Από Αργύρης Σιμώνης
"Επειδή, δεν γνωρίζω εκείνο που κάνω· για τον λόγο ότι, εκείνο που θέλω, δεν το κάνω, αλλά εκείνο που μισώ, αυτό κάνω." Ρωμ. 7:15
Αυτά τα λόγια του Παύλου έχουν δημιουργήσει πολλές αντιπαραθέσεις. Περιγράφει τον εαυτό του πριν τη μεταστροφή του ή μήπως την σαρκικότητα που υπήρχε ακόμα μέσα του μετά από όλα αυτά τα χρόνια που περπατούσε με τον Κύριο; Περιγράφει μια κατάσταση που έχει ήδη αντιμετωπιστεί μέσω της αναγέννησης ή έλεγε ότι ακόμη και οι ώριμοι Χριστιανοί είναι καταδικασμένοι σε ζωή σχιζοφρένειας, (δηλαδή διχασμένο μυαλό) όπου μέρος μας θέλει να υπηρετήσει τον Θεό και μέρος μας θέλει να υπηρετήσει τον διάβολο;
Ουσιαστικά, ούτε το ένα λέει, ούτε το άλλο. Αυτό που εξηγεί εδώ ο Παύλος είναι η αδυναμία να υπηρετούμε τον Θεό με τη δική μας δύναμη, είτε χαμένοι, είτε σωσμένοι. Ο Παύλος περιγράφει τη ματαιότητα της προσπάθειας να κερδίσουμε την εύνοια του Θεού μέσω της δικής μας ικανότητας είτε είμαστε χριστιανοί είτε όχι. Αυτό είναι και το βασικό θέμα σε όλη την προς Ρωμαίους επιστολή.
Ο Παύλος δεν ζούσε μια ζωή με συνεχής αποτυχίας όπου δεν μπορούσε να επιτύχει το καλό που ήθελε να κάνει, αλλά έκανε το κακό που δεν ήθελε να κάνει. Δεν ζούσε τέτοια ζωή γιατί δεν ζούσε πια αυτός, αλλά ο Χριστός που ζούσε μέσα του και είχε σαν καρπό την αγιότητα στη ζωή του:
"Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Υιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου." Γαλ. 2:20
Από τη στιγμή που εγκαταλείπεις την εξάρτησή σου από τον Χριστό και προσπαθείς να ζήσεις "χριστιανικά" με τις δικές σου δυνάμεις, τότε εμπειρίζεσαι την κατάσταση που περιγράφει ο Παύλος στην Ρωμ. 7:15-24
Δεν είμαστε αμαρτωλοί επειδή αμαρτάνουμε.
Αμαρτάνουμε επειδή είμαστε αμαρτωλοί.
Η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου που κληρονόμησε από τον Αδάμ είναι αυτό που κάνει κάποιον να αμαρτάνει, αλλά από τη στιγμή που ο άνθρωπος αναγεννηθεί γίνεται καινούριο κτίσμα:
"Γι' αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια." Β΄ Κορ. 5:17
Αλλάζει η φύση του επειδή λαμβάνει το Πνεύμα του Θεού, και ο λόγος που συνεχίζει να αμαρτάνει είναι ο μη ανακαινισμένος νους, επειδή η αμαρτωλή φύση έφυγε μεν, αλλά άφησε πίσω της ένα "κουφάρι" από κακές συνήθειες και διαστρεβλωμένη νοοτροπία, που μόνο με τη μελέτη και την υποταγή στο Λόγο του Θεού μπορούν να φύγουν, δια μέσου της ανακαινίσεως του νου:
"Και μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο." Ρωμ. 12:2
Δυστυχώς υπάρχει άγνοια στο θέμα συνείδησης αμαρτίας όπως περιγράφεται στην Εβρ. 10:2 και αιώνιας απολύτρωσης (Εβρ. 9:12). Η αμαρτία πλέον μπορεί να αγγίζει σώμα και ψυχή, αλλά όχι το αναγεννημένο πνεύμα που σφραγίστηκε με το Άγιο Πνεύμα τής υπόσχεσης:
"στον οποίο κι εσείς ελπίσατε, όταν ακούσατε τον λόγο τής αλήθειας, το ευαγγέλιο της σωτηρίας σας· στον οποίο και, καθώς πιστέψατε, σφραγιστήκατε με το Άγιο Πνεύμα τής υπόσχεσης." Εφεσίους 1:13
Εδώ έρχονται τα καλά νέα του ευαγγελίου. Λόγω της αδυναμίας της σάρκας μας δεν μπορούμε από μόνοι μας να ικανοποιήσουμε το Θεό, γι' αυτό και Αυτός το έκανε για εμάς δια μέσου του Χριστού μας:
"Επειδή, το αδύνατο στον νόμο, καθότι ήταν ανίσχυρος εξαιτίας τής σάρκας, ο Θεός, στέλνοντας τον δικό του Υιό με ομοίωμα σάρκας αμαρτίας, και σε σχέση με την αμαρτία, κατέκρινε την αμαρτία στη σάρκα" Ρωμ. 8:3
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να δεχτούμε αυτό το απολυτρωτικό έργο του Κυρίου μας με πίστη. Ευλογημένο το όνομά Του!
Αμήν.
Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου