H παραβολή των ταλάντων

 Από Αργύρης Σιμώνης

Αυτή η παραβολή των ταλάντων (από το κατά Ματθαίον 25:14-31), έχει να κάνει με το να πάρουμε αυτό που μας έχει δώσει ο Κύριος, είτε σε πνευματικά χαρίσματα, είτε σε φυσικές ικανότητες, και να το αυξήσουμε. Η βασιλεία των ουρανών έχει να κάνει με την αύξηση και ο Θεός είναι Θεός της αύξησης. 

Όλα αυτά τα χαρίσματα που ο Κύριος μας δίνει έχουν σκοπό την προώθηση της βασιλείας Του και όχι να κρατηθούν κρυφά. 

Βλέπουμε επίσης ότι ο Κύριος αντιμετωπίζει τους υπηρέτες του σύμφωνα με τα δικά τους ατομικά χαρίσματα και ικανότητες. Οι υπηρέτες που πολλαπλασίασαν τα χρήματα του κυρίου τους επαινούνται ακριβώς το ίδιο, παρόλο που ο ένας είχε αποφέρει δυόμισι φορές περισσότερα έσοδα  από τον άλλο. Το έργο κάθε ανθρώπου θα κριθεί ως προς το είδος του και όχι για το μέγεθός του:

"καθενός το έργο θα φανερωθεί· επειδή, η ημέρα θα το φανερώσει· δεδομένου ότι, αποκαλύπτεται με φωτιά· και η φωτιά θα δοκιμάσει ποιο είναι το έργο τού καθενός."

Α΄Κορ. 3:13 

Έτσι, όταν κάποια στιγμή σταθούμε ενώπιον του Κυρίου, θα ανταμειφθούμε σύμφωνα με τις δυνατότητες που μας έχει δώσει ο Κύριος.

Το μεγαλύτερο δώρο που  έχει δοθεί σε όλους μας είναι το δώρο της σωτηρίας. Αν όλοι οι πιστοί μπορούσαν να οδηγήσουν ένα τουλάχιστον άτομο στον Κύριο, ο συνολικός αριθμός των πιστών  θα διπλασιαζόταν. Το ίδιο ισχύει και για τα χαρίσματα που έχουμε, όταν τα χρησιμοποιούμε για τη δόξα Του. 

Είναι επίσης λάθος να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους: 

"Επειδή, δεν τολμούμε να συναριθμήσουμε και να συγκρίνουμε τον εαυτό μας προς μερικούς, που συνιστούν τον εαυτό τους· αλλ' αυτοί, μετρώντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, ανοηταίνουν." 2Κορ. 10:12

Ο Κύριος έδωσε διαφορετικά ποσά στους υπηρέτες Του, αλλά τους αντάμειψε ισότιμα, παρόλο που δεν είχαν την ίδια αύξηση. Το ίδιο μας λέει και ο Παύλος στην Α' Κορ. 12:12-25, όταν αναφέρεται στη διαφορά χρησιμότητας των μελών του σώματος. Δεν υπάρχουν σημαντικά ή ασήμαντα μέλη. Όλα  είναι εξίσου απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του σώματος.

Να μην ξεχνάμε επίσης ότι κανείς δε θα μιλούσε για τον Δαυίδ σήμερα αν δεν είχε σκοτώσει τον γίγαντα Γολιάθ. Όποιος φοβάται την αποτυχία και ούτε καν μπαίνει στον κόπο να δοκιμάσει, έχει ήδη αποτύχει. Όσοι επίσης πιστεύουν ότι ο Θεός είναι ιδιαίτερα απαιτητικός, σκληρός και δύσκολο να ικανοποιηθεί, μοιάζουν με τον πονηρό και οκνηρό δούλο που προτίμησε να θάψει το τάλαντό του.

Ο Κύριος μας κάλεσε να κάνουμε την διαφορά σε αυτόν τον κόσμο. Όταν με πιστότητα αυξάνουμε αυτά που ο Κύριος μας εμπιστεύεται, Τον ευαρεστούμε και υπάρχει μεγάλη ανταμοιβή:

"Eύγε, δούλε αγαθέ, και πιστέ· στα λίγα φάνηκες πιστός, επάνω σε πολλά θα σε καταστήσω· μπες μέσα στη χαρά τού κυρίου σου."

Ματ. 25:23 

Αμήν!