H παραβολή των δέκα παρθένων

 Από Αργύρης Σιμώνης

Στην παραβολή των δέκα παρθένων (Ματ. 25:1-13) ο Ιησούς μας δίνει μια πολύ σοβαρή προειδοποίηση. Για να καταλάβουμε όμως τη συγκεκριμένη παραβολή, πρέπει να μπούμε στο πνεύμα που ο Κύριος μιλάει και να δούμε τι είπε λίγο πριν (ο φρόνιμος δούλος) αλλά και μετά την παραβολή αυτή (τα τάλαντα).

Από το προηγούμενο κεφάλαιο (Ματ. 24:42-51) ο Ιησούς υποδεικνύει την ανάγκη να είμαστε έτοιμοι για την επιστροφή Του. Όπως ο κλέφτης έρχεται σε ανύποπτο χρόνο όταν κανείς δεν είναι προετοιμασμένος, έτσι και ο Κύριος θα επιστρέψει σε μια εποχή που οι άνθρωποι δεν Τον αναζητούν. Γι' αυτό ο Θεός μας έδωσε στο Λόγο Του τα σημάδια των έσχατων καιρών για να μας βοηθήσει να είμαστε προετοιμασμένοι και μας προφήτευσε ότι τότε θα υπάρχει μια κατάσταση απάθειας: 

"Και επειδή η ανομία θα πληθύνει, η αγάπη των πολλών θα ψυχρανθεί." Ματθ. 24:12

Αυτή η απάθεια θα τείνει να αποκοιμίσει ακόμα και τους πιστούς αν δεν προσέχουμε τα λόγια Του. Έτσι έγινε και την εποχή του Νώε, όπου οι άνθρωποι αρνήθηκαν να προετοιμαστούν για τον επερχόμενο κατακλυσμό επειδή ήταν απορροφημένοι με τα δικά τους:

"Επειδή, όπως στις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό έτρωγαν και έπιναν, νυμφεύονταν και νύμφευαν, ως την ημέρα κατά την οποία ο Νώε μπήκε μέσα στην κιβωτό·

και δεν κατάλαβαν, μέχρις ότου ήρθε ο κατακλυσμός, και τους σήκωσε όλους· έτσι θα είναι και η παρουσία τού Υιού τού ανθρώπου·" Ματθ. 24:38-39

Η παραβολή των δέκα παρθένων συνεχίζει ξεκάθαρα το μάθημα σχετικά με την ανάγκη να είμαστε έτοιμοι για την επιστροφή του Κυρίου. Όπως και με τις πέντε ανόητες παρθένες, όσοι δεν είναι έτοιμοι δεν θα έχουν χρόνο να προετοιμαστούν αφού έρθει ο Κύριος. Δεν θα υπάρξουν δεύτερες ευκαιρίες. Αυτή η παραβολή, μαζί με τις άλλες τρεις σε αυτήν την ομιλία, διδάσκει επίσης ότι ο Κύριος θα κάνει έναν διαχωρισμό. Δεν θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών όλοι όσοι φωνάζουν σε Αυτόν, "Κύριε, Κύριε" (Ματθαίος 7:21).

Ας δούμε λίγο τους συμβολισμούς και το μάθημα που μας διδάσκει ο Κύριος μέσα από την παραβολή αυτή:

Εδώ απεικονίζεται ότι οι μισοί όσων αναζήτησαν τον Κύριο

δεν Τον βρήκαν, που σημαίνει ότι πολλοί είναι αυτοί που θα καταλήξουν στην απώλεια με την έλευση του Κυρίου:

"Μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ' αυτή." Ματθ. 7:13

Οι φρόνιμες παρθένες πήραν επιπλέον λάδι μαζί τους δείχνοντας ότι ήταν έτοιμες να περιμένουν όσο χρειαστεί για τον γαμπρό. Η εφαρμογή για εμάς είναι ότι πρέπει να σταθούμε όσο χρειαστεί χωρίς να βάζουμε όρια στο να υπηρετούμε τον Κύριο.

Σε κάποια στιγμή τις πήρε ο ύπνος. Ο ύπνος χρησιμοποιείται συχνά συμβολικά για τον θάνατο. Με τη λογική αυτή, αυτές οι παρθένες περιγράφουν όλη την ανθρωπότητα. Όλοι θα κοιμηθούμε ή θα πεθάνουμε και μετά θα εμφανιστούμε ενώπιον του Κυρίου:

"Και καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·" Εβρ. 9:27

Το λάδι συμβολίζει τη ζωή. Όλες τους είχαν ζωή αλλά μόνο πέντε από αυτές είχαν αιώνια ζωή. Μόλις πέθαναν οι πέντε ανόητες παρθένες, οι μή αναγεννημένες, δεν είχαν την αιώνια ζωή:

"Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού." Ιωάν. 3:3

Όταν ο Κύριος έρχεται τα μεσάνυχτα, αυτό συμβολίζει δύο πράγματα: 

- Θα έρθει σε ανύποπτη ώρα και 

- Τα μεσάνυχτα είναι το τέλος της ημέρας, ή αλλιώς ο θάνατος, όπως σχολίασα λίγο πιο πάνω.

Συνεχίζοντας τον συμβολισμό αυτών των παρθένων που κοιμούνται, ο Κύριος αναφέρεται στον θάνατο. Όλες τους πέθαναν και αναστήθηκαν, δείχνοντας ότι υπάρχει ανάσταση δικαίων και αδίκων: 

 

"έχοντας ελπίδα στον Θεό, την οποία κι αυτοί οι ίδιοι προσμένουν, ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση των νεκρών, και δικαίων και αδίκων." Πράξ. 24:15

Το ότι οι μωρές παρθένες δεν μπορούσαν να πάρουν λάδι από τις φρόνιμες, συμβολίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία μετά το θάνατο να τακτοποιήσεις τη σχέση σου με το Θεό. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να σταθούμε ενώπιον του Κυρίου με βάση τις επιλογές που κάνουμε σε αυτή τη ζωή. Δεν μπορούμε να φέρουμε κανέναν στον παράδεισο μαζί μας βάσει αυτού που έχουμε εμείς. Καθένας  θα είναι υπόλογος των αποφάσεών του και θα πρέπει να έχει τη δική του προσωπική σχέση με τον Κύριο. 

Υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που απορρίπτουν και γελοιοποιούν τον Κύριο, αλλά μετά τον θάνατο, όταν όλοι σταθούμε ενώπιον του Θεού, κάθε άνθρωπος που έχει ζήσει σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας θα ομολογήσει τον Ιησού ως Κύριο:

"ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων,

και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, σε δόξα τού Πατέρα Θεού." Φιλ. 2:10-11

Αυτές οι ανόητες παρθένες κάλεσαν τον Κύριο να τις αφήσει να μπουν, αλλά ο Κύριος τις απαντά:

"Σας διαβεβαιώνω, δεν σας γνωρίζω." Ματθ. 25:12

Κανείς από εμάς δεν γνωρίζει την ημέρα του θανάτου μας ή την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Πρέπει λοιπόν να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή, ώστε όταν ο Κύριός μας έρθει, να μας βρει με γεμάτα λυχνάρια:

"αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς·

επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία·" Ρωμ. 10:9-10

Αμήν!