται κάποιος όταν έχει καυτηριάσει τη συνείδησή του σε τέτοιο βαθμό, που κάνει το κακό και δεν του καίγεται καρφί! Εκεί είναι που ο Θεός τον παραδίδει σε αδόκιμο νου, δηλαδή αποτραβάει τον έλεγχο του Αγίου Πνεύματος και αφήνει τον άνθρωπο αυτόν εντελώς στην τύχη του. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε αφήσει ο Θεός στην τύχη σου. Δεν υπάρχει επιστροφή! ~~
Γι' αυτό λοιπόν είναι πολύ σημαντικό, ειδικά στους πονηρούς καιρούς που ζούμε, να εξετάζουμε τα πάντα κάτω από το φως των Γραφών με συνείδηση και φόβο Θεού για να μην παρασυρόμαστε από κάθε άνεμο πλάνης και εκφοβισμού.
------------------------------
Ξέρετε όμως ποια είναι τα καλά νέα;
"ΔΕΝ υπάρχει, λοιπόν, τώρα ΚΑΜΙΑ κατάκριση για εκείνους που είναι στον Ιησού Χριστό, αυτούς που δεν περπατούν σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα." Ρωμ. 8:1
Όσοι λοιπόν έχουμε δεχτεί τον Χριστό, σαν καινούρια κτίσματα (Β'Κορ. 5:17) συνεχίζουμε να είμαστε ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ακόμα και όταν αμαρτήσουμε. Γι' αυτό δεν πρέπει να αφήνουμε καμία κατηγορία να μας αγγίζει. Και όπως αναφέρει ο Ιωάννης στην επιστολή του:
"Αν πούμε ότι δεν έχουμε αμαρτία, εξαπατούμε τον εαυτό μας και η αλήθεια δεν υπάρχει μέσα μας." Α' Ιωάν. 1:8
"Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι ΠΙΣΤΟΣ και ΔΙΚΑΙΟΣ ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από ΚΑΘΕ αδικία." Α' Ιωάν. 1:9
Κάθε φορά λοιπόν που θα πέσουμε σε κάποιο παράπτωμα, δεν προσπαθούμε να κρυφτούμε από την παρουσία του Θεού όπως έκανε ο Αδάμ επειδή ντράπηκε, αλλά τί κάνουμε;
"Πλησιάζουμε με παρρησία στον θρόνο τής χάρης, για να πάρουμε ΕΛΕΟΣ, και να βρούμε ΧΑΡΗ προς βοήθεια σε καιρό ανάγκης." Εβρ. 4:16
Αυτά είναι τα καλά νέα του Χριστού μας. Αμήν!
Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας:
