Ποιά αμαρτία οδηγεί στην κόλαση;

  Από Αργύρης Σιμώνης

"Και όταν έρθει εκείνος, θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία, και για δικαιοσύνη, και για κρίση·

για αμαρτία μεν, επειδή δεν πιστεύουν σε μένα·" Ιωάν. 16:8 

Το Άγιο Πνεύμα δεν φέρνει έλεγχο στη συνείδηση του ανθρώπου για οτιδήποτε κάνει λάθος, αλλά για κάτι πολύ συγκεκριμένο: Το ότι δεν έχει πιστέψει στον Ιησού. 

Αν δεν δίνεις για παράδειγμα το δέκατό σου στην εκκλησία ή δεν βοηθάς άλλους, το Πνεύμα του Θεού δε θα σε ελέγξει για την τσιγγουνιά, αλλά για την έλλειψη εμπιστοσύνης σου στο Θεό για τα οικονομικά σου. Κάθε αμαρτία που κάνουμε έχει πηγή την έλλειψη πίστης και ανάπαυσης στη σχέση μας με τον Ιησού. 

Η αμαρτία του Αδάμ και της Εύας δεν ήταν ότι έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό, αλλά το ότι δεν εμπιστεύτηκαν την καλοσύνη του Θεού. Πίστεψαν στο ψέμα του διαβόλου ότι ο Θεός τους απέκρυψε κάτι:

"αλλ' ο Θεός ξέρει ότι την ίδια ημέρα που θα φάτε απ' αυτόν, τα μάτια σας θα ανοιχτούν, και θα είστε σαν θεοί, γνωρίζοντας το καλό και το κακό." Γέν. 3:5 

Ο Δαυίδ είπε:

"Σε σένα, σε σένα μονάχα αμάρτησα, και έπραξα μπροστά σου το πονηρό" Ψαλ. 51:4 

Ο Κύριος είπε επίσης στον Δαυίδ όταν αυτός έγινε μοιχός και φονιάς, ότι Τον καταφρόνησε (Β' Σαμουήλ 12:10). Η πραγματική ρίζα της αμαρτίας του Δαυίδ δηλαδή ήταν ενάντια στο Θεό και όχι στον Ουρία και στην Βηθσαβεέ.

Ο Ιωσήφ κράτησε την παρθενία του όταν είπε στην γυναίκα του Πετεφρή: 

"πώς να πράξω αυτό το μεγάλο κακό, και να αμαρτήσω ενάντια στον Θεό;" Γέν.39:9 

Ο λόγος που δεν πρέπει να κλέβουμε είναι επειδή αυτή η ενέργεια αποκαλύπτει την έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό ως πηγή μας.

Ο πραγματικός λόγος για να μην διαπράξoυμε μοιχεία είναι επειδή αυτή η πράξη αποκαλύπτει ότι δεν πιστεύουμε στον Κύριο όταν είπε ότι από την αρχή ο Θεός τους έκανε άνδρα και γυναίκα και ότι οι δύο θα γίνουν μία σάρκα (Μάρκος 10:6-8). Δεν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτόν που μας έδωσε ο Κύριος και δεν είμαστε γεμάτοι από την αγάπη του Θεού. Αν ήμασταν, δεν θα κοιτούσαμε να βρούμε κάποιον άλλο για να μας καλύψει αυτό το κενό.

Ο πραγματικός πειρασμός για τον Ιησού δεν ήταν να μετατρέψει την πέτρα σε ψωμί, αλλά ήταν να μην πιστέψει στον Θεό. Ο Πατέρας Του μόλις του είχε πει με  φωνή από τον ουρανό ότι ο Ιησούς ήταν ο Υιός Του και ότι ευαρεστείται σε Αυτόν (Ματθαίος 3:17 και Λουκάς 3:22).

Ο διάβολος ξεκίνησε τον πειρασμό λέγοντας: "Αν είσαι ο Υιός του Θεού..." 

Ο διάβολος προσπαθούσε να κάνει τον Ιησού να αποδείξει την ταυτότητά Του με τρόπο εντελώς διαφορετικό από αυτό που είπε ο Θεός γι' Αυτόν. Την ίδια ακριβώς τακτική χρησιμοποιεί ο διάβολος και σήμερα όταν προσπαθεί να μας δελεάσει. 

Στην προς Εβραίους 4:15 λέει ότι "πειράστηκε σε όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία." 

Εδώ κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν αυτό; Ο Ιησούς δεν μπήκε στον πειρασμό των ναρκωτικών για παράδειγμα. Μπήκε όμως στον πειρασμό της απιστίας. Αυτή η απιστία στο πρόσωπο του Θεού είναι η ρίζα κάθε αμαρτίας, και ο Ιησούς την υπέμεινε σε όλες τις εκφράσεις της.

Υπάρχουν μόνο τρεις κύριοι τομείς όπου ο Σατανάς μπορεί να μας δελεάσει με απιστία:

 "Η επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου" (1 Ιωάννη 2:16).  

Ο Ιησούς υπέμεινε και τους τρεις αυτούς πειρασμούς. Συνεπώς, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι σύμφωνα με το Ιωάν. 16:8, η αποστολή του Αγίου Πνεύματος είναι να μας ελέγξει για την μοναδική αμαρτία που μπορεί να στείλει κάποιον στην κόλαση:

"επειδή δεν πιστεύουν σε Εμένα".

 

Μην αναβάλεις για αύριο τη σημαντικότερη απόφαση της ζωής σου που μπορείς να πάρεις σήμερα για τη σωτηρία σου!

"Σε καιρό δεκτό σε εισάκουσα, και σε ημέρα σωτηρίας σε βοήθησα· δες, τώρα είναι καιρός ευπρόσδεκτος, δες, τώρα είναι ημέρα σωτηρίας." 2Κορ. 6:2

Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο YouTube: