Από Αργύρης Σιμώνης
"Και ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα· σύμφωνα με την εικόνα τού Θεού τον δημιούργησε· αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε·" Γέν. 1:27
Είμαστε όλοι πλασμένοι κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού. Ο Κύριος μας έχει δώσει την ικανότητα να βιώνουμε συναισθήματα, τα οποία στην ουσία είναι η ανταπόκρισή μας στο περιβάλλον που είμαστε, αλλά δεν μας κάλεσε να περπατούμε στη ζωή μας βάσει των συναισθημάτων μας, αλλά με βάση την πίστη:
"επειδή, περπατάμε με βάση την πίστη, όχι με βάση τα όσα βλέπουμε·
έχουμε, όμως, θάρρος, και επιθυμούμε να αναχωρήσουμε μάλλον από το σώμα, και να κατοικήσουμε κοντά στον Κύριο." B'Κορ. 5:7-8
Ένα από αυτά τα συναισθήματα που κάποιες φορές μπορεί να παραλύσει έναν άνθρωπο, είναι το συναίσθημα του φόβου. Ξέρετε όμως ότι ο φόβος δεν είναι απλά ένα συναίσθημα, αλλά υπάρχει πνεύμα φόβου, όπως υπάρχουν και πολλά άλλα πονηρά πνεύματα πίσω από άσχημα συναισθήματα που μπορεί να βιώνουμε; Στο σημερινό μήνυμα όπως είπα, θα επικεντρωθώ στο πνεύμα του φόβου, αλλά ας δούμε τι μας λέει ο λόγος του Θεού:
"Επειδή, ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού." Β'Τιμ. 1:7
Εδώ βλέπουμε ότι υπάρχει πνεύμα δειλίας που είναι από τον πονηρό, και πνεύμα δύναμης, πνεύμα αγάπης και πνεύμα σωφρονισμού, που είναι από τον Κύριο.
Δείτε τι μας γράφει ο Ησαϊας:
"για να καθορίσω σ' αυτούς που πενθούν στη Σιών, να τους δώσω ωραιότητα, αντί για στάχτη, λάδι ευφροσύνης, αντί για πένθος, στολή αίνεσης, αντί τού πνεύματος της αποθάρρυνσης· για να ονομάζονται δέντρα δικαιοσύνης, φύτεμα του Κυρίου, για δική του δόξα." Ησ. 61:3
Εδώ βλέπουμε το πνεύμα της αποθάρρυνσης που είναι από τον πονηρό, και το πνεύμα αίνεσης (δοξολογίας) που είναι από τον Κύριο.
"ΚΑΙ θα βγει ράβδος από τον κορμό τού Ιεσσαί, και κλάδος θα ανέβει από τις ρίζες του·
και το πνεύμα τού Κυρίου θα αναπαυθεί επάνω του, πνεύμα σοφίας και σύνεσης, πνεύμα βουλής και δύναμης, πνεύμα γνώσης και φόβου τού Κυρίου·" Ησ. 11:1-2
Εδώ βλέπουμε πνεύμα βουλής, πνεύμα δύναμης, πνεύμα γνώσης και φόβου Κυρίου.
Όσον αφορά αυτό που διαβάσαμε προηγουμένως στη Β'Τιμ. 1:7, σύμφωνα με το λεξικό, η δειλία έχει τις εξής έννοιες:
- Έλλειψη θάρρους,
- Ατολμία,
- Κατοχή από φόβο,
- Δισταγμός,
- Αμφιβολία
Συνεπώς, το πνεύμα δειλίας που αναφέρεται εδώ είναι στην ουσία το πνεύμα του φόβου. Είναι δηλαδή ένα δαιμονικό πνεύμα που επιτίθεται σε έναν άνθρωπο και του προκαλεί όλα τα παραπάνω συναισθήματα. Ο λόγος που κάνω αυτήν την εισαγωγή, είναι για να εκθέσω την πραγματική ρίζα του φόβου που μπορεί να βιώνει κάποιος. Να θυμηθούμε ποιός είναι ο πραγματικός μας εχθρός;
"επειδή, η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις αρχές, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου τού αιώνα, ενάντια στα πνεύματα της πονηρίας στα επουράνια." Εφεσ. 6:12
"Φοβάμαι, όμως, μήπως, όπως το φίδι με την πανουργία του εξαπάτησε την Εύα, διαφθαρεί έτσι ο νους σας, ξεπέφτοντας από την απλότητα που υπάρχει στον Χριστό." 2Κορ. 11:3
Αυτή είναι η πρώτη παγίδα που έστησε ο διάβολος στον άνθρωπο και ο λόγος που το αναφέρω είναι για να δούμε την πρώτη αντίδραση που είχε ο άνθρωπος απέναντι στην αμαρτία. Τι έκαναν λοιπόν ο Αδάμ και η Εύα μόλις αμάρτησαν;
"Και άκουσαν τη φωνή τού Κυρίου τού Θεού, να περπατάει στον παράδεισο προς το δειλινό· και ο Αδάμ και η γυναίκα του κρύφτηκαν από το πρόσωπο του Κυρίου τού Θεού, ανάμεσα στα δέντρα τού παραδείσου.
Και ο Κύριος ο Θεός κάλεσε τον Αδάμ, και του είπε: Πού είσαι;
Κι εκείνος είπε: Άκουσα τη φωνή σου στον παράδεισο, και φοβήθηκα, επειδή είμαι γυμνός· και κρύφτηκα." Γέν. 3:8-10
Βλέπουμε δηλαδή ότι η πρώτη αντίδραση του ανθρώπου μόλις η αμαρτία μπήκε στον κόσμο, ήταν ο φόβος. Πιστεύω ότι αυτή είναι και η αντίδραση πολλών ανθρώπων και σήμερα όταν πέφτουν σε αμαρτία. Αντί να πλησιάσουν το Θεό για να λάβουν συγχώρεση και έλεος, απομακρύνονται από Αυτόν. Εδώ να κάνω μια διευκρίνηση:
"Αρχή σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου· και επίγνωση των αγίων, η φρόνηση." Παρ. 9:10
O φόβος του Κυρίου που αναφέρεται εδώ έχει την έννοια του σεβασμού και της τιμής που αποδίδουμε στον Κύριο και όχι του τρόμου ή του εκφοβισμού που προκαλεί ο διάβολος. Ο φόβος λοιπόν που ένοιωσαν οι πρωτόπλαστοι, αναφέρεται στη δεύτερη περίπτωση. Η περισσότερο επαναλαμβανόμενη εντολή του θεού που βρίσκουμε στην Γραφή είναι
"Μη φοβάσαι".
Όσες φορές παρουσιάζεται ο Κύριος, ή ένας άγγελος Κυρίου σε κάποιον, το πρώτο πράγμα που λέει είναι "Μη φοβάσαι". Ο άνθρωπος όμως φοβήθηκε το Θεό, τη στιγμή που ο Θεός δεν είχε κάνει τίποτα για να προκαλέσει τον φόβο αυτό. Θα μιλήσω για τρεις βασικούς φόβους που μπορεί ένας άνθρωπος να αντιμετωπίζει στη ζωή του και μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά αρνητικών συναισθημάτων και αντιδράσεων:
-----------------------------------
1. Ο φόβος της απόρριψης.
Είμαστε πλασμένοι από την αγάπη. Και το λέω αυτό με το σκεπτικό ότι η φύση του Δημιουργού που μας έπλασε είναι η αγάπη:
"Κι εμείς γνωρίσαμε και πιστέψαμε την αγάπη που έχει για μας ο Θεός. Ο Θεός είναι αγάπη· και εκείνος που μένει μέσα στην αγάπη, μένει σε ενότητα με τον Θεό και ο Θεός μένει σε ενότητα μ' αυτόν." 1Ιωάν. 4:16
Με άλλα λόγια είμαστε πλασμένοι για να αγαπηθούμε και να αγαπήσουμε. Γι αυτό λοιπόν και ο μεγαλύτερος φόβος που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος είναι ο φόβος της απόρριψης. Ξέρετε γιατί; Επειδή η μεγαλύτερη ανάγκη του ανθρώπου είναι η αγάπη και η αποδοχή. Αυτό όμως είναι κάτι που μπορεί να μας οδηγήσει σε παγίδα, επειδή η μάχη μας ενάντια στην απόρριψη μπορεί να στρέψει όλη μας την προσοχή στο να κερδίσουμε την αποδοχή από τους άλλους, με αποτέλεσμα αυτό να γίνει η πρώτη μας προτεραιότητα. Ο αγώνας μας δηλαδή να γίνουμε αποδεκτοί από τους ανθρώπους, γίνεται κατά κάποιο τρόπο είδωλο στη ζωή μας και αφιερώνουμε όλη μας την ενέργεια εκεί, φτάνοντας στο σημείο να συμβιβάσουμε την πίστη μας και τις ηθικές μας αξίες, αρκεί να γίνουμε αποδεκτοί από τους άλλους.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι διστάζουμε να εκφέρουμε τη γνώμη μας σε κάτι που ηθικά διαφωνούμε, για να μην προσβάλουμε ή προκαλέσουμε αντιδράσεις στους άλλους:
"Ο φόβος τού ανθρώπου στήνει παγίδα· ενώ, αυτός που εμπιστεύεται στον Κύριο, θα είναι σε ασφάλεια." Παρ. 29:25
Ξέρετε πώς ο διάβολος εξαπάτησε την Εύα; Την δελέασε να αποκτήσει κάτι το οποίο ήδη είχε. Βασικά όλοι οι τρεις βασικοί φόβοι για τους οποίους θα μιλήσω σήμερα, είναι στην ουσία πράγματα τα οποία ο διάβολος προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν τα έχουμε και πρέπει να τα αποκτήσουμε, ενώ στην πραγματικότητα τα έχουμε ήδη.
Θυμάστε τι είπε ο διάβολος στην Εύα;
"αλλ' ο Θεός ξέρει ότι την ίδια ημέρα που θα φάτε απ' αυτόν, τα μάτια σας θα ανοιχτούν, και θα είστε σαν θεοί..." Γέν. 3:5
Στην πραγματικότητα όμως η Εύα ήταν ήδη σαν τον Θεό:
"Και είπε ο Θεός: Ας κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα, σύμφωνα με τη δική μας ΟΜΟΙΩΣΗ· και ας εξουσιάζει επάνω στα ψάρια τής θάλασσας, κι επάνω στα πουλιά τού ουρανού, κι επάνω στα κτήνη, κι επάνω σε ολόκληρη τη γη, κι επάνω σε κάθε ερπετό, που σέρνεται επάνω στη γη." Γέν. 1:26
Ο διάβολος κατάφερε να την ξεγελάσει λοιπόν, και δείτε τι έγινε:
"επειδή, όπως σκέφτεται στην ψυχή του, τέτοιος είναι·" Παρ. 23:7
Όταν λοιπόν ο διάβολος έρχεται και σου λέει ότι πρέπει να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα για να γίνεις αποδεκτός, η απάντησή σου πρέπει να είναι
"Είμαι ήδη αποδεκτός".
Αυτή έπρεπε να είναι και η απάντηση της Εύας. Ο διάβολος της είπε αν κάνεις αυτό θα γίνεις σαν το Θεό. Η Εύα έπρεπε να του απαντήσει "είμαι ήδη σαν τον Θεό".
Αν κάποιος έρθει και σου πει ότι αν δεν κάνεις αυτό, για παράδειγμα αν δεν πάρεις αυτό το ναρκωτικό ή αν δεν κάνεις αυτήν την παρανομία, δεν μπορείς να είσαι μέλος της ομάδας, η απάντησή σου πρέπει να είναι:
"Είμαι ήδη μέλος μιας πολύ καλύτερης ομάδας. Ανήκω στην οικογένεια του Χριστού, είμαι ήδη αποδεκτός":
"Δεδομένου ότι, δεν λάβατε πνεύμα δουλείας, ώστε πάλι να φοβάστε, αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο κράζουμε: Αββά (μπαμπάκα), Πατέρα.
Το ίδιο το Πνεύμα δίνει μαρτυρία, μαζί με το πνεύμα μας, ότι είμαστε παιδιά τού Θεού." Ρωμ. 8:15-16
Μια συμβουλή για τους γονείς και θα πάμε στο δεύτερο φόβο:
Κάθε παιδί που έρχεται στον κόσμο, γεννιέται με την ανάγκη της αποδοχής, και ο μόνος τρόπος να μπορέσει αυτό το παιδί να βρει την αποδοχή αυτή, είναι να διδαχτεί τον Χριστό.
Έτσι λοιπόν, αφού η μεγαλύτερη ανάγκη μας είναι η αγάπη, ο μεγαλύτερος φόβος μας είναι η απόρριψη.
--------------------------------------------
2. Ο φόβος της αποτυχίας.
Όταν φοβάσαι την αποτυχία, η επιτυχία γίνεται ο απώτερος σκοπός στη ζωή σου, με αποτέλεσμα να αγωνίζεσαι συνεχώς ώστε να γίνεις ένα επιτυχημένος άνθρωπος. Με άλλα λόγια, δίνεις αξία σε αυτό που φοβάσαι, και η επιτυχία στη συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται είδωλο στη ζωή σου. Η επιτυχία κατά τα ανθρώπινα δεδομένα είναι συνήθως το χρήμα, η φήμη και η δόξα. Δείτε όμως τι μας λέει ο λόγος του Θεού γι αυτό:
"Κανένας (αυτό συμπεριλαμβάνει και εσένα) δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και τον Μαμμωνά." Ματθ. 6:24
"ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο άνθρωπος, που δεν περπάτησε σε θέλημα ασεβών, και σε δρόμο αμαρτωλών δεν στάθηκε, και σε καθέδρα χλευαστών δεν κάθησε·
αλλά, στον νόμο τού Κυρίου είναι το θέλημά του, και στον νόμο του μελετάει ημέρα και νύχτα.
Και θα είναι σαν δέντρο φυτεμένο κοντά στα ρυάκια των νερών, το οποίο δίνει τον καρπό του στον καιρό του, και το φύλλο του δεν μαραίνεται· και όλα, όσα αν πράττει, θα ευοδωθούν." Ψαλ. 1:1-3
Όταν λοιπόν αφιερώνεσαι στο να μελετάς το λόγο του Θεού και να κάνεις αυτό που ο Κύριος σου λέει, θα έχεις επιτυχία στη ζωή σου ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω σου. Η παγίδα που υπάρχει εδώ είναι ότι αν προσπαθείς να επιτύχεις κάτι με τις δικές σου δυνάμεις και όχι με τη δύναμη του Θεού, μπορούν να συμβούν δύο τινά:
Είτε αυτό θα σε πεισμώσει τόσο ώστε το μόνο που θα σε ενδιαφέρει θα είναι να πετύχεις το σκοπό σου με κάθε κόστος, αυτό που λέμε ακόμα και πατώντας επί πτωμάτων, είτε η αδυναμία σου να το κάνεις θα σε αποκαρδιώσει τόσο, ώστε να τα παρατήσεις χωρίς καν να προσπαθήσεις. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς έχετε βρεθεί ή ενδεχομένως ήδη βρίσκεστε σε μια από τις δύο αυτές θέσεις.
Κι εδώ ισχύει η ίδια αρχή. Ο διάβολος σε βάζει σε πειρασμό να αναζητήσεις κάτι που ο Κύριος ήδη σου το έχει προμηθεύσει:
"Όμως, χάρη στον Θεό, που μας κάνει πάντοτε να θριαμβεύουμε διαμέσου τού Χριστού, και σε κάθε τόπο φανερώνει μέσα από μας την οσμή τής γνώσης Του." B' Κορ. 2:14
Είμαστε ήδη θριαμβευτές εν Χριστώ και όταν υπακούμε στον Κύριο θα έχουμε νίκη και επιτυχία στη ζωή μας. Μια συμβουλή εδώ και θα πάμε στον τρίτο φόβο:
Μην ειδωλοποιείς κάτι που ήδη έχεις (αποδοχή, επιτυχία) και μη φοβάσαι κάτι το οποίο ο Κύριος το έχει ήδη νικήσει (απόρριψη, αποτυχία). Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να φοβάσαι ούτε την απόρριψη, ούτε την αποτυχία.
-------------------------------
3. Με το ίδιο σκεπτικό πάμε και στον τρίτο φόβο, τον φόβο του θανάτου.
Θα πω κι εδώ το ίδιο:
Δεν πρέπει να ειδωλοποιείς τη ζωή σου, αλλά ούτε και έχεις κανέναν λόγο να φοβάσαι το θάνατο. Όσο περισσότερο πλησιάζουμε τον Κύριο, τόσο λιγότερο φοβόμαστε τον θάνατο. Πιστεύω ότι το καλύτερο κριτήριο για να δούμε σε ποιο βαθμό βρισκόμαστε στην πίστη μας, είναι να εξετάσουμε το πόσο ειρήνη έχουμε μέσα μας στη σκέψη της ώρας που θα φύγουμε από αυτή τη ζωή. Το καλύτερο παράδειγμα το βλέπουμε στο δίλλημα που είχε ο απόστολος Παύλος:
"επειδή, σε μένα το να ζω είναι ο Χριστός, και το να πεθάνω είναι κέρδος.
Αλλά, αν το να ζω μέσα στη σάρκα, αυτό συμβάλλει σε καρποφορία του έργου μου, και τι να εκλέξω δεν γνωρίζω·
επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Χριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα·
το να μένω, όμως, μέσα στο σώμα είναι για σας αναγκαιότερο.
Και ξέρω με πεποίθηση τούτο, ότι θα μείνω και θα συμπαραμείνω μαζί με όλους σας, για την προκοπή σας και τη χαρά στην πίστη·" Φιλ. 1:21-25
Βλέπετε την αποκάλυψη που είχε ο Παύλος στο θέμα αυτό; Είτε ζεις, είτε φύγεις από αυτή τη ζωή είναι κέρδος. Μένοντας γίνεσαι μια ευλογία και στηρίζεις ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, και φεύγοντας έρχεσαι αμέσως στην παρουσία του Κυρίου. Αυτό μας λέει ο Παύλος εδώ. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να εκφοβίσεις έναν τέτοιον άνθρωπο; Με απειλές; Με βασανιστήρια; Με θλίψεις; Με θάνατο; Και μην ξεχνάτε ότι το ίδιο πνεύμα που ζούσε στον Παύλο τότε, ζει και μέσα σε εμάς σήμερα. Όλοι οι αναγεννημένοι πιστοί έχουμε το Πνεύμα του Θεού που κατοικεί μέσα μας:
"Ή, δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός τού Αγίου Πνεύματος, που είναι μέσα σας, το οποίο έχετε από τον Θεό, και δεν είστε κύριοι του εαυτού σας;
Επειδή, αγοραστήκατε με τιμή· δοξάστε, λοιπόν, τον Θεό με το σώμα σας, και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι τού Θεού." Α' Κορ. 6:19-20
"Δεδομένου ότι, δεν λάβατε πνεύμα δουλείας, ώστε πάλι να φοβάστε, αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο κράζουμε: Αββά, Πατέρα.
Το ίδιο το Πνεύμα δίνει μαρτυρία, μαζί με το πνεύμα μας, ότι είμαστε παιδιά τού Θεού." Ρωμ. 8:15-16
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Τι κακό υπάρχει στο να θέλω να χαρώ και να απολαύσω τη ζωή μου;
Κανένα απολύτως! Εφ' όσον βέβαια ζεις με τον σωστό τρόπο, και θα το εξηγήσω. Όπως είπα και προηγουμένως, υπάρχει σωστός φόβος, δηλαδή φόβος Κυρίου, και λάθος φόβος. Ομοίως, υπάρχει σωστή ζωή και λάθος ζωή. Η μία είναι από τον Θεό και η άλλη από τον διάβολο.
Να το πω και διαφορετικά: Η προσωρινή ζωή και η αιώνια ζωή.
Η προσωρινή ζωή ήρθε στο προσκήνιο μόνο αφότου ο άνθρωπος αμάρτησε. Δεν υπήρχε θάνατος, ώσπου η αμαρτία ήρθε στον κόσμο:
"Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·" Ρωμ. 5:12
O Θεός από την αρχή της δημιουργίας προόρισε τον άνθρωπο για αιώνια ζωή και όχι για προσωρινή. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι όταν όλο σου το μέλημα βρίσκεται στην προσωρινή σου ζωή εδώ στη γη και φοβάσαι το θάνατο, τότε η ζωή αυτή έχει γίνει το είδωλό σου. Θυμηθείτε τα λόγια του Ιησού:
"Επειδή, όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του, εξαιτίας μου, θα τη βρει.
Επειδή, τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδήσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του; Ή, τι θα δώσει ο άνθρωπος σε ανταλλαγή τής ψυχής του;" Ματθ. 16:25-26
Εδώ φυσικά ο Κύριος δεν προωθεί την αυτοκτονία. Απλά θέτει τις σωστές προτεραιότητες που πρέπει να έχουμε: Μην αναζητάς τα προσωρινά, αλλά τα αιώνια. Τίποτα προσωρινό δεν μπορεί να σου δώσει πραγματική χαρά. Ακόμα και αν ζω εδώ στη γη μια προσωρινή ζωή χωρίς ιδιαίτερες στερήσεις, η πραγματική μου χαρά βρίσκεται στην αιώνια ζωή με τον Κύριο, και μάλιστα αυτή η αιώνια ζωή ξεκινάει εδώ και τώρα:
"Και η μαρτυρία είναι τούτη, ότι: Ο Θεός ΈΔΩΣΕ σε μας αιώνια ζωή, κι αυτή η ζωή είναι μέσα στον Υιό Του.
Εκείνος που έχει τον Υιό, έχει τη ζωή· εκείνος που δεν έχει τον Υιό τού Θεού, τη ζωή δεν έχει." 1Ιωάν. 5:12
Γι' αυτό θα ξανατονίσω ότι όταν λέω να μην ειδωλοποιούμε τη ζωή μας, δεν εννοώ να μην την χαιρόμαστε ή να μην την απολαμβάνουμε. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι να μην ειδωλοποιούμε τα προσωρινά, γιατί αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του διαβόλου, να μας ρίξει σε αυτήν την παγίδα.
Θα κλείσω το μήνυμα με μία υπενθύμιση από τα λόγια του αποστόλου Παύλου:
"Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Υιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό Tου για χάρη μου." Γαλ. 2:20
Αμήν;
Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου