Το χάρισμα των γλωσσών - Μέρος 1ο

 Από Αργύρης Σιμώνης

Η ομιλία σε γλώσσες ανήκει στην κατηγορία των χαρισμάτων έκφρασης και είναι ένα χάρισμα διακονίας που λειτουργεί στην συνάθροιση της Εκκλησίας. 

Όπως και με τη διαφοροποίηση που υπάρχει μεταξύ του χαρίσματος της προφητείας με τη διακονία του προφήτη που εξετάσαμε στο προηγούμενο μήνυμα, έτσι και το χάρισμα των γλωσσών διαφέρει από την προσωπική ομιλία σε γλώσσες που μπορεί να γίνει ιδιωτικά από κάθε πιστό που έχει βαπτιστεί στο Άγιο Πνεύμα. Είναι μια από τις πρώτες υπερφυσικές εκδηλώσεις που συνοδεύουν το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα: Πράξεις 2:4, 10:46 και 19:6.

Το χάρισμα των γλωσσών δε δίνεται σε όλους: 

"Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα θεραπειών; Μήπως όλοι μιλούν γλώσσες; Μήπως όλοι διερμηνεύουν;" 1Κορ. 12:30

Κάποιοι έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το εδάφιο ως επιχείρημα ότι η ομιλία σε γλώσσες δεν είναι για κάθε πιστό. Ωστόσο, αυτό μιλάει για το χάρισμα της ομιλίας σε γλώσσες που λειτουργεί στην συνάθροιση της Εκκλησίας. Δεν κινούνται όλοι οι πιστοί σε αυτό το χάρισμα, αλλά όλοι οι πιστοί που έχουν βαπτιστεί στο Άγιο Πνεύμα μπορούν να μιλήσουν σε γλώσσες στη δική τους προσωπική ώρα προσευχής: 

"Τούτα δε τα σημεία θα παρακολουθούν εκείνους που πίστεψαν: Στο όνομά μου θα βγάζουν δαιμόνια· θα μιλούν καινούργιες γλώσσες·" Μάρκ. 16:17

Όταν το χάρισμα των γλωσσών ενεργείται δημόσια και υπάρχει διερμηνεία, ισούται με την προφητεία:

"Αυτός που μιλάει με γλώσσα, οικοδομεί τον εαυτό του· ενώ αυτός που προφητεύει, οικοδομεί την εκκλησία." 1Κορ. 14:4

"Θέλω, μάλιστα, όλοι να μιλάτε γλώσσες, περισσότερο όμως να προφητεύετε· επειδή, αυτός που προφητεύει είναι μεγαλύτερος παρά αυτός που μιλάει με γλώσσες, εκτός αν διερμηνεύει, για να πάρει οικοδομή η εκκλησία." 1Κορ. 14:5

Υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη ομιλίας σε γλώσσες. Στην Α' Κορινθίους 13:1 διαβάζουμε ότι μπορούμε να μιλάμε με τις γλώσσες των ανθρώπων ή των αγγέλων. Οι γλώσσες των ανθρώπων αφορά την ομιλία σε γνωστές γλώσσες όπως αυτό που συνέβη την Ημέρα της Πεντηκοστής. Αυτό είναι το χάρισμα να μιλάς υπερφυσικά μια γνωστή γλώσσα χωρίς να την έχεις διδαχθεί, και έρχεται με σκοπό να δοθεί μαρτυρία, όπως την ημέρα της Πεντηκοστής:

"Και έγιναν όλοι πλήρεις από το Άγιο Πνεύμα, και άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες, όπως το Πνεύμα έδινε σ' αυτούς να μιλούν.

Και στην Ιερουσαλήμ κατοικούσαν Ιουδαίοι, ευλαβείς άνδρες από κάθε έθνος, που υπάρχει κάτω από τον ουρανό.

Και καθώς έγινε αυτή η φωνή, το πλήθος συγκεντρώθηκε και συνταράχθηκε· επειδή, τους άκουγαν κάθε ένας ξεχωριστά να μιλούν με τη δική του διάλεκτο." Πράξ. 2:4-6

 

Υπάρχει επίσης η κατηγορία των ουράνιων γλωσσών (αυτό που στην Α' Κορινθίους 13:1 αποκαλείται γλώσσες των αγγέλων). Αυτή είναι μια γλώσσα που δεν είναι γνωστή στον ομιλητή αλλά επιτρέπει στον πιστό να επικοινωνήσει απευθείας με τον Κύριο μέσω του Πνεύματος:

"Επειδή, αυτός που μιλάει με γλώσσα, δεν μιλάει σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό· επειδή, κανένας δεν τον ακούει, αλλά με το πνεύμα του μιλάει μυστήρια·" 1Κορ. 14:2

"Επειδή, αν προσεύχομαι με γλώσσα, το πνεύμα μου προσεύχεται, αλλά ο νους μου μένει ακαρποφόρητος." 1Κορ. 14:14

H ομιλία σε γλώσσες δεν είναι ΤΟ σημείο, αλλά είναι κάτι που ακολουθεί το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος και αν κάποιος δεν έχει  επηρεαστεί αρνητικά ή δεν έχει δεχθεί φόβο από τη θρησκοληψία, είναι φυσιολογικό σε όλους όσους έχουν βαπτιστεί στο Άγιο Πνεύμα να μιλούν σε γλώσσες. Το να μιλάς σε γλώσσες ούτε από τον διάβολο είναι ούτε γίνεσαι δαιμονισμένος:

"Αν, λοιπόν, εσείς που είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλές δόσεις στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα άγιο σ' εκείνους που ζητούν απ' αυτόν;" Λουκ. 11:13

Αν αναζητάς το Θεό και θέλεις τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος για την οποία μιλά η Γραφή, τότε ο Κύριος δε θα επιτρέψει στον διάβολο να σου δώσει ένα δαιμονικό χάρισμα!

Ο Θεός δε δίνει το Πνεύμα Του σε αυτούς που ζητιανεύουν η σε αυτούς που το αξίζουν, αλλά σε αυτούς που το ζητούν. Θα πρέπει δια πίστεως να αρχίσεις να μιλάς και να πιστέψεις ότι ο Θεός είναι αυτός που σε εμπνέει να το κάνεις:

"Ο φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι σ' αυτόν μωρία, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο." Α' Κορ. 2:14

" ... Εμείς, όμως, έχουμε νουν Χριστού." Α' Κορ. 2:16

Κάποιοι, ιδιαίτερα στους Πεντηκοστιανούς κύκλους, λένε ότι απλά μιλούν σε γλώσσες χωρίς να μπορούν να το ελέγξουν. Αυτό δεν είναι αλήθεια:

"Τα δε πνεύματα των προφητών υποτάσσονται στους προφήτες." Α' Κορ. 14:32

Ο φόβος, η απιστία και το να ακούμε τον εαυτό μας προσπαθώντας να αξιολογήσουμε αν αυτό που μιλάμε είναι από το Θεό ή όχι, δημιουργεί αμφιβολία  και φέρνει εμπόδιο μέσα μας. Ο νους επαναστατεί και λέει όχι. Η σάρκα αντιστέκεται στη γλωσσολαλιά επειδή δεν βγάζει νόημα με τη λογική. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που κάνει τη γλωσσολαλιά τόσο δυνατή:

"Εσείς, όμως, αγαπητοί, ενώ θα εποικοδομείτε τον εαυτό σας επάνω στην αγιότατη πίστη σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω, 

φυλάξτε τον εαυτό σας στην αγάπη τού Θεού, προσμένοντας το έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σε αιώνια ζωή." Ιούδ. 1:20-21

Η έκφραση "Προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω" που αναφέρεται εδώ είναι η ομιλία σε γλώσσες.

"Αυτός που μιλάει με γλώσσα, οικοδομεί τον εαυτό του." Α' Κορ. 14:4

Θα ακολουθήσει μήνυμα που αποτελεί το δεύτερο μέρος της σειράς επάνω στο χάρισμα των γλωσσών. 

Συνεχίζεται...