Από Αργύρης Σιμώνης
Στο σημερινό μήνυμα θέλω να επικεντρωθώ στα λόγια του Παύλου στην προς Κολοσσαείς επιστολή του:
"Προσέχετε να μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου τής φιλοσοφίας και της μάταιης απάτης, σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία τού κόσμου, και όχι σύμφωνα με τον Xριστό."
Κολ. 2:8
Η Ελλάδα μας αποτέλεσε από πολύ παλιά παγκόσμια κοιτίδα πολιτισμού. Όλοι γνωρίζουν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα των τεχνών και των γραμμάτων. Η Ελλάδα είναι επίσης και η πατρίδα της φιλοσοφίας, και θα ήθελα να εξετάσουμε τον όρο φιλοσοφία κάτω από το πρίσμα του λόγου τού Θεού.
"Φιλοσοφία είναι ο κλάδος της σκέψης που ασχολείται με οριακά, θεμελιώδη ή έσχατα ερωτήματα και προβλήματα, όπως αυτά της ύπαρξης, της γνώσης, της αιτίας, της γλώσσας ή του νου. Είναι η επιστήμη του "όντως όντος" ή της ουσίας των πραγμάτων. Ξεχωρίζει από άλλους τρόπους αντιμετώπισης των παραπάνω προβλημάτων επειδή τα προσεγγίζει με κριτικό και γενικώς συστηματικό τρόπο βασισμένη σε λογικές εξηγήσεις."
~Πηγή: Βικιπαίδεια.
Η φιλοσοφία σαν επιστήμη είναι ένα εργαλείο δοσμένο στα ανθρώπινα χέρια από τον Θεό, και όπως ισχύει σε κάθε επιστήμη, η αξιοπιστία της εξαρτάται από το αν τα ευρήματά της εναρμονίζονται με την αποκάλυψη που μας δίνει ο Κύριος μέσα από τον λόγο Του. Πρέπει δηλαδή η επιστήμη να στέκεται σαν συνεργός του Θεού και όχι σαν θεομάχος.
Για το θέμα αυτό έχω κάνει άρθρο με τίτλο "Θεός και επιστήμη". Τον σύνδεσμο του άρθρου (που εμπεριέχει και το βίντεο) θα το βρείτε εδώ.
Επί του θέματος τώρα:
Βρισκόμαστε σε πόλεμο και πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή:
"επειδή, η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις αρχές, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου τού αιώνα, ενάντια στα πνεύματα της πονηρίας στα επουράνια." Εφεσ. 6:12
Ο διάβολος θα έρθει με κάθε τρόπο και τέχνασμα ώστε να μας συγχίσει, να μας σκανδαλίσει, να αποσπάσει την προσοχή μας από τον Θεό και να τη στρέψει σε πράγματα ασήμαντα και ανούσια.
Η φιλοσοφία και οι ανθρώπινες παραδόσεις είναι όπλα που χρησιμοποιεί ο διάβολος εναντίον μας και υπάρχουν πολλοί που δεν τα αναγνωρίζουν ώστε να αντισταθούν και να πολεμήσουν.
O Ιησούς μας προειδοποίησε για αυτό:
"ακυρώνετε τον λόγο τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας, που παραδώσατε· και κάνετε πολλά τέτοια παρόμοια." Μάρκ. 7:13
O Παύλος γράφει στον Τίτο:
"Όμως, μωρές συζητήσεις, και γενεαλογίες, και φιλονικίες, και μάχες νομικές, απόφευγέ τες· επειδή, είναι ανωφελείς και μάταιες." Τίτ. 3:9
και στον Τιμόθεο:
"ούτε να προσέχουν σε μύθους και απέραντες γενεαλογίες, που προξενούν φιλονικίες μάλλον παρά την οικοδομή τού Θεού στην πίστη, έτσι να κάνεις." 1Τιμ. 1:4
Όπως είδαμε από τον ορισμό, η φιλοσοφία είναι ένας τρόπος σκέψης.
Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του φιλοσοφία, δηλαδή τον δικό του τρόπο σκέψης. Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι οπτιμιστές (αισιόδοξοι), πεσιμιστές (απαισιόδοξοι) και ρεαλιστές.
- Στην πρώτη ομάδα ανήκουν οι άνθρωποι που τείνουν να κοιτάζουν τη φωτεινή πλευρά της ζωής. Είναι ευκολόπιστοι και ονειροπόλοι κάνοντας συνεχώς θετικές σκέψεις, ακόμα και όταν οι σκέψεις αυτές δεν έχουν βάσιμο υπόβαθρο.
- Από την άλλη πλευρά, οι πεσιμιστές (απαισιόδοξοι), τείνουν να έχουν μια αρνητική προσέγγιση σε κάθε πράγμα. Δύσκολα εμπιστεύονται και γκρινιάζουν συχνά, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα στη ζωή τους. Είναι συνήθως άνθρωποι πληγωμένοι που βλέπουν τον κόσμο μέσα από το πρίσμα των τραυματικών τους εμπειριών.
- Οι ρεαλιστές δεν ρισκάρουν εύκολα. Είναι επιφυλακτικοί και πάντα προσγειωμένοι στην πραγματικότητα, μια πραγματικότητα όμως όπως την αντιλαμβάνονται οι ίδιοι με την τετράγωνη λογική τους.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι άνθρωποι πλούσιοι, που δίχως να έχουν πραγματική ανάγκη, προσπαθούν να βγάλουν αυτό που λέμε και από τη μύγα ξύγκι. Κάνουν υπερβολική οικονομία και ζούνε συνεχώς στη στέρηση με τη νοοτροπία της φτώχιας, παρ' όλο που γνωρίζουν ότι ο λόγος του Θεού λέει:
"Ο δε Θεός μου θα εκπληρώσει κάθε ανάγκη σας, σύμφωνα με τον πλούτο του, με δόξα, διαμέσου τού Ιησού Χριστού." Φιλ. 4:19
"επειδή, ξέρετε τη χάρη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ότι, ενώ ήταν πλούσιος, έγινε για σας φτωχός, για να γίνετε εσείς πλούσιοι με τη φτώχεια Εκείνου." 2Κορ. 8:9
Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που η γνώση που έχουν επάνω στις Γραφές δεν είναι αρκετή για να αλλάξει τη φιλοσοφία τους. Ο τρόπος που σκέφτονται δηλαδή, σωστός ή λάθος, καθορίζει αποκλειστικά το πώς ενεργούν ή αντιδρούν στο περιβάλλον τους.
Αν για παράδειγμα έχεις πληγωθεί από ανθρώπους και δεν το έχεις παραδώσει στον Κύριο για να σε θεραπεύσει ώστε να μπορέσεις να τους συγχωρήσεις και να έρθει ειρήνη στην καρδιά σου, τότε κάθε απόρριψη και κάθε αρνητική συμπεριφορά που εμπειρίζεσαι, ακόμα και αν είναι κάτι μικρό, θα σου φαίνεται πάντα βουνό. Ο λόγος του Θεού όμως τι μας λέει;
"... η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο· επειδή, ο φόβος έχει κόλαση· και εκείνος που φοβάται δεν έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μέσα στην αγάπη." 1Ιωάν. 4:18
Όταν καταλάβουμε πόσο πολύ μας αγαπάει ο Θεός, ο φόβος δεν έχει θέση στην καρδιά μας. Ο φόβος βασικά λειτουργεί όπως και η πίστη. Όταν φοβόμαστε, πιστεύουμε σε κάτι αρνητικό. Οι άνθρωποι που ζουν συνεχώς μέσα στο φόβο είναι αυτοί που πιστεύουν πάντα στο χειρότερο που μπορεί να συμβεί, και ας γνωρίζουν ότι
"Άγγελος του Κυρίου στρατοπεδεύει ολόγυρα σ' εκείνους που Τον φοβούνται, και τους ελευθερώνει." Ψαλ. 34:7
Το ότι είσαι χριστιανός δε σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις και τον σωστό τρόπο σκέψης. Το πνεύμα σου έχει αναγεννηθεί, αλλά ο νους σου χρειάζεται κατεργασία και ανακαίνιση, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το κάνεις εσύ:
"Και μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο." Ρωμ. 12:2
Κατά την πνευματική μας αναγέννηση, το πνεύμα μας έχει αλλάξει εντελώς:
"Γι' αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια." 2Κορ. 5:17
"Όποιος, όμως, προσκολλάται με τον Κύριο είναι ένα πνεύμα." 1Κορ. 6:17
"Επειδή: «Ποιος γνώρισε τον νου τού Κυρίου, ώστε να τον διδάξει;». Εμείς, όμως, έχουμε νουν Χριστού." 1Κορ. 2:16
"Επειδή, κάποτε ήσασταν σκοτάδι, τώρα όμως είστε φως εν Κυρίω· περπατάτε ως παιδιά τού φωτός·" Εφεσ. 5:8
Όλοι θέλουν μια καλύτερη ζωή, αλλά μόλις τους μιλήσεις για αλλαγή κάνουν πίσω. Διαβάζεις τις Γραφές αλλά δεν τις αφήνεις να αλλάξουν τη φιλοσοφία σου και τον τρόπο που διδάχτηκες να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα. Τι αλλαγή λοιπόν περιμένεις να δεις έτσι;
Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Γνωρίζεις ότι δια των πληγών του Ιησού έχεις γιατρευτεί (1Πέτ. 2:24) και ότι ο Κύριος
"θα σε λυτρώνει από την παγίδα των κυνηγών, και από θανατηφόρο λοιμό." Ψαλ. 91:3
Επειδή όμως έχεις διδαχθεί ότι κάθε άνοιξη και φθινόπωρο είναι η εποχή των ιώσεων, προετοιμάζεσαι και περιμένεις ότι θα αρρωστήσεις μια-δυο φορές το χρόνο.
Ο λόγος του Θεού όμως μας λέει:
Όπως σκέφτεσαι στην ψυχή σου, τέτοιος είσαι... (Παρ. 23:7)
Η φιλοσοφία του καθενός διαμορφώνεται από τον τρόπο που έχει μεγαλώσει, τις εμπειρίες που βίωσε και τις θεολογικές επιρροές που έχει δεχτεί. Ό,τι και αν σου έχει έχει συμβεί όμως, ο Παύλος γράφει:
"... ας είναι ο Θεός αληθής, και κάθε άνθρωπος ψεύτης..." Ρωμ. 3:4
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βάζουμε αυτό που λέει ο Κύριος πάνω από αυτό που λέει η οικογένειά μας, η καταγωγή μας ή η δογματική μας τοποθέτηση.
Πρέπει να βάζουμε αυτό που λέει ο Κύριος πάνω από αυτό που μας λένε οι προσωπικές μας εμπειρίες ή η κουλτούρα και οι παραδόσεις στον τόπο που ζούμε. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η κοινωνία μας πάει από το κακό στο χειρότερο, και ο λόγος του Θεού μας προειδοποιεί:
"Ουαί σ' εκείνους που λένε το κακό καλό, και το καλό κακό· αυτοί που βάζουν το σκοτάδι για φως, και το φως για σκοτάδι· αυτοί που βάζουν το πικρό για γλυκό, και το γλυκό για πικρό!" Ησ. 5:20
Ακόμα όμως και αν ζούμε σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ο λόγος του Θεού μας λέει:
"ΑΣ μη ταράζεται η καρδιά σας· πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε." Ιωάν. 14:1
"Πάντοτε να χαίρεστε.
Αδιάκοπα να προσεύχεστε.
Σε όλα να ευχαριστείτε· επειδή, αυτό είναι το θέλημα του Θεού σε σας εν Χριστώ Ιησού." 1Θεσ. 5:16-18
Ο Παύλος μάλιστα το επαναλαμβάνει 2 φορές και στην επιστολή του προς Φιλιππισίους, στην περίπτωση που δεν το πιάσαμε με την πρώτη:
"Να χαίρεστε στον Κύριο πάντοτε· θα το πω ξανά: Να χαίρεστε." Φιλ. 4:4
Έχουν γίνει μεγάλες και ακριβές επιστημονικές μελέτες που έχουν αποφανθεί ότι ο άνθρωπος που χαμογελάει περισσότερο γίνεται πιο ευτυχισμένος, ενώ ο σκυθρωπός άνθρωπος είναι πιο δυστυχισμένος.
"... ας είναι ο Θεός αληθής, και κάθε άνθρωπος ψεύτης..." Ρωμ. 3:4
Ο λόγος του Θεού όμως μας λέει ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η χαρά δεν είναι απλά ένα συναίσθημα. Είναι ο καρπός του Πνεύματος που ζει μέσα μας (Γαλάτες 5:22). Είναι μια απόφαση που παίρνουμε, ότι ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω μας θα χαιρόμαστε στον Κύριο και θα Τον ευχαριστούμε. Αν το κάνουμε αυτό δημιουργούμε ένα κανάλι και η χαρά που είναι αποταμιευμένη στο πνεύμα μας θα εκδηλωθεί και στο φυσικό. Το χαμόγελο λοιπόν δε σε κάνει περισσότερο ευτυχισμένο, αλλά η εν Κυρίω χαρά μας και η ευχαριστία μας σε Αυτόν ζωγραφίζει το χαμόγελο στα χείλη μας, μας κάνει ευτυχισμένους και αυξάνει την πίστη μας:
"ριζωμένοι και εποικοδομούμενοι σ' Αυτόν, και στερεωνόμενοι στην πίστη, όπως διδαχθήκατε, περισσεύοντας σ' αυτή με ευχαριστία." Κολ. 2:7
Όπως λειτουργεί η ευτυχία, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη δυστυχία ή την κατάθλιψη. Ο αγνώμων άνθρωπος που είναι μακρυά από τον Θεό, θα είναι συνεχώς κατσούφης και δυστυχισμένος.
Σε μηνύματα που θα ακολουθήσουν θα μιλήσω εκτενέστερα για την ανθρώπινη φύση και πώς ο νους Χριστού που μας έχει δοθεί σύμφωνα με την Α' Κορ. 2:16 μπορεί να λειτουργήσει στη ζωή μας. Αυτό το θεωρώ ένα πολύ σημαντικό θέμα, που θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της Γραφής και την αύξηση της πίστης μας.
Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου